بی پناهی گاهی قدرت عجيبی به آدم ميدهد، بخصوص اگر اين آدم زن باشد، مادرباشد، فقير باشد و ياد گرفته باشد که در اين دنيای بيرحم برای هم چون اويی ياری وياوری نيست که هيچ، بلکه يک صف طويل مقامات بلندپايه و نامدار، دنيايی دانشمند و محقق و اقتصاد دان محترم و مشهور و سازمان های پرآوازه ای چون صندوق بين المللی پول دايم استدلال ميکنند و برنامه ميريزند که در بهداشت و آموزش عمومی را تخته کنند تا او اعتماد به نفس داشته باشد و روی پای خود بايستد و دولت کوچک شود و کم هزينه.

و يک نمونه از اين نوع زنان فقيردر مکزيک که نه رويتر و نه بی بی سی و نه حتی ژورنال بين المللی ژنيکولوژی که اصل خبر را منتشر کرده ، حتی نامش را نميدانند و فقط ميدانند 40 ساله است، تئوری اين آدم ها و ارگان های نامدار را ثابت کرد و خودش خودش را سزارين کرد و يک پسر کاکل زری سالم را به دنيا فقير فقرا تقديم کرد. خانه ای که سزارين در آن انجام گرفت در يک روستای کوچک قرار دارد، نه آب لوله کشی دارد نه برق، و فاصله آن با اولين درمانگاه هشت ساعت است.

زن گمنام وقتی ديد نميتواند کودک را بطور طبيعی به دنيا بياورد، چون قبلا يک بچه را به همين علت از دست داده بود و تجربه داشت، دست به کارشد. کارد آشپز خانه را برداشت، سه گيلاس ليکور خورد با سه حرکت سه جای شکم خود را بريد . بچه سالم بيرون آمد و شروع کرد به نفس کشيدن و گريه کردن، و مادر غش کرد.
او قبلا به بچه های ديگر خود گفته بود که بروند کمک بياورند، وقتی مامای محلی آمد با نخ و سوزن معمولی جای چاقو را بخيه زد. بعدا مادر و بچه را به بيمارستان نزديک بردند.

جالب اين که خبرگزاری ها فقط عکس پای اين کودک را منتشر کرده اند. معلوم نيست آيا علت اين است که مادر ميخواست خودش و کودکش ناشناس بمانند، يا خبر گزاری ها دريافته اند در اين بخش سرزمين های نفتا، در خانواده ای چنين فقير اين پا روی چنان سنگلاخی قدم گذاشته است که بهتر است يک عکس يادگاری از روزهای خوش و ” نرمی ” که راه پيمايی اش شروع نشده داشته باشد.

خوب است مقامات بين المللی پول اين زن را به عنوان قهرمانی که ثابت کرد برنامه تعديل ساختاری انسان ها را خود کفا، مبتکر و ايستاده بر پای خود بار می آورد به جهانيان معرفی کنند .حالا اگر از اين مقامات نامدار بپرسيد اگر زنان حامله ديگر در همان روستا يا در روستاهای بيشمار دهکده جهانی طاقت اين زن شجاع بی نام و نشان را نداشته باشند، چه بايد بکنند- حتما پاسخ خواهند داد چنين کسانی بهتر است سرشان را به سنگ بزنند و با کودکشان به جهنم بروند، يا به طور طبيعی سرشان به سنگ خواهد خورد و مادرو کودکی چنين ناتوان و پردردسر، به جای اين که سر بار دولت شوند و يک دولت بزرگ و پر خرج روی دست صندوق بگذارند، توامان شرشان را از سر جهان کم خواهند کرد.مگر هدف برنامه تعديل همين نيست؟.
زهره سحرخيز

از آرشیو