https://roshangari.info

.

خبرنگار: لیندا ج بیلمز(Linda J Bilmes)

برگردان : شاهین شعبانیان

۱۳ سپتامبر ۲۰۲۱

https://www.theguardian.com/commentisfree/2021/sep/11/us-afghanistan-iraq-defense-spending

تعداد پیمانکاران نظامی خصوصی بیشتر از تعداد سربازان آمریکایی در هر دو درگیری بود. و سهام صنایع اسلحه سازی افزایش یافت.

 متخصصان صنایع تسلیحاتی به خودروی نظامی که در نمایشگاه تسلیحات در هلند به نمایش گذاشته شده است نگاه می کنند.

عکس: رابین اوترخت شنبه ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۱

در حالی که واشنگتن در مورد آنچه که پس از ۲۰ سال درگیری نظامی به دست آورده و تقریباً ۵ میلیارد دلار [۱] برای “جنگهای ابدی” اش خرج کرده بحث می کند ، در این جنگها بطور مشخص یک برنده وجود دارد: صنایع تسلیحاتی ایالات متحده.

در عراق و افغانستان ، ارتش آمریکا تا حدی بی سابقه به پیمانکاران خصوصی برای پشتیبانی تقریباً در همه زمینه های عملیات جنگی متکی بود. پیمانکاران (کمپانی های تسلیحاتی) کامیون ، هواپیما ، سوخت ، هلیکوپتر ، کشتی ، هواپیماهای بدون سرنشین ، سلاح و مهمات و همچنین خدمات پشتیبانی از تهیه غذا و ساخت و ساز تا فناوری اطلاعات و تدارکات را ارائه می کردند. تعداد مُزدبگیران جنگی (ارتش خصوصی) در بیشتر سال های جنگ بیشتر[۲] از نیروهای ارتشِ آمریکا بوده است. تا تابستان سال ۲۰۲۰ ، ایالات متحده ۲۲۵۶۲ پرسنل پیمانکار خصوصی در افغانستان داشت که تقریباً دو برابر تعداد سربازان ارتش آمریکامحاسبه شده اند.

“چرب کردن سیبل های” روسا و سهامداران صنایع تسلیحاتی نیز با بودجه و هزینه جنگ ها تأمین شد. کنگره امریکا روند بودجۀ “اضطراری” و “احتمالی” را جایگزین روند عادی کرد و این عمل پروسۀ عادی بودجۀ دولت را دور زد. در دهه اول درگیری ، ایالات متحده از اعتبارات اضطراری استفاده کرد که معمولاً برای بحران های یکباره مانند سیل و طوفان اختصاص داده شده است. نظارت دقیق بر هزینه ها حداقل بود. و از آنجا که این نوع هزینه ها از پیش بینی بودجه و برآورد کسری بودجه خارج است ، همه را قادر می سازد تا این تظاهر را داشته باشند که جنگ ها به زودی به پایان می رسد.

نتیجه آن چیزی بود که رابرت گیتس وزیر دفاع سابق امریکا آن را[۳] “فرهنگ بودجۀ بی پایان” در پنتاگون نامید. وزارت دفاع تصمیمات عملیاتی را اتخاذ کرد. مدیریت فرایند مناقصه برای پیمانکاران ؛ اعطای قراردادها (عمدتا با استفاده از پیشنهادات غیر رقابتی) ؛ و حداقل ۱۰درصداز بودجه زمان جنگ را در حسابهای سری پنهان کردند.

حتی بحران مالی سال ۲۰۰۸ نتوانست هزینه های مخارج را متوقف کند. در حالی که کنگره برای برنامه های دولتی سقف هزینه ها در همۀ برنامه ها و موارد  را وضع میکرد ، هزینه های جنگ به طور خاص پنهان و حذف شد. پنتاگون توانست از بودجه ویژه “احتمالی” جنگ برای مدرنیزه کردن لوازم قدیمی ، خرید خدمات و تجهیزات جدید که به ندرت به عراق یا افغانستان مربوط می شد ، استفاده کند. در نتیجه ، بودجه پنتاگون همچنان در حال رشد بود – و توانست بین سالهای ۲۰۰۱ تا ۲۰۲۰ وزن خود را دو برابر سازد[۴].

در بازارِ بورس،  سهام تسلیحاتی[۵]، در کل، در طول جنگ افغانستان تقریباً ۶۰ درصد از بازار سهام دیگر بهتر عمل کرد ، و افزایش هزینه های جنگ موجی از حرکتِ مونوپولیستی (خرید کمپانیهای کوچک) را در صنعت ایجاد کرد. پنج کمپانی بزرگ – لاکهید مارتین ، بوئینگ ، جنرال داینامیکس ، ریتئون و نورثروپ گرومن –  تعداد انگشت شماری دیگر تولید کنندگان ثانوی مانند هواپیما سازی هیوز و مک دانل داگلاس را به دست آوردند.

در سال منتهی به ژوئن ۲۰۲۰ ، پنج کمپانی بزرگ تقریباً یک سوم ۴۸۰ میلیارد دلار را که پنتاگون به پیمانکاران دفاعی اختصاص داده بود[۶] ، به خود اختصاص دادند. در حالی که تنها بخشی از این فروشها به طور خاص برای عراق و افغانستان تعلق داشت، این جنگها برای همه پیمانکاران اصلی تسلیحاتی بسیار سودآور بود. به عنوان مثال ، لاکهید مارتین هلیکوپترهای بلک هاوک را که به طور گسترده در افغانستان استفاده می شود ، تولید کرد. بوئینگ هواپیما و خودروهای جنگی زمینی را فروخت. ریتئون در قرارداد اصلی آموزش نیروی هوایی افغانستان را به دست آورد. نورثروپ گرومن و جنرال داینامیکس تجهیزات الکترونیکی و ارتباطی را عرضه کردند. هزاران پیمانکار فرعی در سراسر جهان از فروش عینک های دید در شب ، موتورها ، کیسه های ماسه ای ، تجهیزات ارتباطی و انواع وسایل برای جنگ سود فراوان بردند. و شرکت های نفتی جهانی از مشارکت کنندگان اصلی جنگ بودند ، زیرا پنتاگون بزرگترین خریدار سوخت جهان است.

در همین حال ، بخش دفاعی از سال ۲۰۰۱ بیش از ۲٫۴ میلیارد دلار برای لابی[۷] کنگره هزینه کرد و به اکثر اعضا کمک های مستقیم انتخاباتی کرد.

حضور مستقیم ایالات متحده در افغانستان ممکن است اکنون به پایان رسیده باشد. اما آمریکا همچنان باید برچسب قیمتهای هنگفت را هضم کند.

 جای تعجب نیست که بسیاری از هزینه های زمان جنگ بسیار بیهوده بود. بازرسان کل برای افغانستان و عراق ، کمیسیون قرارداد زمان جنگ و بازرس کل[۸] خود پنتاگون ، همه اسناد و مدارک ضایعات ، سودجویی ها ، فساد و “هزینه های شبح” (پولی که صرف فعالیتهایی می شود که به نظر می رسید وجود نداشت) را ثبت کرده اند.

به گفته تحلیلگران دولتی ، نتیجه خالص مشارکت گستردۀ بخش خصوصی در عراق و افغانستان[۹] افزایش هزینه های عملیات جنگی بود. بخش اعظم ۱۴۵ میلیارد دلار از پول بازسازی افغانستان صرف پروژه های مشکوک با بودجه ای شد که بیش از حد به نظر می رسید یا به سادگی قابل محاسبه نبود. بسیاری از این گونه پروژه ها ، که اکنون تخریب و فرسوده شده اند ، طی هفته گذشته صفحات اول مطبوعات را پر کرده اند.

حضور ایالات متحده در زمین ممکن است اکنون به پایان رسیده باشد. اما آمریکا همچنان باید برچسب قیمتهای هنگفت را هضم کند. هزینه جنگ به طور کامل پرداخت شد، البته با پول قرض گرفته شده به جای افزایش مالیات – برای اولین بار در تاریخ جنگهای آمریکا – و ایالات متحده هنوز ۲ میلیارد دلار به عنوان مزایای سربازان از جنگ باز گشته[۱۰] در آینده بدهکار است.این بدهکاری مالی با نیاز به جایگزینی آنچه نابود شده یا به سادگی در افغانستان پشت سر گذاشته شده است ، و پرداخت هزینه تسلیحات و تجهیزات خریداری شده در ۲۰ سال گذشته  در بودجۀ هزینه های دفاعی ادامه خواهد یافت. میراث هزینه های دفاعی پس از ۱۱ سپتامبر ، بودجه ایالات متحده را در سالهای آینده همچنان متزلزل خواهد کرد.

 . • پروفسور لیندا جی بیلمز ، کرسی دانیل پاتریک موینیهان در زمینه سیاست های عمومی و مالی عمومی در دانشگاه هاروارد و معاون وزیر بازرگانی سابق ایالات متحده است. او نویسنده (با جوزف ای استیگلیتز) جنگ سه تریلیون دلاری: هزینه واقعی درگیری عراق[۱۱] است.

منابع

1. هزینه های جنگ https://watson.brown.edu/costsofwar/figures/2021/BudgetaryCosts

هزینه های انسانی تعداد کشته شدگان به طور مستقیم در خشونت های جنگ های آمریکا پس از ۱۱ سپتامبر در افغانستان، پاکستان، عراق، سوریه، یمن و جاهای دیگر در اینجا تخمین زده میشود. چندین برابر بسیاری دیگر در نتیجه اثرات غیر مستقیم از جنگ کشته شده اند که شامل، به عنوان مثال، از دست دادن آب، فاضلاب و دیگر مسائل داخلی، و بیماری مربوط به جنگ است. جدول زیرتعداد کشته شده گان در کشورهای مختلف را گزارش میکند که در ردۀ ششم این جدول تعداد مردم عادی کشته شده در کشورهای مختلف درج شده است.  سپتامبر ۱, ۲۰۲۱٫

• https://www.hsdl.org/?abstract&did=825564
• https://www.ft.com/content/316ba40c-a40a-11df-a872-00144feabdc0
• https://www.macrotrends.net/countries/USA/united-states/military-spending-defense-budget
• https://theintercept.com/2021/08/16/afghanistan-war-defense-stocks/
• https://crsreports.congress.gov/product/pdf/IF/IF10600
• https://www.opensecrets.org/industries/lobbying.php?cycle=2022&ind=D
• https://www.sigar.mil/pdf/lessonslearned/SIGAR-21-46-LL.pdf
• https://www.theguardian.com/world/afghanistan

1. https://watson.brown.edu/costsofwar/papers/2021/CareforVeterans
2. https://www.theguardian.com/world/iraq