نقاب ظاهری و هیولای پشت آن
.
روشنگری. در ۱۳ دسامبر سال ۲۰۰۶ در یک کلوب جاز در بیرون شهر استراسبورگ جشن اهدای جوایز “بدترین لابی های سال ۲۰۰۶” برگزار شد. برخی از گزارشگران آن جشن از تاثیر کوبنده ابزار موسیقی بر اعصاب و احساسات که ویژه موزیک جاز است نوشته اند. اما اخبار و اطلاعاتی که آن شب به اطلاع جمعیت میرسید بسیار کوبنده تر بود و جاز را به مناسب ترین انتخاب برای برنامه آن شب تبدیل میکرد.
در بروکسل بین ۱۵۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰ نفر بطور تمام وقت به عنوان لابیست کار میکنند. رقمی که در مورد هزینه ی گردش کار این لابیست ها داده اند، حدود ۱۰۰ میلیارد تومان در سال است. اما این رقم ظاهری است. زیرا چه کسی میداند رقم رد و بدل شده بین لابیست ها و کارفرمایشان چقدر است؟ گزارش را تا انتها بخوانید تا معلوم شود امکان ندارد رقم واقعی را حتی حدس بزنید.
وظیفه این لابیست ها این است که بر نهادها و ارگان های اتحادیه اروپا تاثیر بگذارند تا قوانین و آئین نامه ها را به نفع کارفرمایان آن ها تنظیم کنند، حتی اگر اکثریت شهروندان اروپایی در این ,معامله, ببازند.
بنابراین قربانی این پدیده در نخستین گام، شفافیت و دمکراسی است. زیرا این نفوذ در کریدورهاست که بر جهت گیری در روند تصمیم گیری تاثیر میگذارد. گزارش فعالیت فشرده در کریدورها هرگز به مردم داده نمی شود، اما بحث ها و استدلال ها،چه در ارگان های رسمی و چه در رسانه ها بطور غیر مستقیم از طریق لابی ها تحت کنترل قدرت های اقتصادی و جناح های سیاست مدافع آن ها اداره میشود.
در نتیجه قربانی اصلی پدیده لابی گری منافع اکثریت شهروندان است که در قوانین و قواعد مصوبه اتحادیه اروپا زیر ضرب میرود.
در مراسم ۱۳ دسامبر در دو مقوله برنده را اعلام کردند. چرا دو مقوله؟ برای اینکه یکی معرف آن بود که لابیگری کرده بود یا به زبان استعاره ,رشوه, داده بود، دیگری معرف نهاد و مقاماتی که بیش از همه به لابیگری تن داده بودند، یا به زبان ساده ,رشوه, گرفته بودند – البته لابیگری عین رشوه بگیری نیست، به همین جهت قانونی است. اما در عمل مرز آن با رشوه، ارعابBlackmail، سانسور، خودسانسوری، تقلب و ریاکاری و حتی کلاهبرداری مخدوش است. به همین جهت تقریبا اکثریت رسوایی هایی سال های اخیر در حوزه کلاهبرداری و تقلب با لابیگری آمیخته بوده است.
در این مسابقه ۹۴۰۰ نفر رای داده بودند و برندگان عبارت بودند از:
در مقوله اول:اکسون موبیل Exxon Mobil به عنوان بدترین لابی
در مقوله دوم: خود نهاد مدیریت کل کمیسیون اروپاDG INTERNAL MARKET و دو مدیر آن.
بنا بر اطلاعیه مطبوعاتی که در پایان مسابقه داده شد اکسون موبیل نیمی از کلیه ی آرا را به دست آورد. اطلاعیه میگوید این غول نفتی مقادیر عظیمی پول به لابی های خود پرداخت میکند که بحث های مربوط به آلودگی زیست محیطی را در بروکسل دستکاری کنند، در حالیکه بخش اعظم بودجه ای را که در این راه مصرف میکند از نظر مردم مخفی میکند.
DG INTERNAL MARKET، یک نهاد بسیار با نفوذ کمیسون اتحادیه اروپاست تحت تاثیر لابی ها اجازه داده است شرکت های غول پیکر انحصاری بتوانند در حوزه توزیع نرم افزارهای کامپیوتری پروانه بگیرند، این در حالی است که شرکت های کوچک مدت هاست انتقاد میکنند این سیستم تمرکز و دادن کنترل به دست شرکت های بزرگ غول پیکر که در اساس آمریکایی است مانع آن شده که بی شمار برنامه های تازه و نوآوری ها در حوزه نرم افزار که توسط شرکت های کوچک ارائه داده میشوند از بازار خارج شوندو خود اتحادیه اروپا سال ها تلاش میکرد از این سیستم که غیردمکراتیک و مانع پیشرفت در حوزه نوآوری های نرم افزاری است دوری جوید.
در مورد اکسون موبیل در بیانیه مطبوعاتی آمده که اقدامات آن هم در آمریکا و هم در اروپا به شدت به باد انتقاد گرفته شده است. این شرکت غول پیکر نفتی یک بحث مصنوعی در مورد گرم شدن آب و هوا بوسیله فعالیت انسانی بوجود آورده که هدف آن این است که مانع تصویب قوانین برای کاهش گاز کربنیک شود. میدانیم قوانین مربوط به شفافیت در آمریکا سخت گیر تر از اتحادیه اروپاست و بنا به گفته اولریخ مولر از بخش آلمانی سازمان نگهبان کنترل کننده فعالیت لابی ها اکسون موبیل از این مساله استفاده کرده و تمام بودجه ای را که در این راه در اتحادیه اروپا صرف کرده است، مخفی نگه داشته است.
نمونه اکسون موبیل نشان میدهد تاکتیک هایی که این لابی ها به کار میگیرند تبلیغاتی است که درست برعکس ماهیت شان نقاب انسانی به چهره میزنند. این البته منحصر به اکسون موبیل نیست، مثلا رقبای اکسون موبیل عبارت بودند شرکت تبلیغاتی Weber Shandwick به خاطر کارزار “اتحاد علیه سرطان”! به نفع غول دارویی روشRoche و CEFIC به خاطر لابیگری های تهاجمی اش برای تاثیر گذاری بر برنامه اتحادیه اروپا برای کاهش مواد شیمیایی سمی REACH که تحت عنوان دفاع از محیط زیست صورت میگرفت و سرانجام توانست هزارها ماده سمی را از دسترس قوانین محدود کننده در مصوبات اتحادیه اروپا معاف کند.تهاجم به ” ریچ” نشان داد لابیگری سلاح کشتار جمعی است که کاربرد روزمره آن حامیان قدرتمند ی دارد.
این نمونه ماهیت برنامه ای را که در سطح جهانی توسط موسسه آمریکن اینترپرایز اعلام شده است به نمایش میگذارد که هدف آن بیرون کشیدن کارزار دفاع از محیط زیست از دست فعالان اصلی آن و تحت کنترل گرفتن این فعالیت ها در جهت مقاصد معکوس است. کاری که قبلا در مورد سازمان های غیر دولتی دفاع از حقوق بشر و دمکراسی صورت گرفته است که اتفاقا آن ها هم در برنامه موسسه آمریکن اینتر پرایز به عنوان مواد برنامه قرن جدید اعلام شده است.
در مدیریت DG INTERNAL MARKET دو شخص به عنوان برنده معرفی شدند: کمیسیونر تجاری پیتر مندلسون به خاطر رفاقت جان جانی با لابیست ها صنعتی مثل European Services Forum و کمیسیونر تجاری و صنعتی به خاطر روابطش با لابی های شرکت های نفتی.
برگزار کننده این مسابقه و در واقع کارزار دمکراتیک نهادهای زیر بودند:
* لابی کنترل، LobbyControl
*دوستان زمین دراروپا، Friends of the Earth Europe
*نظارت بر اروپا،Europe Observatory
*اسپن واچ، Spinwatch
*برای مطالعه نقش فاجعه بار لابی ها بر مواد شیمیایی سمی مراجعه کنید به:
http://www.greenpeace.org/norway/press/reports/toxic-lobby
*برای خواندن اطلاعیه مطبوعاتی و به دست آوردن اطلاعات بیشتر به نشانی های زیرمراجعه کنید:
http://www.worstlobby.eu/
Comments
نقاب ظاهری و هیولای پشت آن — بدون دیدگاه
HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>