یاد

کانون نویسندگان ایرانNovember 11, 2022

۲۰ آبان که سر می‌رسد، نویسندگان آزادی‌خواه ایران یاد نامی بلند را به دادجویی گرامی می‌دارند: غفار حسینی، متولد ۱۳۱۳: شاعر، نویسنده، منتقد، مترجم، مدرس دانشگاه و عضو هیئت مؤسس کانون نویسندگان ایران.

غفار حسینی از میانه‌ی دهه‌ی چهل خورشیدی پا به میدان فرهنگ نهاد و شعر سرود و نقد و مقاله نوشت و ترجمه کرد. در همان دوران، به دانشجویان دانشکده‌ی هنرهای زیبا، جامعه‌شناسی هنر آموخت. 

از سال ۱۳۵۵ به فرانسه رفت و سال ۱۳۶۰ با دکترای جامعه‌شناسی از دانشگاه سوربن پاریس، به ایران بازگشت. با آغاز دهه‌ی شصت، مدت کوتاهی در دانشگاه‌های تهران به تدریس پرداخت و با پاک‌سازی‌های حکومتی، از دانشگاه اخراج شد.

غفار حسینی سال ۱۳۶۲ به فرانسه مهاجرت کرد و طی دوران اقامت در پاریس، پویا و پرتوان به نویسندگی و ترجمه و دفاع از آزادی بیان ادامه داد. سال ۱۳۷۰، هم‌زمان با بازگشت به ایران، بی‌درنگ به یاران خود در کانون نویسندگان ایران پیوست، و یکی از امضاکنندگان نامه‌ی ۱۳۴ نفره با عنوان «ما نویسنده‌ایم» بود. در دهه‌ی هفتاد، او بارها از سوی نیروهای اطلاعاتی جمهوری اسلامی تهدید و تعقیب شد.

نیروهای امنیتی جنایتکار و ضد آزادی بیان، در ۲۰ آبان ۱۳۷۵، به خانه‌ی غفار حسینی یورش بردند و با تزریق پتاسیم، او را کشتند.

یادش گرامی و نامش، نشان دادجویی باد.