Comments

اطلاعیه پایانی سومین کنفرانس شورای همکاری نیروهای چپ وکمونیست در کردستان — 2 دیدگاه

  1. انقلاب هست از بین بردن هیراشی، مردسالاری، بردگی مزدی، امپریالیسم، تعصبات، تبهکاری و خرافات.

    برای پیدایش و گسترش نگرش انقلابی در تمام جامعه ایران، باید ارتجاع موجود در جامعه، مخصوصا در محل کار و زندگی، نقد و بطور متشکل نفی شود. این تضمین میکند که ارتجاع سکولار و یا خارجی بعد از رژیم آزادی عمل بسیار کمی داشته باشد.

    تبلیغ سرنگونی رژیم هم باید قطع گردد تا توده ها فکر نکنند با رفتن رژیم آزادی خواهد آمد و روشنفکران هم بی عملی خود را با این توجیه نکنند. شعار سرنگونی در 46 سال گذشته فقط در خدمت اپوزیسیون ارتجاعی و همسوئی با دولتهای ارتجاعی بوده است. اپوزیسیون ارتجاعی دنبال تغییر مناسبات اجتماعی نیست بلکه در پی تغییر رژیم و یا تضعیف آن است.

    این ایده که اپوزیسیون ارتجاعی سکولا بهتر است از رژیم اسلامی است، یک توهم ضد زن و ضد کارگری ست. دو سه ده بعد از سرنگونی رژیم و درست شدن یک رژیم سکولار، نفرت از رژیم جدید به اندازه همین رژیم مذهبی خواهد بود. با تمام رفرمها و دادن آزادی ها به زنان، رژیم شاه کماکان بعات روابط ارتجاعی حاکم بر جامعه نفرت آور بود.

    پس،
    بجای شعارهای توخالی، باید کار اساسی کرد. کار اساسی نفی فرهنگ اقتدارگرائی در جامعه ایران و جهان است. از آنجائی که مارکسیسم خودش اقتدارگراست، نقد و نفی مارکسیسم اقتدارگرا ضروری است ولی این بدون نقد وجه اقتدارگرائی دیدگاه مارکس و انگلس ممکن نیست.

    آنارشیست

  2. تبلیغ این فرهنگ شورایی مثل تبلیغ لنینی “همه قدرت بدست شوراها” که نیست، هست؟ اگر هست، کلاه برداری است چون تا وقتی که سیاست حزب سازی وجود دارد، فرهنگ شورایی در حقیقت درست کردن سیاه لشکر برای اربابان مارکسیست است.
    آنارشیست

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>