دموکراسی در برابر ریاکاری

  آمریکا در فلسطین

نوشته: م. رضا بهنام 

برگردان: سامان

برای نسل‌های که می‌آیند، ۷ اکتبر در تقویم فلسطینیان به عنوان اولین روز آزادی آنها به خاطر خواهد آمد.                                                                  

برای فلسطینی‌هایی که در غزه زندگی می‌کنند، که  ۱۶ سال است توسط اسراییل محاصره و مسدود شده‌اند، هر روزشان در زندان سر باز بزرگی آغاز می‌شد و به پایان می‌رسید.  برای آنها، عمل مقاومتی که در آن روز شروع شد نقطه بی‌بازگشتی بود-دیگر هیج  بی‌حرمتی، تحقیر، اشغال و محاصره‌ای وجود نخواهد داشت.                                                                                          

برای نسل‌های آمریکایی، در آغوش کشیدن نخست وزیر نتانیاهو توسط رئیس جمهور بایدن در ۱۸ اکتبر ۲۰۲۳ در تل آویو،  به عنوان روزی که ایالات متحده  شکرگزاری خود را به نسل‌کشی  اسراییل در غزه هدیه کرد به عنوان واقعه‌ای تاریخی ثبت خواهد شد.                                                                                             

برای اسراییلی‌ها، که اطمینان داشتند قلعه آنها بر  سرزمین به سرقت رفته  فلسطینی‌ها امن است، ۷ اکتبر یک بیداری بی‌رحمانه بود، روزی که آنها را مجبور کرد با کشوری اختراعی  که  بر پایه خیال‌پردازی‌ها و دروغ‌ها ساخته شده بود  روبرو شوند                                                                 

تا قبل از حمله حماس، اسراییل تاریخ فلسطین را مسکوت گذاشته یا تحریف کرده بود.                                                                                      

زیرکانه اساطیر و الهیات مذهبی را به کار گرفت تا وجود خود را توجیه کند در نتیجه اکثر آمریکایی‌ها و اسراییلی‌ها، اسراییل را از دیدگاه نادرست آموزه‌های ساختگی برگزیده، استحقاق زمین مقدس، افسانه‌های شکوفه دادن در بیابان،  سرزمین بدون مردم، و البته ترهات تکراری. مانند «تنها دموکراسی خاورمیانه» می‌شناسند.                                                    

این  و دیگر روایات ریشه‌دار تاریخی، تبلیغات بی‌امان و ریاکاری است که ۷ اکتبر را به وجود آورد.  پس از بیش از یک قرن خشونت شهرک‌نشین‌های مستعمراتی و ترور دولتی، فلسطینی‌ها حاضر نشده‌اند دستانشان را بالا برده، و پرچم سفید تسلیم را به اهتزاز در آورده، و به غارتگران بیگانه بگویند که  بقیه سرزمین من، باغ‌های  زیتون و خانه‌ام را بگیرید، و تا ابد مرا  در سرزمین خودم تحت اسارت و انقیاد قرار دهید.                                                          

فلسطینی‌ها حاضر به تسلیم  تاریخ کهن چهار هزار سال مکتوب خود نشده‌اند. (نور ماسا‌لها، فلسطین: تاریخی چهار هزار ساله. کتاب‌های  Zed با مسئولیت محدود. ۲۰۱۸: ژان پیره فیلیو، غزه: یک تاریخ: انتشارات دانشگاه آکسفورد، ۲۰۱۴).  

هدف صهیونست‌ها از سال ۱۹۴۸ میلادی تاکنون از بین بردن  پیوند عمیقا ریشه‌دار طبیعی بوده است که فلسطینی‌ها با سرزمین دارند. صهیونیست‌ها برای جذب استعمارگران یهودی به کشور مستعمره‌نشین خود، یک دلبستگی اسطوره‌ای ساختگی برای فلسطین ایجد کردند

علیرغم این واقعیت که اسراییل یکی از بزرگترین و پیشرفته‌ترین ارتش‌های جهان را دارد، مسلح به سلاح‌های هسته‌ای بوده، توسط ایالات متحده، اغلب کشورهای اروپایی محافظت شده و سایر الیگارش‌های عرب منطقه‌ای را در زیر مجموعه متحدین خود دارد، تل آویو فلسطینی‌ها را به عنوان یک تهدید جلوه داده است.   

این که اسراییل برداشت از فلسطینی‌ها را به عنوان شر و یک تهدید تبلیغ و تقویت کرده، شهروندان یهودی خود را آماده نموده تا به راحتی نسل‌کشی در غزه را انجام بدهند و از آن حمایت می‌کنند. یک نطر سنجی در ژانویه ۲۰۲۴ در دانشگاه تل آویو نشان داد که نود و چهار درصد از اسراییلی‌ها فکر می‌کنند که ارتش آنها همچنین از میزان مناسب یا کافی نیرو در غزه  استفاده نمی‌کند.  

ایالات متحده مانند شرکای اسراییلی خود، به گونه‌ای رفتار می‌کند که گویی   هیچ بهایی برای پرداخت نیرنگ وجود ندارد. دولت بایدن در تلاش برای حفظ چهره و جلوگیری از تبدیل شدن نماینده منطقه‌ای خود به یک منفور غیر قابل جبران در جهان، خود را در گره‌هایی  گرفتار آورده است/.

واشینگتن برای تقویت وجهه داخلی و جهانی خود از ابهام و ریا استفاده کرده است. ایالات متحده در حالی که تقاضاها برای آتش بس دایمی را مسدود می‌کند، بدبینانه از تل آویو خواسته است که غیر نظامیان کمتری را بکشد. در حالی که پیرامون فاجعه انسانی ادعای نگرانی می‌کندِ از طریق تجهیز اسراییل با  بمب‌ها، گلوله‌های توپ‌خانه، پهباد/ تجسس و نظارت با ماهواره  جهت هدف گرفتن و کشتن فلسطینی‌ها جنگ را طولانی کرده است. در حالی که از  محاصره و مسدود سازی غیر انسانی اسراییل حمایت می‌کند، از هوا مقادیری مواد غذایی بی‌اهمیت فرو می‌ریزد. در حالی که می‌گوید خواهان جنگ منطقه‌ای گسترده‌تر نیست، به انصارالله (که در ایالات متحده به عنوان حوثی شناخته شده‌اند)  در یمن یورش می برد، و از حملات اسراییل در لبنان، سوریه و ایران حمایت می‌کند.

واشینگتن پس از بیش از ۱۶ سال داد و ستد با نتانیاهو، می‌داند که او می‌تواند چقدر بی‌رحم باشد. در تلاشی آشکار برای جلوگیری از بدتر شدن فرسایش وجهه بایدن در داخل و خارج، این دولت علایمی از خواست فاصله گرفتن خود از نخست وزیر را نشان داده است.

 چاک شومر ( D-NY) رهبر اکثریت سنا، ، از آنچه که استرتژی نوپای دولت به‌نظر می‌رسد رونمایی کرد. شومر، بالاترین مقام منتخب رسمی یهودی در ایالات متحده طی سخنرانی ۱۴ مارس در صحن مجلس سنا، ،  از رهبری نتانیاهو و ائتلاف راست افراطی  او انتقاد کرد و خو.استار انتخابات جدیدی برای اسراییل شد. سخنرانی شومر مملو از اشاره به نتانیاهو به عنوان مانعی برای صلح و تهدیدی برای امنیت اسراییل بود.

به‌نظر می‌‌رسد  انداختن تقصیر همه شرارت‌های جنگ تنها به گردن نتانیاهو استراتژی است که دارد در واشینگتن شکل می‌گیرد. به‌نظر می‌آید که دولت  به آن باور دارد.

با رفتن نتانیاهو، اسراییل تبرئه شده و این کشور دوباره از خاکستر غزه بر خواهد خاست. و با روی کار آمدن رهبران «قابل قبول»، اسراییل و ایالات متحده می‌توانند طبق معمول به داد وستد هژمونیک بپردازند.

شاید بایدن در حال عقب نشینی از نخست وزیر سرکش باشد، اما متعهد به نجات اسراییل است. برای ایالات متحده رها کردن دژ نظامی خود در خاورمیانه عملا غیر قابل تصور است. طی مصاحبه اخیر MSNBC  (۱۰ مارس ۲۰۲۴)، بایدن گفت ؛ هرگز اسراییل را رها نخواهم کرد». غیبت محسوس برای نتانیاهو به همان استواری بود.

ایالات متحده ببه مدت بیش از هفت دهه سرمایه‌گذاری زیادی بر روی موجودیت و امنیت اسرایییل کرده است. در ازای این سرمایه‌گذاری، از تل آویو انتظار می رود تا  به  منافع آمریکا اهمیت بیش از حد بدهد

با وجود لفاظی‌های بایدن در مورد بمباران بی‌رویه اسراییل که موجب تلفات انبوه غیر نظامیان می‌شود، تسلیحات ایالات متحده تقریبا روزانه به آنجا می‌‌رسند. از ۷ اکتبر، کاخ سفید مخفیانه بیش از ۱۰۰ بسته سلاح‌های کوچک‌تری تایید کرده که زیر آستانه ۲۵ میلیون دلاری  جهت اطلاع  کنگره در مورد این نقل و انتقالات است. هیچ محدودیتی در مو.رد استفاده سلاح‌های آمریکایی درنظر گرفته نشده است. بایدن همچنین یک به اصطلاح «تیم ببر» از متخصصین در پنتاگون مستقر کرده است تا انتقال تسهیلات را سهولت بخشند.

کمک‌های کنونی علاوه‌بردهه‌ها حمایت نطامی و دفاعی از اسراییل صورت می‌گیرد،  که ارتش آن کشور را به یکی از ارندگان پیشرفته‌ترین فناوری‌ها در جهان تبدیل کرده است.  اسراییل در حال حاضر از جت‌های شکاری F-35 Joint Strike آمریکا (۵۰ فروند با بودجه آمریکا خریداری شده است) برای حمله هوایی به غزه استفاده می‌کند.

طبق گزارش مارس ۲۰۲۳ توسط خدمات تحقیقاتی کنگره، از زمان جنگ جهانی دوم، ایالات متحده ۱۵۸ میلیارد دلار کمک نظامی و دفاع موشکی به اسراییل داده است. تامین مالی خارجی آمریکا در حال حاضر تقریبا ۱۵ درصد از بودجه دفاعی اسراییل را تشکیل  می‌دهد.

تا ۱۹ مارس ۲۰۲۴، اسراییل بیش از ۱۰۵۰۰۰ نفر را کشته و زخمی کرده است (۳۱۸۱۸ کشته، ۷۳۹۳۴ زخمی)، هزاران نفر را زیر خروارها آوار مدفون کرده و نوار کوچکی به اندازه سرزمین دلوار   Delwareآمریکا را که قبلا ویران شده بود با خاک یکسان کرده است. بنا به گفته یک سازمان غیر دولتی بنام انسانیت و شمول Humanity and inclusion ،  آنه ماری مدیر دفاع آن  می‌گوید  اسراییل روزانه ۵۰۰ تن بمب به روی غزه فرو می‌ریزد.

اسرائیل از زمان عقب‌نشینی در سال 2005، پنج حمله نظامی به غزه انجام داده است. بقایای جنگ – مهماتی که منفجر نشدند یا برنامه ریزی شده بودند تا بعدا منفجر شوند، که در زمره مهمات منفجر نشده شناسایی می‌شوند – همچنان یک خطر مرگبار و پایدار هستند. علاوه بر آلودگی ناشی از گلوله باران روزانه، تعداد نامعلومی از مهمات مرگبار منفجر نشده در سرتاسر خرابه ها و قلمرو غزه پراکنده شده اند.

یکی از مسئول رسمی برنامه محیط زیستی سازمان ملل اخیرا گفت که ممکن است  بین سه تا ۱۲ سال زمان ببرد تا فقط زباله‌ها و مواد منجره باقیمانده را از غزه جمع‌آوری کرد.

بایدن در مارس ۲۰۲۴، نهایتا تصمیم گرفت کمی اعمال اقتدار کند. او اعلام کرد  که اگر اسراییل طرحی «معتبر و قابل اجرا» برای حفاظت از ۱/۵ میلیون فلسطینی در رفح ارائه نکند، حمله زمینی  په این شهر محاصره شده خط قرمز وی خواهد بود.

اظهارات رئیس‌جمهور به‌طرز بدبینانه‌ای، چنانچه اسراییل بتواند این تصور را  ایجاد کند که از غیر نظامیان محافظت می‌کند نشان‌ دهنده تمایل به پذیرش حمله زمینی است.

در همین حال، اسراییل بمباران رفح را متوقف نکرده است. روزنامه اسراییلی دیلی هارتص، در ۱۳ مارس، به عنوان مثال، گزارش داد که پس از حمله اسراییل حداقل یک کارمند عضوآژانس امداد رسانی سازمان ملل (UNRWA) کشته و ۲۲ نفر زخمی شدند.

جنگ اسراییل علیه غزه رابطه مسموم بین واشینگتن و تل آویو را روشن کرده است. «رابطه ویژه» طولانی ۵۶ ساله که راه را برای عادی سازی جنایات جنگی و نسل کشی فراهم کرده است.

چشم انداز بایدن از آینده‌ای دموکراتیک با توجه به سیاست وی در غزه، ، که  او در پیام سالانه خود State of the Union  در ۷ مارس ۲۰۲۴ و در سایر رویدادها بیان کرد، به شدت ناقص است.

بایدن در سخنرانی خود در ماه مارس، به عنوان مثال، مدعی شد که زندگی به او آموخته که ؛آزادی و دموکراسی را در آغوش بگیرد»،. زمانی که نتانیاهو و ائتلاف افراطی آن در دسامبر ۲۰۲۲ بر سر کار آمدند بایدن یاداشت تبریکی برای نخست وزیر فرستاد، و از او درباره نگرانی‌هایی پیرامون دولت جدید اگر دارد پرسید، او پاسخ داد که بر پایه  «سیاست‌ها، و نه شخصیت‌ها» قضاوت خواهد کرد.   

در طول کارزار انتخاباتی ریاست جمهوری ۲۰۲۰، بایدن کاندیدا ادعا کرد که  می‌خواهد «روح ملت» را برای دفاع از دموکراسی در برابر افراطگرایی احیا کند. او در کارزار انتخاباتی ۲۰۲۴ خود نیز همان مطلب را اظهار داشته است. زمانی که افراط‌گرایی در داخل را محکوم می‌کرد،  مشغول کار با افراط‌گرایان و نئونازی‌ها در تل آویو بوده است.

دولت در توضیح این که چگونه روح ملت می‌تواند با تهیه تسلیحاتی که برای کشتار جمعیت به تله افتاده غیرنظامیان به کار گرفته می‌شوند احیا شود موقعیت مشکلی دارد؛ با تعلیق کمک‌های مالی به اونروا UNRWA، و با حمایت از رژیم اسراییلی که  از تحمیل گرسنگی به عنوان ابزار چانه‌زنی و جنگ استفاده می‌کند.

سیاست‌های بایدن، مانند پبشینیان او، آغشته به  امپریالیسم  و میلیتاریسم در جنگ سرد، با ارادت خاص به اسراییل و بیسوادی در مورد خاورمیانه است.

استراتژی «در آغوش گرفتن» دولت در قبال اسراییل ریاکاری و سنگدلی را که  شاخصه سیاست آمریکا در منطقه بوده، آشکار کرده است. جنگ اسراییل به پشتوانه ایالات متحده بر علیه غزه، نسل کاملا جدیدی از کودکان یتیم و آسیب دیده را به جا گذاشته است.  حدود ۲۴۰۰۰ تا ۲۵۰۰۰ از کودکان فلسطینی والدین  و اعضای حانواده بزرگ خود را از دست داده‌اند.

با این حال، واشینگتن هیچ نشانه‌ای از رها کردن اسراییل نشان نمی‌دهد.  پس از رنج‌های بسیار،  ایالات متحده با غرور خویش، به گونه‌ای رفتار می‌کند که گویی اسراییل ‌می‌تواند در منطقه ادغام شود، که حاکمان عرب هیچ بهایی برای عادی‌سازی روابط  نخواهند پرداخت، و این که حق دارد آینده مردم فلسطین را  تعیین کند.

آن‌چه که در غزه و فلسطین اشغالی در حال وقوع است شکست تاسف‌بار سیاست خارجی است که ایالات متحده دارد، طی سالیان دراز، ریاکاری، جانبداری، تحریف، اطلاعات نادرست، بی‌اطلاعاتی و دروغ را به نمایندگی از اسراییل ترغیب و دامن  زده است. این امر برای سال‌ها آینده پیامدهای عمیق منطقه‌ای و جهانی  دربر خواهد داشت.

ماخذ:  کاونتر پانچ:

Democracy vs. Hypocrisy: US in Palestine – CounterPunch.org

                                          سامان         

مارس ۲۰۲۴- هلند