همزمان برای زوار اربعین : ایجاد ۱۴ پایگاه در در مسیر، وای فای رایگان، تسهیل در مبادله ارز، بسته‌های رومینگ ویژه «مکالمه»، «پیامک» و «اینترنت همراه»، سیم‌کارت‌های ارزان…

*****

برگزاری کلاس‌های درس در زیر سایه درختان، چادر، مدارس کپری، خشتی و گلی و کانکسی از جمله شرایط سخت تحصیلی است که هنوز دانش آموزان سیستان و بلوچستان با آنها سرو کار دارند و بیشتر در مناطق دور افتاده روستایی و مرزی دانش آموزان اینگونه مشغول به تحصیل هستند.

به گزارش خبرنگار ایلنا، با وجود اینکه جشن برچیده شده مدارس کپری و خشتی و گلی مدت‌ها پیش در سیستان و بلوچستان برپا شد اما باز هم شاهد درس خواندن دانش آموزان در بدترین شرایط تحصیلی و در مدارس غیر استاندارد هستیم.

روستای پیرکور از توابع شهرستان راسک یکی از روستاهایی است که اهالی آن از داشتن حداقل‌های زندگی محرومند و  چندی پیش سوخت بران در مسیر این روستا در سیل غرق شدند و جسم‌های بی جانشان تا ابد با مُهر فقر و محرومیت در خاطره‌ها ماندگار شد.

اگر چه روستای پیرکور در پشت تپه‌ای از سنگ و خاک قرار گرفته اما دلیل نمی‌شود که اهالی محروم این روستا از چشم مسئولان استانی و کشوری دور بماند و به آنها توجه نشود.

از آنجایی که مسیر دسترسی روستا به مناطق اطراف، جاده‌ای باریک و پر از سنگلاخ است و در واقع مسیر رودخانه‌های فصلی است، خودروهای سواری ساعت‌ها باید برای تردد در جاده بمانند و مردم روستا و دانش آموزان مقاطع بالاتر از ابتدایی به ناچار با خودروهای سوخت بر رفت و آمد می‌کنند، خودروهایی که به دلیل حمل بار سوخت، به بمبی متحرک شبیه هستند که با جرقه‌ای کوچک می‌توانند به زندگی تمامی سرنشینان پایان دهند.

حال شما تصور کنید چگونه یک دانش آموز می‌تواند هر روز خودش را برای تحصیل و طی کردن پله‌های ترقی از روستا به شهر برساند و درس بخواند؟

پیرکور مدرسه استاندارد ندارد 

آرامش یکی از معتمدین روستای پیرکور در این باره به خبرنگار ایلنا می‌گوید: پیرکور حدودا 200 نفر جمعیت دارد و این جمعیت متغیر است و اکثر افراد به دلیل عدم دسترسی به امکانات زندگی به حاشیه شهرها مهاجرت می‌کنند.

وی افزود: این افراد تبعه ایران هستند و حدودا 4 سالی می‌شود که به روستای پیرکور امتیاز برق داده‌اند و در حال حاضر اهالی از آب رودخانه استفاده می‌کنند و دسترسی به آب شرب بهداشتی ندارند و گاهی هم به صورت سقایی به این روستا آبرسانی می‌شود‌.

آرامش می‌گوید: رودخانه روستای پیرکور فصلی است و زمانی که خشک می‌شود مجبورند با هزینه‌های زیاد آب مورد نیازشان را از دیگر مناطق تهیه کنند.

وی می‌گوید: روستای پیرکور یک معلم و حدودا 40 نفر دانش آموز دارد. مدرسه روستا کپری است و حتی در مرکز شهرستان راسک هم هنوز مدارس کپری و خشتی و گلی وجود دارد.

وی خاطر نشان کرد: اهالی روستای پیرکور مجبورند برای دسترسی به جاده و رفتن به مرکز شهرستان حداقل باید 15 کیلومتر جاده پرپیج و خم خاکی را طی کنند. سپاه پاسداران راهی برای دسترسی به روستا ساخته و کوه‌ها را بریده است اما به دلیل تردد بالای سوخت بران، خودروی سواری و وانت نمی‌تواند از این مسیر تردد کنند و فقط خودروهای شاسی بلند سوخت بری امکان تردد دارند و مردم به ناچارند با آنها رفت و آمد کنند.

رئیس آموزش و پرورش راسک در خصوص مشکلات مدرسه روستای پیرکور در گفت و گو با خبرنگار ایلنا می‌گوید: مدرسه دو کلاسه روستای پیرکور کپری نیست اما از استانداردهای لازم هم برخوردار نیست و سقف این مدرسه از موزاییک ساخته شده و نیاز است مدرسه دیگری ساخته شود.

دادرحیم صلاحی افزود: روستا راه دسترسی دارد اما به دلیل تردد بیش از حد سوخت بران، مسیر معمولا با ترافیک مواجه است و تردد مردم با سوخت بران انجام می‌‌گیرد.

وی افزود: در جلسه‌ای که چند روز گذشته با استاندار سیستان و بلوچستان داشتیم پیشنهاد دادیم عوارضی از سوخت برانی که در مسیر جاده پیرکور تردد دارند دریافت شود و برای ساخت مدرسه‌ای استاندارد برای دانش آموزان پیرکوری هزینه شود.

صلاحی عنوان کرد: از آنجاییکه راه دسترسی به روستای پیرکور مشکل دارد، ساخت مدرسه توسط خیرین مدرسه ساز دشوار است و کسی پای کار نمی آید، همین مدرسه دو کلاسه را هم سپاه ساخته است.

وی افزود: مسئولین درصدی از عواید فروش سوخت را برای آموزش روستا هزینه کنند.

صلاحی در خصوص عدم حضور معلم در کلاس‌های درس روستای پیرکور می‌گوید: معلم طبق برنامه و آمار دانش آموزان در کلاس‌های درس حضور می‌یابد که این آمار بین 48 تا 70 نفر دانش آموز است و دانش آموزانی که آمارشان پایین‌تر باشد برای درس خواندن باید به روستاهای دیگر بروند.

وی گفت: اگر خیر مدرسه سازی اعلام آمادگی کند ما با کمک مردم محلی، مدرسه‌ای استاندارد در روستای پیرکور خواهیم ساخت.

 معاون فنی و نظارت بر راه‌های فرعی و روستایی اداره کل راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای جنوب سیستان و بلوچستان، در خصوص مشکلات راه روستایی پیرکور در گفت و گو با ایلنا اظهار داشت: طول مسیر روستایی پشامگ _ مورتان _ هنگ_پیرکور 132 کیلومتر است.

 سعید بلوچی افزود: از ابتدای محور مواصلاتی تا مورتان توسط راهداری در سنوات قبل بازگشایی، زیرسازی و آسفالت اجرا شده و در ادامه محور از مورتان تا نقطه صفر مرزی، گروه مهندسی سپاه مشغول به احداث، زیرسازی و آسفالت است.

وی عنوان کرد: آسفالتی که گروه مهندسی سپاه اجرا کرده تا 2 کیلومتری روستای هنگ انجام شده و از هنگ تا پیرکور 19 کیلومتر است و مابقی آن هم از جمله اقدامات گروه مهندسی سپاه بوده و جزو اعتبارات ابلاغی از سوی سازمان مدیریت به راهداری ایرانشهر نیست.

گزارش: فائقه راغی