گُدازِه ی بی‌قرار
بهروز داودی
گُدازِه ی بی‌قرار
سنگر گرفته
در قلمروِ بیداد
مادینه یوزِ بیدار
بغضِ
کبود – لاله ی سرکش
بر
پاره – سنگ های مزار
در
قطره اشکِ
دخترکِ راوی
در
روایتِ برگِ سبز
و
چوبه ی دار
این “ما” یِ
جان پناهِ جوان
افکنده
دستارِ مهدیِ موعود
برخاک
بر خاکپایِ
مقدمِ بهار
این یَلِ بی اعتنا
به “هیبتِ” بیدادگاه
با تبسُمی به کنایه
بر گُرده ی
طنابِ دار
این گلوله ی انبوهِ
در تنگنایِ
چاشنیِ انتظار
این “ما” یِ
چشم در چشم
این “ما” یِ
خار در چشم
این “ما” یِ انفجار
گُدازِه ی بی‌قرار
پاريس _ دسامبر ۲۰۲۲
Comments
گُدازِه ی بی‌قرار<br>بهروز داودی — بدون دیدگاه
HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>