دو نوشته درباره ی ریاکاری غرب در به رسمیت شناختن دولت فلسطین
باز نشر سیاست فریبکارانه جو بایدن و دو دولت !
28.9.2025
فرح نوتاش جبهۀ جهانی ضد امپریالیست قدرن زنان 19.11.2023
باز نشر این مقاله به لحاظ اوج گیری هیجان کاذب، در برسمیت شناختن برخی از دولت ها، با پرچمداری فرانسه، از فلسطین است.
این برسمیت شناختن وقتی ارزش داشت که، یک نیروی بازدارنده مسلح را، برای دستگیری نتان یاهو و بازداشتن اسرائیل از کشتار و تصرف زمینی غزه به اسرائیل می فرستادند . والا اسرائیل آزاد برای غصب و کشتار، و برسمیت شناختن بی عمل دولت ها، چه ارزشی می تواند داشته باشد؟ آیا جز فریب جهان، برای راهگشایی تصرف کامل فلسطین نیست؟
بعد از سناریوی خونین روز 6 و 7 اکتبر، با هدف ایجاد بهانه ای قوی برای موجه جلوه دادن حمله اسرائیل به غزه و قتل عام مردم غزه، سناریوی دوم دیروز شروع شد.
جو بایدن برای آرام کردم تظاهرات در جهان، ایجاد دو دولت در فلسطین را مطرح کرد! که غزه نیز تحت مسئولیت دولت محمود عباس در کرانه باختری اداره شود!
در شرایط حاضر دولت ها با نیروهای مسلح شان تعریف می شوند. نیروهای مسلح مختلفی که قادرند از حقوق مردم در داخل و خارج از مرزها دفاع بکنند.
جو بایدن با فرستادن 5000 نیروی مسلح به اسرائیل، در کمک به اسرائیل در ویران کردن زیر ساخت شبه دولت غزه سهیم است. ( برخی از سربازانش نیز در غزه زخمی شده اند. )
در کرانۀ غربی دولت محمود عباس نیروهای مسلح ندارد تا بتواند از فلسطینیان و حقوق آنان دفاع بکند. وقتی که مردم اسرائیل و یا ارتش اسرائیل به فلسطینیان حمله می کنند ، آنان را می کشند و یا دستگیر کرده به زندان های اسرائیل می برند و خانه و مزارعشان را اشغال می کنند، نیروی مسلحی برای دفاع از آنان و حمایت از حقوقشان وجود ندارد. پس این به اصطلاح دولت، دارای مشخصات و کارایی یک دولت نیست.
از طرفی دیگر آمریکا اجازه ندارد در امور سازمان ملل دخالت کند. و دارای شرایطی نیست که برای ملل دولت تعیین کند.
مردم فلسطین تحت نظارت سازمان ملل می توانند دولت خود را انتخاب کنند.
وانگهی، دو دولت زمانی واقعی محسوب می شوند که هر کدام نیروهای مسلح خود را داشته باشند. در این جا یک دولت مجهز به تمام سلاح ها و حتا سلاح های هسته ای است و دیگری نه ارتش و نه سلاح قابل توجهی!
پس معلوم است که کدام بر اوضاع مسلط خواهد شد. کشوری که نیروهای مسلح نداشته باشد، به درستی دارای دولت نیست!
جو بایدن فکر می کند که می تواند مردم جهان را فریب دهد، ولی مردم بر سیاست فریبکارانه او واقف هستند! او دارد به قتل عام فلسطینان کمک می کند. واو در حال پاک کردن فلسطین از روی نقشۀ جهان است.
قرارداد جدید و زیر زمینی گاز بین اسرائیل و شرکت بریتانیایی بریتیش گروپ ، جی بی، قانونی نیست. آن گاز متعلق به مردم غزه است.
اتحادیه اروپا که امیدوارانه از اسرائیل برای دریافت بخشی از ان گاز دزدیده و غصب شده حمایت می کند، شرمی برای انسانیت است!
و تمام این دولت های بی لیاقت و بی کفایت که ساکت، ناظر کشتار مردم مظلوم فلسطین هستند !
تمام مهاجران اشغال کنندگان فلسطین، باید به وطن های خود باز گردند.
فلسطین متعلق به فلسطینان است.
نهایتی برای حرص این آدمخواران نفت آشام نیست
womens-power.farah-notash.com
www.farah-notash.com
Women’s Power
**********************************************
در پسِ به رسمیت شناختن دولت فلسطین ریاکاری و
منافع امپریالیستی نهفته است
یک‌شنبه، ۶ مهر ۱۴۰۴
منبع: هدف، نشریه حزب کمونیست سوئد
نویسنده: پانوس آلپلیوتیس
پنج‌شنبه، ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۵
چندین کشور، از جمله انگلیس، استرالیا، کانادا، فرانسه، دولت فلسطین را به رسمیت می‌شناسند، اما با شروط بسیار. وقتی امپریالیست‌ها درباره به رسمیت شناختن دولت فلسطین صحبت می‌کنند و «ستاره» و شرط و شروط می‌گذارند، نباید به آنها اعتماد کرد! آنها سعی می‌کنند در چشم خلق‌هایی که در سراسر جهان برای آرمان مردم فلسطین بپاخاسته‌اند، خاک بپاشند.
آیا دیده‌اید که هیچ یک از این کشورهای امپریالیستی در دو سال گذشته برای پایان دادن به نسل‌کشی تحریم‌های اقتصادی شدیدی را علیه اسرائیل اعمال کرده باشد؟ مطلقاً نه! آیا دیده‌اید که هیچ یک از این کشورهایی که اکنون از به رسمیت شناختن اسرائیل صحبت می‌کنند، روابط دیپلماتیک خود را با اسرائیل قطع کند؟ البته که نه! اگر ناتو و اتحادیه اروپا متحدان استراتژیک این حکومت قاتل هستند، چه انتظاری می‌توان از آنها داشت؟
اما درباره سایر اتحادیه‌های بزرگ کشورهای سرمایه‌داری چطور؟ به عنوان مثال بریکس؟ ترکیه که بخشی از بریکس است، مسلماً یک بازیگر استراتژیک در خاورمیانه است، با منافع قوی که با بورژوازی اسرائیل و برنامه‌های آن رقابت می‌کند، و بنابراین برای غزه اشک تمساح می‌ریزد… آیا بریکس تضمین کرده است که اگر دولت صهیونیستی نسل‌کشی را متوقف نکند، تحریم‌های سختگیرانه‌ای را اعمال خواهد کرد؟ و آیا آنها در آخرین اجلاس شانگهای در مورد برخی تحریم‌های اقتصادی علیه اسرائیل تصمیم گرفتند؟ البته که نه!
این‌ها فقط حرف‌های توخالی درباره صلح است، و چیزی که این کشورها بیش از هر چیز به آن اهمیت می‌دهند، سود حاصل از معاملات اقتصادی با این دولت قاتل است! این کشورهای مسئول وضعیت فعلی خاورمیانه هستند، چه عضو ناتو باشند، و چه قدرت‌های امپریالیستی با حضور تاریخی در منطقه، مانند انگلیس و فرانسه. واضح است که تناقضات و تضاد منافع شدیدی در پشت این به رسمیت شناختن‌ها پنهان شده است، که شامل برنامه‌های آمریکایی و اسرائیلی برای فلسطین و خاورمیانه به طور کلی نیز می‌شود. جای تعجب نیست که ایالات متحده به شدت به این به رسمیت شناختن‌ها واکنش نشان می‌دهد.
از طریق این بنیان رقابت و تضادهایی که هیچ ارتباطی با منافع خلق‌ها ندارند، به رسمیت شناختن‌های صورت گرفته تاکنون مبهم مانده‌اند، و تنها شرایط روشنی که وجود دارد این است که آنها فلسطینی‌ها را ملزم به کنار گذاشتن مبارزه علیه اشغال می‌کنند و حماس نباید در واقعیت سیاسی آینده وجود داشته باشد.
محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان در کرانه باختری، که ظاهراً از مخالفان حماس و مبارزه مردم علیه اشغالگران است، همین را می‌گوید. (داخل پرانتز باید تأکید کنم که من مطلقاً هیچ وجه اشتراکی با حماس و ایدئولوژی آنها ندارم، اما برای مبارزه عادلانه مردم فلسطین برای آزادی و علیه دولت اشغالگر اسرائیل اهمیت زیادی قائلم).
به عبارت دیگر، کشورهای امپریالیستی که منافع زیادی در اسرائیل و خاورمیانه دارند، سعی می‌کنند از طریق به رسمیت شناختنی که فلسطینی‌ها مدت‌هاست آرزوی آن را دارند، شرایطی را برای این‌که چه کسی قدرت حکومتی را در دست خواهد گرفت، تعیین کنند. اما آیا شخص می‌توان دیکته کند که چه کسی در یک کشور مستقل و دارای حاکمیت فلسطینی حکومت خواهد کرد؟ آیا مردم تنها نیرویی نیستند که باید تصمیم بگیرند؟
هیچ‌کس از مرزهای پیش از ۱۹۶۷ و بیت‌المقدس شرقی به عنوان پایتخت دولت فلسطین نام نمی‌برد، و هیچ‌کس درباره پایان اشغال و شهرک‌سازی‌های اسرائیل چیزی نمی‌گوید. اگر قرار باشد به معاون نخست‌وزیر دولت انگلیس اعتماد کنیم، «به رسمیت شناختن یک دولت فلسطینی یک شبه به موجودیت آن منجر نخواهد شد.» یعنی آنها فقط یک دولت را روی کاغذ به رسمیت می‌شناسند!
اما آیا این فقط منافع شخصی آن‌هاست که در حال حاضر با برنامه‌های اسرائیل و آمریکا برای منطقه مخالف است؟ آیا این فقط عطش آنها برای مشارکت در این برنامه‌ها است؟ گذشته از همه این‌ها، آنها متحدین اسرائیل هستند که از همان ابتدا در حمله به غزه در کنار اسرائیل قرار گرفتند، و «حق دفاع از خود» اسرائیل را به رسمیت شناختند. نه، این به رسمیت شناختن‌ها هم‌چنین نتیجه فشاری است که توسط بسیج‌های بزرگ در همبستگی با مردم فلسطین و در انزجار و خشم از جنایات اسرائیل در این کشورها و سراسر جهان اعمال شده است!
شخص فقط باید به مردمی که بپاخاسته‌اند و به مبارزه آنها اعتماد نماید! بنابراین، هیچ اعتمادی به امپریالیست‌ها، هیچ اعتمادی به اتحاد کشورهای سرمایه‌داری، هیچ اعتمادی به دولت‌های بورژوایی در سوئد و دیگرانی که بی‌شرمانه به حمایت از اسرائیل ادامه می‌دهند، وجود ندارد. آنها هرگز انسان را بالاتر از سود خود قرار نمی‌دهند، مردمی را که برای داشتن سرزمین مادری خود می‌جنگند، بالاتر از سود خود قرار نمی‌دهند! آنها هرگز روابط با دولت قاتل را از بین نمی‌برند!
اگر قرار است چیز خوبی برای مردم فلسطین رخ بدهد، تنها از خود آنها و مبارزه آنها و با کمک اعتراضات و اقدامات سایر خلق‌ها حاصل خواهد شد. از طریق این مبارزه، حاکمان مجبور خواهند شد بگذارند مردم قهرمان فلسطین میهن خود را داشته باشند!
مردم فلسطین؟ جامعه فلسطین یک جامعه طبقاتی است که در آن ارباب و بنده وجود دارد. جنگ اربابان با استعمارگران اشغالگر، جنگ ارتجاعی است و نتوانسته جنگ زنان و کارگران خود را با استعمار انقلابی کند. برای همین این جنگ نتیجه نداده و نتیجه به این بستگی پیدا کرده که کی بیشتر آدم می کشد. آن طرف هم که بیشتر آدم کشت تا بحال اشغال کرده. البته، اشغالگری و امپریالیسم و کلا جامعه ارتجاعی ثبات موقت دارد. این در ذات انسان است که علیه محدود کننده خود فکر و عمل کند.
ارتجاع هست: هیراشی، مردسالاری، بردگی مزدی، امپریالیسم، تعصبات، تبهکاری و خرافات و عقاید غیر علمی.