Comments

به‌مناسب چهل و ششمین سالگرد شکست انقلاب بهمن، در کجا باید رقصید؟<br> تقی روزبه — 3 دیدگاه

  1. وضعیت ذهنی سوسیال دموکراتهای ایرانی بسیار تماشایی شده.
    مقالات آنها علیه اسلامی بودن رژیم است اما اصلا از استثمار و جنایت پیشگی ارباب ایدئولوژی شان، یعنی دموکراسی غربی، چیزی نمی گویند. حتی اگر امپریالیستهای غربی صد تا حمله اتمی هم به کشورخای پیگر کنند، اینها سرسپرده خواهد ماند.اینها سوسیال دموکرات هستند، درکشان از سرمایه داری و دموکراسی کتابی و فلسفی است. از منطق واقعیت دور هستند، کارگر نبودند که بفهمند معنی کتابهایشان چیست.
    آنارشیست

  2. حال که روشنگری علاقه خاصی به این مقاله دارد، بهتر است بیشتر به بحث گذاشته شود.
    آقای روزبه استدلال بسیار ارتجاعی ی در این مقاله دارد. او میگوید که چرا رژیم شرایط امپریالیستهای غربی را قبول نمیکند و نوکری آمریکا را نمی پذیرد تا وضعیت نرمالی داشته باشد. احتمالا رژیمی که آقای روزبه میخواهد داشته باشد که اسلامی نیست و سکولار است ، میخواهد نوکر بشود تا “نرمال” باشد. در میان فلسطینی ها و اسلامیون رادیکال، حماس و حزب الله شرایط نوکری را نپذیرفتند و داریم می بینیم که امپریالیستهای سکولار و دموکرات غربی با انها چکار کردند. فتح شرایط را پذیرفت و نوکر شد، عاقبت عرفات هم شد سم خورده و رو به قبله.
    نوشته:
    “ حتی تغییر وضعیت به حال نرمالی چون دیگر حکومت‌های منطقه برای او در حکم مرگ و رو به قبله خوابیدن است، حتی زمانی که حکومت در ضعف ترین نقطه خود کل حیات خود قرارگرفته باشد …” عرفات هم نرمال شد اما رو به قبله خوابید.
    عبارت کلیدی، “دیگر حکومتهای منطقه “ است.
    حکومتهای متطقه همه نوکر امپریالیستهای غربی هستند جز روسیه که با آنها در جنگ است. رژیم انتخاب نکرده که با امپریالیسم آمریکا و غرب بجنگد، امپریالیستها تحمیل کرده اند و میخواهند رژیم نابود شود و یا نوکر.
    واقعیت این است که خامنه ای رژیم نمیخواهد نوکر امپریالیستهای غربی باشد اما از زاویه ضد زن و ضد کارگر . چرا آقای روزبه این را نمیگوید؟ چون معتقد نیست که انقلاب در ایران باید علیه استثمارگری باشد، او اتحاد استثمارکران سکولار را علیه استثمارکری اسلامی میخواهد. مشکل این است که در چهارچوب پارادایم آقای روزبه، یعنی سکولاریسم، هیچ چیز، مثل پارادایم اسلامی، جز استثمارگری و سرکوب و جنایت نسیب زنان و کارگران نمی شود.
    در دوران سرنگونی شاه، تمام چپ ایران به شوروی و چین ارتجاعی سمپاتی داشتند و تمام سکولارها به امپریالیستهای غربی. تنها خمینی بود که خیلی سنتی بود و با خارجی ها میانه خوبی نداشت و سعی میکرد از تضاد دو طرف برای حاکمیت روحانیون استفاده کند. خمینی موفق شد و بقیه توسط او سرکوب شدند. سکولارهای استثمارگر ، مارکسیست و یا غیر، بهتر است مردم فریبی نکنند و رژیم را بخاطر غیر نرمال بودنش در میان مرتجعین سرزنش نکنند. درست ترین و انقلابی ترین و مفیدترین رویکرد این است که در پی از بین بردن مردسالاری ، بردگی مزدی و امپریالیسم، هیراشی و غیره بود نه نوکری نرمال درست کردن.
    جای کامنتها باز است، کسی جلوی شما را نگرفته، این کامنت را نقد کنید!
    آنارشیست

  3. آقای روزبه رندانه با نقد خامنه ای بر حقایق سرپوش میگذارد.
    مرتجعین همیشه دروغ نمی گویند.
    گفته های درست خامنه ای:
    ۱ – مذاکره با ترامپ بدرد نمی خورد چون ترامپ دنبال زورگویی است.
    ۲ – مشکلات معیشتی را میتوان از طریق سیاستهای داخلی حل کرد و به روابط خارجی بستگی ندارد.
    اثبات درستی اولی چندان مشکل نیست. همه میدانند که ترامپ و دولت قبلی آمریکا ست که برجام را بهم زده نه رژیم.
    اثبات درستی دومی، روسیه بلشویکی است که با بستن مرزها و اتکا به سیاستهای سرمایه داری دولتی توانست هم رشد اقتصادی پیدا کند و هم صنعتی شود و بلاخره فقر را ریشه کن کند.
    .
    در چهارچوب ارتجاع، ایراد کار خامنه ای این است که دستگاه روحانیت ش مثل دستگاه بلشویکی علم گرا نیست، بلکه خرافی و ضد زن است. برای همین بجای سازندگی برای کل طبقه ارتجاع ایران ، انحصار طلب و به فکر حاکمین دستگاه خودش است. انحصار طلبی او هم بورژوازی سکولار دشمن درست کرده و کل سیستم ارتجاعی حاکم بر ایران را بی ثبات نموده.
    اما مسئله زنان و کارگران ایران در حقیقت معیشتی نیست و سیاست خارحی نیست، مسئله انها سیستم سلطه و استثمار است، یعنی مردسالاری، بردگی مزدی، امپریالیسم، هیراشی، تعصبات و تبهکاری. مطلب مهم این است که این مسائل تنها مسائل توده های تحت سلطه ایران نیست، مسائل همه جوامع از جمله آمریکا هم هست.
    آنارشیست

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>