https://roshangari.info

.

بار دیگر موضع گیری و آخرین مطلب نشریه جهان امروز باعث شد که در شرایطی که ما باید وقت خود را صرف مشکلات و مسایل کارگری در ایران بکنیم ، وقت گذاشته و به نظرات حزب کمونیست  ایران بپردازیم. زیرا این مساله که جهان امروز باید بسیار هوشیارانه با مسایل برخورد کند دیده نشده است واتهاماتی را بدون سند ومدرک متوجه دیگران می کند را هشدار دهیم و بر این اساس لازم دیدیم به نکات مبهمی که نشریه حزب ادعا می کنند را یکبار دیگر توضیح دهیم.

همانطور که می دانیم ده سال پیش در ماه ژوئن به دعوت کنفدراسیون جهانی حمل ونقل نماینده ای ازطرف سندیکای شرکت واحد به اروپا آمد و در جلسات کارگری شرکت کرد، در همان زمان یکی از اعضای کمیته مرکزی حزب کمونیست بدون هماهنگی با حزب در یاداشتی تخریبی و بدون مدرک خطاب به نماینده سندیکا مطلبی نوشت و به ایشان رهنمود داد که چگونه به فعالیت کارگری اش بپردازد، در همان زمان یاداشتی از طرف ما در جواب مطلب ایشان منتشر شد که مدرک شما چیست و بهتر است قبل از اینکه بخواهی خطاب به مردم روشنگری کنی و نقش جریان ضد امریکایی را بازی کنی از جایگاه حزب خودتان در رابطه با امریکا و دیدگاه-عملکرد حزبتان را توضیح دهید وایشان دو روز بعد در جواب ما در یاداشتی اعلام کرد که آن نوشته شخصی بوده و به حزب ربطی نداشته است.

http://www.rahman-hatefi.net/osanloo%20dar%20kenare%20kohestani%20nejad-245-860401.htm

نشریه جهان امروز در شماره  ٣٩۴ تاریخچه ای از سندیکای شرکت  واحد را چاپ  کرده است که بعد از هفده سال بدون رجوع به اسناد و مدارک تاریخچه ای را در آورده است که بیشتر شبیه داستان سرایی است تا واقعیت. جهان امروز  نشان داد که نه سندیکا را می شناسد و نه سوخت و ساز درونی آنرا می داند و از همه مهمتر به شخصیت سازی کاذب روی آورده است و در این تاریخ نویسی نادرست که معلوم نیست در کدام اطلاعیه سندیکا این مطالب آمده است و در انتها خواسته افشاگری هم بکند که در عرصه مطبوعات به آن نوشته زرد می گوییند. نویسنده جهان امروز خواسته تخریبهای گذشته به ما را پر رنگتر هم بکند و نوشته ”  به کمک عناصری در داخل ایران در راستای این ماموریت به پیش ببرد. سولیداریتی سنتر با استفاده از پولهای دریافتی از جانب (ند) تلاش می‌کند که با نفوذ ایدئولوژیک در تشکلهای کارگری موجود در گستره ی جهانی، در گروههای ضد گلوبالیزاسیون در آمریکا و کمپین‌های رادیکال بین المللی کارگری، ”

http://www.payaam.org/matalebreside/2018/6/page36.html

در همان شماره نشریه جهان امروز یکی دیگر از اعضای کمیته مرکزی حزب در یک مقاله تحت عنوان ” آزمون و دستاوردهای حضور نمایندگان کارگران در تریبون های جهانی” آمده است و در زیر مقاله ایشان تاریخچه سندیکا به روایت جهان امروز هم ضمیمه مقاله شده و بر روی بعضی از سایتها آمده است.

http://www.azadi-b.com/G/2018/06/post_351.html

جدا از نوع نوشتاری نویسنده که با نگاه چپ اصلا نمی خواند ، نویسنده ” آزمون و دستاورد” سعی کرده که در آن نوشته مقایسه کند شرکت کنندگان امروز در اروپا را با داستان لویاتان و گفته مانند  “لِویاتان، این جانور بدترکیب و شکل گرفته و هزار پارچه از تمامی درندگان روی زمین و دریا با مشت بزرگ خیزش و مقاومت، دمی با گیجی خرناسه کشید. در همین مجال تاریخی، پیک های کارگری توانستند با دهها ترییون، نشست و همایش، سخنگوی کارگران باشند.” و “آزمون و دستاوردهای حضور نمایندگان کارگران در تریبون های جهانی” ،” سه کارگر آگاه، سه نماینده مستقل از ارگانهای سرمایه داری سخنگویی برای بیان وضعیت و خواست طبقه و فرودستان جامعه. نمایندگان مجال یافته بودند تا با نیمه های دیگر طبقه کارگر جهانی در پیوند و همبستگی بیابند.” خوانندگانً مطلب در آینده بیشتر قضاوت خواهند کرد که این نوشتارها بیشتر مصداق ضرب المثل قدیمی را دارد که می گفتند ” دشمن دانا بلندت می کند – بر زمین ات می زند نادان دوست”.

ما در مقاله ای جداگانه “تشکل سراسری کارگری ضرورت یا تقابل”  در رابطه با تشکلات سراسری کارگری با نظرات نویسنده “آزمون و دستاوردها” که مشابه همین نظرات است پرداختیم ، در آن مقاله به نظرات نویسنده اشاره کردیم و گفتیم که این درک تخریب مابانه بنفع جنبش کارگری نیست، امروز اما باید به ایشان یادآوری کنیم شخصیت سازی کاذب بنفع جنبش کارگری نیست.

http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=52106#more-52106

احتمالا اعضا یا هوادارانی در حزب کمونیست ایران هستند که با نگاه نوشته جهان امروز توافق ندارند اما این نوشته همراهی کرده است با نظرات محافل اپورتونیست چپ نمای ایرانی ، افراد و محافلی که نمی توانند در عمل نشان دهند که چه تاثیری بر مبارزات کارگری داشته اند و یا حتی دستی در مبارزات دارند ؟ اما به وفور می توان یافت که این محافل و افراد همیشه سعی کرده اند که اگر جریانی را که می تواند حرکت مثبتی در جنبش کارگری داشته باشند را بی اعتبار کند، این نهادهای ضد کارگری در رقابت سیاسی یاد گرفته اند که دست به هر کاری برای از میدان بدر کردن رقیب می زنند، بهترین و کوتاه ترین راه را هم از جمهوریخواهان امریکا آموخته اند که در ادبیات سیاسی به آن می گویند اسمیر کمپین. نمایندگان اصلی این مکتب هم به خودشان لقب سوسیالیستهای کارگری را داده اند که نه سوسیالیست هستند و نه کارگری ولی اسمیر کمپین اشان به حزب کمونیست ایران هم سرایت کرده است. حزبی که در دهه شصت بهترین و فداکارترین نیروهای کارگری را در خودش داشت به جای رسیده است که بدون تحقیق اطلاعیه اول ماه می امسال را می نویسد و براساس شنیدها بدون حتی لحظه ای قضاوت دست به تاریخ نویسی بسیار مخدوش زده است.

http://www.kanoonm.com/1578

نشریه جهان امروز زیاد می خواهد خودش را ضد امریکایی نشان دهد، اما امروزه معیار تنها نوشته نیست- در عمل کجا ایستاده اید؟ سیاست حزب و تمام رفت و آمدهایش، همکاری هایش با جریاناتی شده است که تا چند وقت پیش هر روز در نشریات آنها را امریکایی می خواند، ضدامریکای خود را نشان دادن شاید جذابیت داشته باشد اما با گذری بر کارهای حزب ، و بطور نمونه می توان اخرین مصاحبه های اقای علیزاده در سایت رودوا به زبان انگلیسی را خواند و فهمید که شعار ضد امریکای فقط برای بدست آوردن دل محافل ضد کارگری است والا نظرات آقای علیزاده در کنار کومله (آقای مهتدی ) و حزب دمکرات (آقای هجری)  در رابطه با امریکا و ترامپ آنچنان هم ضد امریکای نیست و آنچنان تفاوتی با دیگر جریانات کردی ندارد. زیاد نگران به بیراه رفتن جنبش ضد گلوبالی و غیر دولتی نباشید خودتان در گرداب حمایت و دل بدست آوردن غرب بسیار فرو رفته اید.

http://www.rudaw.net/mobile/english/analysis/20052018

سردبیر جهان امروز و دبیر کمیته مرکزی حتما این نظرات را تایید کرده اند که این تاریخچه سندیکای شرکت واحد چاپ شده است، اگر جهان امروز، اینقدر دلواپس جنبش جهانی و کارگری از لحاظ مالی است چرا هیچگاه جواب مطلب کورش مدرسی را نداد که نوشت ” واقعیت این است که اینها با دلار، دینار یا هر واحد پول دیگری مشکلی ندارند. مشکل‌شان با شِکِل اسرائیل است. این ها میدانند مثلا آمریکا مستقیما از نظر مالی به کومه‌له کمک میکند. ابراهیم علیزاده در یکی از سخنرانی های خود همین را تایید میکند. تا آنجا که به ما مربوط است، در این که کومه‌له از آمریکا کمک مالی بگیرد ایراد فی نفسه‌ای نمی بینیم. اگر کسی ایرادی میبیند باید این ایراد را در سیاست کومه‌له در قبال آمریکا، انعطاف یا سازش با آمریکا و سیاست های آن در منطقه یا جهان را نشان دهد. اگر چنین سازشی نیست نفس قبول کمک مالی آمریکا ایرادی ندارد. این موضع سر راست ما بوده و هست. ” و در بخش دیگری می نویسد “اینها حتی با دینار صدام حسین هم مشکلی نداشتند. در زمانی که با هم در حزب کمونیست ایران بودیم، کومه‌له از دولت عراق کمک مالی میگرفت و آن را مخفی هم نمیکرد. ایرج آذرین و رضا مقدم با همین کمک مالی برایشان بلیط سفر به اروپا تهیه شده و خرج شان مدت ها در اروپا داده شده است. ما این رابطه را نه آن روز بد میدانستیم و نه امروز در آن رابطه ایرادی میبینم.  “

http://www.koorosh-modaresi.com/Farsi/Text/neotoode.html

تشخیص اینکه چرا ده سال بعد حزب کمونیست این کار را انجام داده أست زیاد سخت نیست، حزبی که از اعضای کمیته مرکزی اش خواست که عفو نامه بنویسد این دفعه خودش راسا دست بکار شده است را می توان توضیح داد.

در تاریخ ٩ فوریه ٢٠٠٣ آقای ابراهیم علیزاده در تورنتو در سالن اتحادیه کارگران ساختمانی که زیر مجموعه اتحادیه های کارگری امریکا سخنرانی داشت، که اعضای حزب کمونیست از من خواستند جلسه ایشان را بگردانم (بخاطر فعالیتهای که من در آن دوره داشتم و هنوز هم به آن پایبند هستم- بعنوان یکی از مسئولین جنبش ضد اشغال و جنگ در تورنتو، مبارزه با خصوصی سازی زندانها به سبک امریکا و فعالیتهای کارگری)، اعضای حزب خودشان نمی توانستد در مقابل انتقادهای که امکان داشت به آقای علیزاده شود جلسه را کنترل کنند، همانند برگذاری جلسه آقای مهتدی چند سال قبل از آن، مشخص بود که در همان جلسه بحث بر روی اشغال و جنگ متمرکز می شود، در همان روزها اوضاع جهان و منطقه در غلیان بود و امریکا هر لحظه اماده اشغال عراق بود، در همان زمان حزب کمونیست بسیار مایل بود تا نشان دهد که از یکطرف موافق حمله نیست و از طرف دیگر جانب جریانات عراقی را که موافق حمله بودند باید نگه می داشت. مطالب و مقالات نشریات جهان امروز شماره ٩٩ و ١٠٠ را می توان دید. حزب هر دو طرف را می خواست نگه دارد، هم نیروهای مخالف اشغال و هم جریانات عراقی و چپ، البته حزب انتقاد خودش را در رابطه با نیروهای کرد عراقی به حزب کارگران ترکیه (پ ک ک ) بتدریج زیاد کرد و در شماره ١٩۸ جهان امروز نوشت در رابطه با حمله ترکیه به کردستان عراق نوشت ” امروز “پ.ک.ک” به وضوح خواست و مطالبات مردم کردستان ترکیه را نمایندگى نمى کند و با کاهش توقعات سیاسى و اجتماعى مردم کردستان و تنزل آن تا سطح خواست هاى “فرهنگى” و ضدیت سیاست گذاران ترکیه با این خواست کم و ابتدایى، عملا مسئولیت جنگ، ” در کردستان معرفی می شد.

http://cpiran.org/JE-PDF/JE198.pdf

در چند سال گذشته با حضور سپاه در کردستان و نزدیکی اش با جریانات کرد عراقی حزب کمونیست می باید یک امکان جدید برای خود فراهم کند و از زمان شروع اعتراضات مردمی در سوریه و مبارزات رژوا  حزب کمونیست یک راه حل جدید برای خود دید و از آجاییکه منافع ناسیونالیستی اش بر منافع سوسیالیستی اش همیشه چربیده و خود را به پ ک ک نزدیک کرد و تا جایی پیش رفته که بدنبال امکان استراتژیک در کوههای قندیل است.  اگر در زمان اشغال عراق در کنار احزاب کرد عراقی بود امروز بنا بر مصالح اش امروز در کنار حزب کارگرا ن کردستان (پ ک ک ) قرار گرفته است، جلسات بسیاری در قندیل با رهبران حزب کارگران ترکیه برگذار کرده و می کند و عکس زیر آقای علیزاده در کنار کسانی مشاهده می شود که تا دیروز بدترین حملات را به آنها داشت.

اگر احزاب کرد عراقی در کنار نیروهای امریکای فعالیت کرده اند ، بعد از ماجرای سوریه همه می دانند که حزب کارگران ترکیه در خواست حمایت از چه دولتهای می کند. هر حزب و جریان اجتماعی براساس خواست تشکیلات اش عمل می کند. ما امیدواریم شما بتوانید در مبارزاتتان موفق باشید ولی برای نشان دادن رادیکالیسم اتان بدون سند به ما تهمت نزنید که برایتان بسیار بد است، شما براساس شنیدها به ما تهمت می زنید اما اسناد نشان می دهد آنچنان که می گویید ضد امریکایی نیستید اما می توانید کار خودتان را انجام دهید و مسائل کارگری را اگر علاقه دارید ادامه دهید در قالب مثبت پیش ببرید در غیر این صورت بنفع جنبش کارگری نیست و دشمن شاد کن هستید.

مهدی کوهستانی

یرماه ۱۳۹۷