https://roshangari.info

در گزارش نشريه علمی نيوساينتيست آمده است که در سال 1994 مقامات نظامی آمريکا در پنتاگون در حال تنظيم طرحی برای توليد نوعی سلاح شيميايی بودند که بمب جنسی خوانده می شد. ايده مرکزی اين بمب آن بود که با پراکندن آن در جبهه، ميل جنسی در ميان سربازان دشمن آن قدر بالا رود که مجبور شوند به سکس با يک ديگر روی بياورند.

اين نشريه می نويسد اطلاعات مربوط به اين موضوع مبتنی است بر اسناد سلاح های مورد استفاده در نيروی هوايی آمريکا که تاکنون در رديف اسناد سری طبقه بندی شده بود و اکنون پس از سالها طبق قانون انتشار يافته است.اسناد مورد استفاده در اين گزارش مربوط به لابراتوار نيروی هوايی آمريکا در ديتون در ايالت اهايو است که قرار بود اين پروژه را پی گيری کند. لابراتوار مزبور درخواست کرده بود 70 ميليون دلار برای توليد اين سلاح ها طی 6سال در اختيارش گذاشته شود.

اين سلاح جديد دشمن را نمی کشد ولی بر اساس گزارش مزبور ” سطح اخلاق سربازان دشمن را چنان پائين می آورد که به هم جنس گرايی روی بياورند.”
اين که همجنس گرايی مساوی با پايين آوردن سطح اخلاق سرباز خوانده می شود، با فرهنگ مردسالار پنتاگون انطباق دارد، ولی به هر حال تلاش برای به جان هم انداختن سربازان به کمک سلاح های شيميايی و برخلاف تمايل خودشان، هم با اخلاق عمومی وهم با مقررات کنوانسيون ژنو در تضاد است.

لابراتوار ديتون سفارش های ديگری هم برای توليد سلاح های شيميايی گرفته بود. از جمله نوعی ماده شيميايی که با پخش آن در مراکز موردنظر, زنبورها تحريک شده و دسته جمعی به انسان ها حمله کنند.
يک ماده ديگر قرار بود به سربازان دشمن در جنگ های چريکی چنان بوی بدی بدهد که آن ها نتوانند در ميان مردم عادی خود را پنهان کنند.

لازم به توضيح است که هنوز معلوم نيست که هزاران سربازان انگليسی و آمريکايی که در سال 1991 به جنگ اول عراق فرستاده شدندو به سندروم خليج مبتلا شدند، گرفتار سلاح های شيميايی کدام طرف شده اند- صدام يا خود نيروهای مهاجم.

آمريکا سال هاست از امضای قرار داد منع کامل سلاح های کشتار جمعی خودداری می کند. بسياری از مخالفان تاکتيک های کنونی برای جلوگيری از کشتار سلاح های جمعی می گويند مخالفت با توليد سلاح های شيميايی توسط قدرت های بزرگ به اين علت است که توليد اين نوع سلاح ها نسبت به سلاح های هسته ای و ديگر انواع سلاح ها بسيار ارزان است و اين تنها نوع سلاحی است که کشورهای فقير تر می توانند آن را تهيه کنند. اين گروه که خود به شدت با جنگ و کاربرد سلاح های کشتار جمعی مخالفند، در مقابل طرح کنونی پيشنهاد می دهند يا توليد سلاح های کشتار جمعی از همه نوع- بمب، راکت، هسته اي، شيميايي،بيولوژيک … بطور کامل منع شود يا اگر برای اجرای اين پيشنهاد زور بشر کنونی به قدرتمندان جهان نمی رسد، پس توليد همه انواع سلاح ها برای همه بطور مساوی آزاد باشد، ولی کار برد آن ها در همه نقاطی که حتی يک شهروند غيرنظامی هست ممنوع گردد.

البته همان قدرتمندان از تصويب چنين پيشنهادی نيز جلوگيری خواهند کرد، ولی حداقل اين پيشنهاد می تواند گفتمان کنونی را که جنبه های مهمی از حقيقت را مخفی کرده تغيير دهد و زوايای جديدی در مباحث جلوگيری از توسعه سلاح های کشتار جمعی که انسان عصر ما به واقع بيشترين تلاش و حداکثر هوش خود را در خدمت آن گذاشته است باز کند.
زهره سحر خيز