آواره

[قسمت اول] 

شعر از: ناقوس

اکتبر 2023

هر ره که بگردی، هر جا که نشینی

آواره ببینی

در بدر ز کوی اش، ویران شده آرزویش

غافل ز عدویش

***

آواره نداند

آن چیست که آرَد

بدبختی و ذلت

بحران و شقاوت

***

جانیان به راَسِ دولتِ او

قدداره کَشند بنامِ یاهو

حاکمانِ دست نشاندۀ امریکا و اروپا

می دزدند منابع ملل را برای کمپانیها

ثروتِ جهانِ سوم می رود به تاراج

آزِ سرمایه، محیط زیست را کرده حراج

***

گر آب نبود و مسکن و قوت

زارع چه کُند با زمینِ بَرهوت

کارگر در راۀ فرار است

از سرنوشتی که زار است

کار است که او بُوَد بدنبال

قوتی و مسکنی نه بهر امیال

***

جنگ و قحطی که زندگی را کرده تباه

برای ایندۀ فرزندان دگر نمانده هیچ راه

باشد خطرِ غرق شدن در دریاهای انبوه

یا امکانِ مردن در کویر، صحرا و کوه

***

مگر زندگی آواره جز از اینهاست؟  

****************

آواره

  [قسمت اخر] 

شعر از: ناقوس

اکتبر 2023

گر نمُردی در بیابان و کویر و دریاها

چون رسی بمرز با پای برهنه از صحراها

اجازۀ ورود نیست، گر نداری ظاهری چون انها

آوازِ دُهُل از غرب خوش است در داستانها

***

گر فراری شدی تو از افریقا

یا که آواره ای ازلاتین امریکا

آماده باش برای زندان یا مرگ در مرز

یا که بچه ات بی غذا دچار تب و لرز

***

گر جدا کردند بچه ات برای زندانِ دگر؛

اجازۀ ملاقات نداری، ای پدر و مادر،

رنگ پوستت را نمیدانند نشانۀ “تمدن”

دولِ “متمدن” از انسانیت ندارند نشان  

***

گر تو را نیست موی طلایی و چشم آبی

تو را راهی به غرب نیست که میخواهی

این است فرقِ بین آوارۀ اوکرائینی

و شهروندِ آواره شده از هائیتی

***

پس بردار ز فکر پردۀ کور

روشن بنما ضمیرِ خفته با نور

انگه که شوی آگه از حقایق

فارِغ بِشوی ز رنج و ناحق.