رامی ابو جموس یادداشت های روزانه خود را برای «اوریان ۲۱» می نویسد. او که بنیانگذار «غزه پرس» – دفتری که در ترجمه و کارهای دیگر به روزنامه نگاران غربی کمک می کند- است، ناگزیر شده با همسر و پسر دو سال و نیمه اش ولید، آپارتمان خود در شهر غزه را ترک نماید و اکنون به طور مشترک با یک خانواده دیگر، در آپارتمان ۲ اتاق خوابه ای سکونت دارد. او رویداد های روزانه خود و غزه ای های رفح، که در این منطقه بینوا و پرجمعیت گیرافتاده اند را برای انتشار در «اوریان ۲۱» می نویسد:

نویسنده RAMI ABOU JAMOUS

پنجشنبه ۲۳ مارس ۲۰۲۴

در روزهای اخیر، ۳ تن از مأموران حماس توسط ارتش اسرائیل کشته شده اند. یکی از آنها در شهر غزه، دیگری در نصیرات و سومی در شمال نوار غزه. هر سه آنها مسئول تأمین هماهنگی و امنیت کمک های انسان دوستانه ای بودند که از مرز مصر و گذرگاه رفح تا شمال نوار غزه به وسیله کامیون حمل می شد.

زمان به قتل رسیدن آنها به هیچ وجه امری تصادفی نبود. حدود ۵ روز پیش، ۲ محموله توانست به شهر غزه و شمال نوار غزه برسد. آنها در واقع توانستند بار آرد خود را به انبارهای نهاد «آژانس امدادرسانی و کاریابی سازمان ملل متحد برای پناهندگان فلسطینی» (UNRWA) در جبالیا برسانند. به این محموله های انسان دوستانه که از مصر می آمد حمله نشد.

چرا این کار به خوبی انجام شد ؟ برای این که حماس مردان مسلح به باتوم خود را در طول مسیر، در جاده صلاح الدین، مأمور حفاظت از آنها کرده بود. پیش از آن، این سازمان بیانیه ای منتشر کرده و گفته بود که کسی نباید در مسیر این محموله ها، به ویژه در محل موسوم به میدان کویت، که کامیون های پیشین مورد حمله قرار گرفته و ارتش اسرائیل به مردم حمله کرده بود، قرار گیرد یا بکوشد کامیون ها را متوقف کند. این نگهبان ها – که بیشتر آنها جوان بودند- افراد پلیس نبوده، بلکه هواداران حماس بودند. به این ترتیب، ۲ محموله در طی ۲ روز بدون درگیری تحویل شد. روز سوم، اسرائیلی ها آنها را بمباران کردند.

در آن روز بیش از ۲۰ تن کشته شدند. پس از آن ارتش اسرائیل ۳ مأمور حفاظت از محموله ها را کشت. کشته شدن اولین نفر در بیمارستان الشفا، دومی در یک خودرو در نصیرات و سومی در کنار یک انبار UNRWA بود. چرا؟ چون این مردان حماس حفاظت از محموله های زمینی را به عهده داشتند. کارآمدی آنها خوشایند اسرائیلی ها نبود. عبور بدون مشکل محموله ها، برنامه ایشان درمورد رسیدن کمک های انسان دوستانه از راه دریا را بهم می زد و این در تضاد با تبلیغاتی بود که می گفت: «حماس کمک ها را می دزدد».

برای درک انگیزه های اسرائیلی ها، باید دانست که در شمال نوار غزه وضعیت حتی از جنوب هم بدتر است. قحطی در میان حدود ۴۰۰ هزار تنی که از خواست ارتش اسرائیل درمورد رفتن به جنوب سرباز زده اند رواج یافته است. دلیل آن که اسرائیلی ها می خواهند مانع رسیدن هرگونه کمک انسان دوستانه از جنوب شوند، احتمالا این است که قصد دارند به طور قطع ارتباط میان شمال و جنوب را قطع نموده، جنوب را در اختیار مصر بگذارند و شمال را به صورت یک منطقه حائل تحت اداره خود درآورند. به این دلیل است که اسرائیل همواره می کوشد بی نظمی ایجاد کند تا بتواند مدعی شود که ارسال کمک ها از راه زمینی غیرممکن است چون در آنجا در معرض دزدیده شدن و حمله قرار می گیرد.

اسرائیلی ها می خواهند به «خانواده های بزرگ»ی متکی باشند که به صورت نوعی گروه های مافیایی درآمده اند که در ابتدا می توانستند به محموله های کمک های انسان دوستانه حمله کنند و حماس با قدرت نسبت به آنها واکنش نشان داد. گفته می شود که حماس ۱۳ تن از اعضای یکی از این گروه ها را اعدام کرده است. من در یادداشت های بعدی خود در «اوریان ۲۱» باز هم به این موضوع خواهم پرداخت.

پس از کشته شدن ۳ مسئول محافظت از محموله های کمک انسان دوستانه، چه رخ خواهد داد ؟ بی تردید حماس راه حلی خواهد یافت چون سازمانی است که، به صورت از قاعده به رأس، خیلی خوب سازماندهی شده و سلسله مراتبی بسیار توسعه یافته دارد. بُعد مذهبی آن باعث می شود که اعضاء نسبت به رهبران جنبش صداقت و صمیمیت زیاد داشته باشند.

به علاوه، آیا اسرائیلی ها به تبلیغات خود درباره این که بزودی حماس ازبین می رود باور دارند ؟ اگر چنین است، چرا در حال مذاکره با حماس در قاهره هستند ؟ از بین بردن حماس نمی تواند ظرف یک روز انجام شود و دستکم می باید ارتش اسرائیل نوار غزه را به مدت ۲ یا ۳ سال اشغال کند تا بتواند به این هدف دست یابد.

لوموند دیپلماتیک