*«ديکتاتورهای نامرد دين ندارند و خدای آنها قدرت است»

گفته ميشود وقتی به ماری آنتوانت آخرين ملکه فرانسه گفتند مردم گرسنه چون نان ندارند، شورش کرده اند، گفت چرا بيسکويت نمی خورند. برخی هم اين را به ملکه روسيه نسبت ميدهند. به هرحال فرقی نمی کند. مراد بی خبری شکم سير از دل گرسنه است نه شکل و قيافه ظاهری. در شرايطی که مردم در سرما از بی گازی می لرزند و منابع خود رژيم از وسعت جمعيتی سخن ميگويند که سفره شان به نان و ماست محدود است، آقای حداد عادل گفته است: « دغدغه همكاران ما اين است كه بودجه ترويج قرآن، كافى باشد.»

منظور ايشان از همکاران، همقطاران است که به جای نماينده مردم در مجلس جازده اند. او در همايش سراسر نهضت قران آموزی، چيزهايی هم در مورد ´بيمه شدن` جامعه در صورت حاکم شدن درک قرانی گفته بود.

او همچنين در باره ´مشکل` بزرگ جامعه شکوه کرد که «اگر امروز از دانشجويانى كه موفق به ورود به دانشگاه شدند، آمار بگيريم، فكر نمي‌كنم از روخوانى آنان در قران راضى باشيم و واقع‌ امر اين است كه ما در اين رابطه مشكل داريم.» و به عنوان راه حل اين ,مشکل عظيم, وزارت آموزش و پرورش را موظف کرد بودجه خود را در راه آموزش قران صرف کنند.
او سرآخر تاکيد کرد:«ما به مساله قران و ترويج قران در جامعه توجه ويژه داريم و دغدغه همكاران ما اينست كه بودجه قرانى كافى باشد و به نحو درست هزينه شود.»

به عبارت ديگر حداد عادل به مردمی که نان و ماست ميخورند و از سرما ميلرزند ميگويد قران بخوانيد و به خود فوت کنيد.آنها پول نان و گاز مردم را برميدارند تا به زور قران را توی سرشان فرو کنند.

اشتباه نکنيد، اگر چه اين ها به دين و مذهب همه کار دارند، ما به دين و مذهب مردم کاری نداريم. اما صحبت بر سر ايمان زورکی است، وانگهی به قول واقعا بزرگوارانه ی سيد احمد خاتمی خطيب نماز جمعه: ديکتاتورهای نامرد دين ندارند و خدای آنها قدرت است.[از آن کلمه نامرد در اين جمله قصار و به يادماندنی فاکتور ميگيريم چون گوينده از عصر شتر آمده است ].
آنها تمام قوانين دولت مدرن را لگد مال کرده و اين بساط قرآن خوانی را برای اعمال قدرت خود را راه انداخته اند.

باشد تا آقای حداد عادل و همقطاران نتيجه اين نوع ايمان زورکی و حکومت زورکی را ببينيد. بايد به خاطرش آورد که امام اول شيعه که مرام ادعايی خودشان است، گفته شکم گرسنه ايمان ندارد و نيز به ياد بياورد سر ماری آنتوانت سرانجام زير گيوتين رفت.

اگر چه ما به مجازات اعدام معتقد نيستيم و در هر شرايطی و در مورد هر نوع جنايتکاری خواهان لغو آن هستيم، ولی نگاهی به تاريخ شکم سيران و گرسنگان و تاملی بر ,جنايت و مکافات, بد نيست. به هرحال ميتوان با زمانه به نحوی که به حقوق بشر خدشه وارد نشود انطباقش داد.

زهره سحرخیز