«سوسیالیسم ناب» چیست و چه کاربردی دارد؟
جواد قاسم آبادی

از قدیم بدرستی گفته اند: «مارگزیده از ریسمان سپید و سیاه می ترسد»!
استفاده از واژه «ناب» مرا به یاد اختراع ترم «اسلام ناب محمدی» می اندازد. در آستانه انقلاب استنباط از این ترم در جمهوری اسلامی، نمایشی از اسلام «انقلابی» در مقابل اسلام «حکومتی» بود.
این پسوند در فضای پرهیجان فردای انقلاب نیز مورد استقبال قرار گرفت و شنوندگان ضمن ارج گذاری به این «ناب» بودن اسلام ادعایی، لعن و نفرینی به گردانندگان حوزه‌های «علمی» حکومتی و دیگر مسلمانانی که به سلطنت در ایران تمکین کرده بودند، نثار می کردند.
با گذشت زمان این اسلام «ناب» موهبت الهی با شعارهای ضربا زورا و جنگ نعمت است، بر سر آخوندهای مخالف ولایت مطلقه فقیه و دیگر مخالفان ولایت سفیه بر فقیه نیز فرود آمد و همه مخالفان «مسلمان» و نامسلمان خود را با تیغ همین اسلام «ناب» محمدی سربرید!
در فاجعه کامبوج هم ماشین کشتار «سوسیالیسم ناب پل پتی» و پیروان عقیدتی ایشان بکار افتاد و بزرگ و کوچک و پیر و جوان و زن و مرد را با گیوتین سوسیالیسم «ناب» سرخ خمری، دسته دسته راهی گورهای دسته جمعی کرد!
اما ریشه این انحراف در «ناب» کردن یک اندیشه بوسیله پیروان آن چیست؟
ریشه ناب کردن یک اندیشه، تجدید نظر در اصول آن بوسیله عوامی ست که یا علم کافی به ساختار فکری و عملی یک اندیشه ندارند و یا برای کسب و اعمال اقتدار خود، از هر اندیشه‌ای استفاده ابزاری می کنند تا به نام اندیشه «ناب» و تجدید نظر در اصول اولیه یک دستگاه نظری، توده‌ها را تحریک و بدنبال خود براه اندازند.
نمونه چنین تجدیدنظرها جریان «ضد سلطه» در فرانسه است که سناتور رهبر «سوسیالیست» آن، بنام دفاع از ملت فلسطین به همکاری با محور مقاومت در غلطیده است و حدود ده درصد از آرای رای دهندگان فرانسوی را بدست آورده است!
البته لازم به یادآوری ست از آنجایی که حدود نیمی از واجدان حق رای در خیمه شب بازی انتخاباتی بورژوازی فرانسه شرکت نمی کنند تنها ۵ درصد از کل واجدان حق رای و بعبارت دقیقتر تنها نیم نفر از هر ده نفر؛ فریب این عوامفریبی بنام سوسیالیسم را خورده اند!
از اسلام ناب محمدی که دوران تاریخی آن با تجربه اجتماعی نیم قرن گذشته بسر رسیده است بگذریم و به «سوسیالیسم ناب» اختراعی اخیر که خطری واقعی و به روز برای آینده طبقه کارگر ملل ساکن ایران است، پردازیم.
اولین شاخص «سوسیالیسم ناب» تعمیم دادن «سوسیالیسم» به کلیت دکترین رهایی‌بخش کمونیسم از یک سو و تقلیل این دکترین رهایی‌بخش با پاک کردن اخلاق و فرهنگ و فلسفه این مجموعه است.
بواقع دکترین رهایی‌بخش کمونیسم «سه پایه» دارد و بر سه جزی استوار است.  حذف هر پایه این سه‌پایه، جز محو سه‌پایه و سقوط دو پایه دیگر نتیجه‌ای نخواهد داشت.
همه می دانیم که این دکترین حاوی سه بنیاد فلسفه و سیاست و اقتصاد است و
عدم آشنایی با فلسفه و روش علمی شناخت آن از هستی، باعث انحراف در درک جهان خارج از ذهن و بتبع آن عمل نادرست ما در انطباق و بطریق اولی تغییر این جهان، خواهد شد.
در بینش ماتریالیستی از جهان خارج از ذهن، ناظر زندگی و حرکت را نتیجه عوامل گوهری در درون هر پدیده می داند و برای فهم چگونگی حرکت در هر پدیده نیاز به شناخت دقیق گوهر هر پدیده و شرایط محاط بر این پدیده داریم.
بعبارت دیگر کمونیست‌ها برای فهم بهتر تطورات هر پدیده و جوامع بمثابه پیچیده ترین پدیده، از شناخت اجزای گوناگون خود پدیده آغاز می کنند.
کمونیست‌ها با بررسی تحولات جوامع گوناگون می بینند که تحولات جوامع در اثر رودررویی منافع افراد و اقشار گوناگون در روند زندگی ست.
می بینند در هر مرحله، هر جامعه در حال تطور و شدن از کهنه به نوست!
با توجه به تجدید نظر طلبی و شکست‌های ناشی از آن، نتیجه این مختصر مبارزه با هر نوع تجدیدنظر طلبی در اصول کمونیسم است!
کمونیسم از همان روز نخست مبارزه با انواع خرافات، اعلام لزوم بازگشت انسان به خویشتن خود و هشدار به خطرات آنی و آتی نظام سرمایه‌داری، مورد حمله از یمین کلیسا و یسار دولت‌های بورژوایی قرار گرفته است اما در دیالکتیک ستیز با دشمن طبقاتی خود، هربار روشنتر و منسجم تر شده است!
اگر چه آثار ضربات شلاق بر بدن‌ها و سرهای بریده کمونیست‌ها هرگز فراموش نمی شوند اما ضرباتی که بر دکترین رهایی‌بخش کمونیسم وارد شده است، بیش از دشمن طبقاتی، از طرف «دوستان هم طبقه» بوده است!
بقولی: 
«دشمن دانا بلندت می کند، بر زمینت می زند نادان دوست»!
بلانکیسم بنام سوسیالیسم!
نارودنیسیسم‌ بنام سوسیالیسم!
رولوسیونیسم بنام سوسیالیسم!
دولت رفاه بنام سوسیالیسم!
اورو کمونیسم بنام سوسیالیسم!
پوپولیسم بنام سوسیالیسم!
و تا چندی دیگر فاشیسم انترناسیونال پنج به همت «محور مقاومت» و برهبری بریدگان انترناسیونال چهار بنام سوسیالیسم!
پس یکبار برای همیشه:
عوامفریبی و اختراع انواع سوسیالیسم پرخاشگر، خشن و رانتی تروریستی بنام سوسیالیسم بس!

جواد قاسم آبادی
آموزگار تبعیدی
فرانسه، ۲۹ اکتبر ۲۰۲۵
ghassemabadi@yahoo.fr