https://roshangari.info/

.

 جمعه ۲۹ مهر ۱۴۰۱ برابر با ۲۱ اکتبر ۲۰۲۲ 

amir_772@hotmail.com 

پیکِ پی خجسته از: سیاووش میرزاده

ای پیکِ پی خجسته، پیامت بلندباد

می خوانمت به نام، که نامت بلندباد

در ما چو عطروارِ کلامت شکوفه زد

رنگین کمانِ شطحِ کلامت بلندباد

می آیی از تمامیِ شب رنگ می پَرَد

بر کوچه های شب زده، گامت بلندباد

این شب، ترازِ همّتِ ما را ز هم گُسست

ای شبچراغ وُ رخشه، دوامت بلندباد

دردا در انتهای غریبی رهاشدیم

بر رهروانِ خسته، سلامت بلندباد

دستانِ ما دوباره به خورشید می رسد

کوتاهی از شب است، که بامت بلندباد

اینک تویی وُ جام وُ جنگلی از جوانه ها

در شب- شکانِ حادثه، جامت بلندباد!                                                                                                    

درساده ترین نگاه باید به این دو پرسش پاسخ داد : که در اساس شعار ها به چه کارمان می آیند؟  و چرا باید در پیآمد هر جنبش بزرگ اجتماعی آنرا به ثبت رساند؟

شعار ها به چه کارمان می آیند؟

 باید گفت: شعارها پایه های مادی خواسته های ما هستند. آنگاه که بازنشسته ای شعار می دهد : « اگر یک اختلاس کم بشه / مشکل ما کم میشه » بیان یک جلوه اجتماعی از اختلاس و چپاول درون جامعه را نشان می دهد . بازنشسته به ساده ترین بیان، بدان چه که می اندیشد: به راحت ترین و موجزترین شکل در خیابان و در برابر مجلس یا رسانه ها و در برابر رودررویی با مسئولین آنرا بیان می دارد . شعارها به شناخت عوامل گوناگون اجتماعی و خصلت نمای ویژه گی های حرکت خیابانی مردم، ما را نزدیک می کند. می توان گفت: با وارسی شعار ها می توانبه هویت  گروههایی که طرح کننده شعارها بوده اند، به موقعیت و شرایط ذهنی و عینی آنان در سطح کیفی جامعه دست یافت  و درآخرین کلام باید نوشت: بازگویی شعارها، جنبه های گوناگون فرهنگ ، ایدئولوژی ، میزان خودانگیختگی و مراحل پیشرفت سطوح مبارزه سیاسی به سطح طبقاتی و حتی تاکتیک و استراتژی گروههای سیاسی و اجتماعی جامعه را در بر گرفته و مراحل ورود آنها به عرصه مبارزه را به ما باز می شناساند. از اینرو جمع آوری شعار ها بیش از هر وقتی ما را با بازشناسی مرحله ای که در آن به سرمی بریم، یاری میرساند.

امروز در سیمای مبارزه جاری درون جامعه ؛ شعارها در لایه لایه جنگ و گریزهای خیابانی تبلور تصویر سازی برای فردای شعار دهنده بشمار میرود . بعنوان گواه تاریخی دانشجویان دانشگاه تهران پیشتر برای پیوستن به اعتصاب سراسری دانشگاه‌ها اعلام داشتند: «… امروز که سراسیمه و با واهمه از یکی‌شدن دانشگاه و خیابان، درهای دانشگاه را که رو به خیابان بود به روی ما بسته‌اند تا این‌بار،عریان و بی‌پرده جولانگاه نیروی حراست و امنیتی شود؛ امروز که ردِ تاریخ بر خیابان است، تاریخِ مبارزه با ستم، شوریدن علیه تباهی، جنگ با «فقر و فساد و بیداد» برای «نان، کار، آزادی و  پوشش اختیاری» امروز که فریاد «نه روسری، نه توسری»  از تاریخ سر برآورد و با آمیختن با فریاد اکنونیِ «آزادی و برابری»، راه آینده را نوید می‌دهد؛ امروز که خیابان، نماد مبارزه را، «ژینا» را، زن را، زندگی را، آزادی را، چشم‌ در ‌چشم تباهی حاکم فریاد می‌زند؛ در میانه‌ی این شکوه مبارزه و همبستگی، ما جمعی از فعالین صنفی دانشگاه تهران، در کنار دیگر صنف‌ها به فراخوان اعتصاب سراسری پیوسته و از شرکت در کلاس‌های مجازی خودداری می‌کنیم. همچنین از تمامی فعالین دانشجویی، شوراهای صنفی و دیگر نهادهای دانشجویی دعوت می‌کنیم که به این اعتصاب بپیوندند.

خطاب به اساتید و بدون لکنت می‌گوییم: که دستان همبستگی مردم را رها نکنند. مهسا را، محسن را، عبدالله را، نوید را و هزارستاره‌ی دیگر را که می‌توانستند بهترین شاگردان شما و نزدیکترین دوستان ما باشند. آنان اکنون ستاره‌ شدند. فراموش نکنیم.

تاریخ مبارزه، به کودکان ما که بسیاری‌شان پیش از آمدن به دانشگاه، سینه بر خاک می‌سایند، آموخته که «نباید ترسید» امروز به خیابان نگاه کنیم، بار دیگر این درس را مشق می‌کند: «راه که بیفتیم ترسمان می‌ریزد.»

روشن شد که شعار بیان تبلور مبارزه ایست که ما در آن تعریف می گریم و خواستگاه ، نیازها و منویات ما را با خود بهمراه داشته و دارد .

و اما اینکه چرا باید آنرا به ثبت رساند؟

آثار به جا مانده از شعار ها به ثبت آن مربوط می گردد . قهرمان یک شعاری خود در کوران مبارزه از دست میرود و هیچکس نیز آنرا ننگاشته و به ثبت نرسانده است. هر چند امروز به مدد زندگی دیژیتالی و فن آوری، خیلی از شعار ها تصویر برداری شده و بخشا سینماگران آنرا به شکل نمایش سینمایی حتی اکران می نماید. تجربه تلخ نسل ما بعد از پیروزی قیام بهمن خود را باز نمایاند .آن همه شعارنویسی و دیوارنمایی درنمای فردا انقلاب به فرمان ” پیروزمندان” قیام بهمن به شهرداری ها ازدیوارها پاک شد تا خشک و تر رویداد ها از سیمای شهر ها زوده شود و حافظه مردم از آن همه مبارزه و دلاوری نسل ما پاک شود و به جولانگاه حاکمان جدید بدل گردد. در حکومت تازه به دوران رسیده عده ای بر آن بودند ؛ دیگرماندن شعارها بردیوارها لازم نیست . حتی به زبان آوردند : « ما انقلاب کرده ایم و می ماند. دیگرماندن شعار ها لازم نیست. …توی کتاب ها خواهند نوشت و ثبت خواهند کرد . پس دیوار ها را باید پاک کرد .» روز ۲۵ اسفند ۵۷ شهرداری تهران تصمیم گرفت شهر را پاکسازی کند. چرا که عده ای از تازه به دوران رسیده ها بر آن بودند که شهر را باید پاک کرد و هر چه را کمیته یا دولت انقلاب صلاح و لازم دید با خط خوش بر دیوارها می نویسند . ما شاهدیم که هشت سال جنگ تحمیلی برجامعه همه دیوارها به شعارنویسی ویژه جنگ ، به اشغال جنگویان و شهدای جنگی درآمد . سیمای جامعه  حالت جنگ و خون و جنون بخود گرفت، تهران بزرگ و میادین اش، اماکن نماز های جمعه، استان ها شهر ها و حتی کوره دهات های ما، به صحنه جلوه گری شهدا و دیوار نویسی کج و معوج « جنگ،جنگ تا پیروزی» بدل شد تا آنچه در نهاد این حاکمیت ایدوئولوژیک تجلی می یافت بردیوارها و در برابر چشمان مردم نوشته و به تصویر کشیده شود.

از اینرو با توجه به در هم ریزی حافظه تاریخی جامعه ما، سالهاست که بدین کاردلمشغولی نشان داده ام و درمقاطع مختلف رویدادهای اجتماعی سال ۸۸، دی ماه ۹۶ و آبان ۹۸ در برابر رویکردهای عمومی جامعه و رودررویی با حاکمیت ریال دربزنگاههای رویدادهای بزرگ اجتماعی خاصه اعتراضات و اعتصابات دانشجویان – گروهبندی های مختلف کارگران و جنبش سراسری معلمان ، بازنشستگان  و … درمقاطع مختلف، طی سال های اخیر را جمع آوری و بخشا انتشار داده ام! 

در دوره اخیریعنی روخداد برزگ کشورمان از بیست و چهارم  شهریور و مهر۱۴۰۱ جمع آوری شعارها ها در دستور کارم دارم . و یک شماره آنرا انتشار داده ام (۱)، متاسفانه به دلیل تراکم گرفتاری های روزمره ، سرعت انتشار شعار ها برایم مقدر نیست . از سویی دوستانی پیشنهاد کرده اند بدلیل حجم کلیپ های خبری ، انعکاس شهر به شهر شعار ها و تکراری بودن آن درهرشماره ، مطالعه اش،فرصت زیادی را می طلبد . ازاینرو برآن بودند، ازتکرار ثبت دیگر باره شعارها – درهرشهری- پرهیز شود ، تا حجم بیشتری ازشعارها فراهم آیاد و تنها به ذکرنام شهرها در تاریخ مورد اشاره پرداخته شود . یاد آور می کردم : ثبت شماره دو لیست شعارها ، تنها فاصله اول تا پنجم مهر و شهرهای مختلف:( نواحی چندین گانه تهران – کر- -گوهردشت کرج- اصفهان- شیراز- کرمان -کرمانشاه-  یزد- مشهد – سبزوار-  سنندج- قروه- قزوین- تبریز- ارومیه- نقده- سردشت- مریوان- اراک – ایلام – خرم آباد- ساری- بابل- آمل- بابلسر- برازجان- چابهار- شهرستان جم- فیروزآباد پارس- شهرک غرب- دهدشت- پاکدشت – بندر عباس- کیش- را پوشش می دهد .  

دوشنبه ۱۱ مهر ۱۴۰۱ برابر با ۰۳ اکتبر ۲۰۲۲

http://karegari.com

تهران :

تاانقلاب نکردیم/ به خونه برنگردیم

ما از ایران نمی ریم / ایرانو پس می گیریم!

شال ما، شال ما/ طناب دار شما !

خامنه ای ضحاک / میکشیمت زیر خاک

امسال سال خونه / سید علی سرنگونه

ما از ایران نمی ریم / ایران را پس می گیریم

نه روسری ،نه روسری/ فریاد کن آزادی

نه روسری ، نه توسری / آزادی و برابری

رهبرمنم، رهبر تویی/ فریاد کن آزادی

چشم و چراغ مایی/ کردستان ، کردستان

اگه با هم یکی نشیم/ یکی ، یکی تموم می شیم!

از کردستان تا تهران  / ستم علیه زنان

فتنه تویی ستمگر / به من نگو فتنه گر

در شهرک اکباتان :

دشمن ما همینجاست  دروغ میگن آمریکاست

مرگ بر منافق/ مرگ بر خامنه ای

مرگ بر خامنه ای/ لعنت برخمینی

مرگ بر سپاهی

مرگ بر دیکتاتور

فلکه صادقیه:

می جنگیم، می میریم / ایرانو پس می گیریم!

ایرانی بسه دیگه/ غیرتتو نشون بده!

تهران ، ستارخان :

آزادی ، آزادی ، آزادی

توپ ، تانک ، فشفشه/ آخوند باید کشته شه!

مسئول خیانت میکنه  رهبر حمایت میکنه

نارمک تهران هفت حوض:

آزادی ، آزادی، آزادی!

بچه ام است / لامصب ها نزنید!

تهرانپارس:

این آخرین پیامه/ هدف خود نظامه!

مرگ بر ستمگر/ هم شهنشه ، هم رهبر!

باد کاشتید/ طوفان درو کنید!

یک جایی باید سنگر گرفت و ایستاد!

از کردستان تا تهران / خونین تمام ایران

ایرانی باغیرت / حمایت ،حمایت

مجتبی بمیری/ ولایتو نبینی

بترسید، بترسید/ ما همه با هم هستیم

سعادت آباد تهران :

خامنه ای قاتله / حکومتش باطله

تهران میدان امام حسین:

بجنگ تا بجنگیم

خیابان ولیعصر:

 ما بچه جنگیم / بجنگ تا بجنگیم!

نه بد میخوایم، نه بدتر/ نه شاه می خوایم، نه رهبر

اصفهان:

کشتن برای روسری/ تاکی خاک برسری؟

اراک :

امسال سال خونه / سید علی سرنگونه

زن- زندگی – آزادی/ مرد- زندگی – آبادی  ایلاک :

ایلام

ننگ ما، ننگ ما / رهبر الدنگ ما

وای به روزی که مسلح بشیم

دهدشت :

این همه لشکر آمده / علیه رهبر آمده !

بابل:

مرگ بر دیکتاتور  (۳۱شهریور ۶ نفر کشته و حداقل ۳۰ نفز زخمی )

جمهوری اسلامی / نمی خوایم ، نمی خوایم

آمل :

می میریم، می جنگیم / ایران را پس می گیریم !

کرج:

مرگ بر استبداد/ حجاب و گشت و ارشاد

همدان :

خامنه ای حیا کن / مملکتو رها کن!

ننگ ما،ننگ ما/ پلیس الدنگ ما

کرمان :

ایرانی با غیرت / حمایت ، حمایت

کرمانشاه :

ژن- ژیان- آزادی

شیراز:

بترسید، بترسید/ ما همه با هم هستیم!

فیروزآباد پارس:

بی غیرت ها نشستند/ زنها به ما پیوستند!

قروه:

می کُشم، می کُشم/ هر آنکه خواهرم کشت

تبریز:

در خطاب به بسیجی ها : بزنید این کثافت ها را !

کردستان ، تماما گلوله باران!

ننگ ما ننگ ما / ‌پلیس الدنگ ما

رشت:تجمع با شعار حکومت ضد زن / نمیخوایم، نمیخوایم

دانشگاه تهران :

ما همه مهسا هستیم  /  بجنگ تا بجنگیم

فکر نکنید امروزه /  قرار ما هر روزه

رهایی حق ماست / قدرت ما جمع ماست

حاصل این عدل و داد /  ۵۰سال استبداد

دانشجو کارگر/  اتحاد اعتصاب

زندانی سیاسی آزاد باید گردد

دانشجوی زندانی آزاد باید گردد!

کارگر زندانی آزاد باید گردد!

زن  – زندگی  – آزادی

بیگاری بیکاری / حجاب زن اجباری

بهش نگین اعتراض / اسمش شده انقلاب

به نام دین و قانون  / حلال شده خونمون

خونین سرای ایران / از کردستان تا تهران

از کردستان تا تهران / ستم علیه زنان

از سقز تا تهران/ مرگ بر ظالمان

از سقز تا خوزستان/ ستم علیه زنان

توپ تانک فشفشه/ آخوند باید گم بشه

کشتن برای روسری / تا کی چنین خاک برسری

فقط کف خیابون، به دست میاد حقمون

حکومت ضد زن، نمی خوایم نمی خوایم

خیابونا غرقِ خون/ استادامون خفه‌خون

دانشجوها تو زندون/ استادامون خفه خون

استادامون ذلیلن/ ذلتو می‌پذیرن

بسیجی برو گمشو

مرگ بربسیجی

حراست کذایی  / قاتل ما شمایی

حراست و سپاهی / پیوندتان مبارک

حراست کذایی /  قاتل ما شمایی

حراست و سپاهی / پیوندتان مبارک

اگه با هم یکی نشیم  / یکی یکی کشته میشیم

تهران دانشگاه بهشتی:

فکر نکنید امروزه / این اعتراض هر روزه

بسیجی بی غیرت / داعش ما شمائید!

دانشگاه صنعتی امیرکبیر:

بسیجی حیا کن، مملکت رو رها کن

دانشگاه آزاد است / بنیانتان بر باد است

فتنه تویی ستمگر/  به من نگو فتنه گر

دانشگاه تربیت مدرس:

– استاد دانشجو/ اتحاد اتحاد

– زهرا کشککی/ آزاد باید گردد

دانشجوی باغیرت /حمایت حمایت

– دانشگاه آزاد است/ بنیادتان بر باد است

دانش آموز زندانی / آزاد باید گرد

موسسه آموزش عالی سپهر دانشگاه اصفهان:

دانشجو می‌میرد/ ذلت نمی‌پذیرد

تجمع دانشجویان دانشکده برق دانشگاه تهران با شعار:

تهران شده بازداشتگاه/ اوین شده دانشگاه

تهدید معلمان استان فارس در خصوص همراهی با تجمع

ژن، ژیان، ئازادی / زن، زندگی، آزادی

بگذار دروغ حکومت کند/ اما بدون شرکت من

زن- زندگی – آزادی / نه به حجاب اختیاری

عدالت، آزادی / حجاب اختیاری

دانش آموزان شهریار :

نه روسری نه توسری/ آزادی و برابری!

وقت کلاس و درس نیست / کلاس ما همین جاست

هم اسلام، هم قران/ هر دو فدای ایران

دژآپ بلوچستان :

ناموس کرد/ ناموس بلوچه !

بلوچستان کنار کردسان است !

چابهار:سنندج :

ژن- ژیان- آزادی

اتحاد، اتحاد

خارج از کشور :

با اینکه دوریم از وطن / پشت شمایم هموطن

=============

شعارهای اعتراضی مردم سراسرایران (بخش ا