زنگ خطر آمار خودکشی در ایران/ متاهلان در صدر/ ۳۲ درصد کارگران ، ۱۹ درصد دانش‌آموزان و دانشجویان، ۱۱ درصد زنان خانه‌دار…

بعد از سال‌ها انکار مسئولان دولتی بر روند رو به رشد نرخ خودکشی در ایران، سید حسن موسوی چلک، معاون سلامت اجتماعی سازمان بهزیستی کشور تایید کرد که نه تنها موضوع خودکشی به عنوان یکی از آسیب‌های اجتماعی در دهه اخیر، نباید نادیده گرفته شود بلکه آمارهای موجود، به ویژه آمارهای سازمان پزشکی قانونی، حاکی از افزایش نرخ خودکشی در کشور طی سال‌های قبل است.

به گزارش اعتماد، سید حسن موسوی چلک، معاون سلامت اجتماعی سازمان بهزیستی مسائل اقتصادی، فشارهای اجتماعی، احساس ناکارآمدی، شکست‌های مکرر در حوزه‌های شغلی و فردی، فقدان مهارت‌های مقابله با بحران و حتی شرایط محیطی و خانوادگی همه در بروز افکار و اقدام به خودکشی دخیل هستند. فشارهای فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی در مناطق مختلف کشور، به ویژه در شمال‌غرب و برخی استان‌ها تاثیر مستقیم بر نرخ خودکشی دارد. برای مثال، در برخی مناطق به دلیل تابوهای اجتماعی، نرخ طلاق پایین است اما نرخ خودکشی بالاست که نشان‌دهنده فشارهای فرهنگی و روانی ویژه است.»

میزان خودکشی در تهران، آذربایجان شرقی، اردبیل، اصفهان، فارس، قزوین، قم، مرکزی، مازندران و گیلان طی این ۱۹ سال روند افزایشی داشته و بیشترین میزان خودکشی در بازه زمانی یاد شده در سال‌های ۹۷ و ۹۸ و با نرخ ۶.۲ در ۱۰۰ هزار جمعیت و کمترین میزان در سال‌های ۱۳۸۳ و ۱۳۸۶ با نرخ ۴.۲ در ۱۰۰ هزار جمعیت بوده است. به‌طور کلی میزان خودکشی در کشور از ۴.۲ در ۱۰۰ هزار جمعیت در سال ۸۰ به ۶.۲ در ۱۰۰ هزار جمعیت در سال ۹۸ رسید به‌طوری که با رشد حدود ۴۴ درصدی خودکشی در این ۱۹ سال روبرو بوده‌ایم.»

محمدعلی محمدی، جامعه‌شناس و عضو کرسی یونسکو در سلامت اجتماعی و توسعه: »خودکشی در ایران پدیده رو به رشدی دانسته شده است و ایران بابت خودکشی در میان کشورهای اسلامی در جایگاه سوم و در جهان در جایگاه پنجاه‌و هشتم است. در ایران، ۱۲۵ نفر در هر ۱۰۰ هزار جمعیت، اقدام به خودکشی می‌کنند که از این بین ۶ نفر موفق می‌شوند. در ایران، روزانه ۱۳ نفر اقدام به خودکشی می‌کنند که از سال ۹۹ تعداد اقدام به خودکشی به ۱۵ نفر در هر روز افزایش یافته است. طبق آمار وزارت بهداشت در سال ۹۹.۱۰۰ هزار نفر در ایران اقدام به خودکشی کردند که این میزان نیز رو به افزایش است. بنابراین، میانگین مرگ بر اثر خودکشی در جهان، ۵.۲ در ۱۰۰ هزار نفر و در کشور ما ۶ در ۱۰۰ هزار نفر است. طبق آمار پزشکی قانونی، بیشتر خودکشی‌ها در بین افراد ۱۵ تا ۳۵ساله و ۵۴ درصد خودکشی‌های منجر به مرگ در میان جوانان زیر ۳۰ سال رخ داده است. بعد از جوانان، مردان متاهل یا پدران، قربانیان بعدی هستند.

تقریبا نیمی از خودکشی‌ها در بین افراد متاهل اتفاق می‌افتد. همچنین در سال ۹۹ مردان حدود ۶۵ درصد و زنان ۳۵ درصد خودکشی‌های اتفاق افتاده را شامل شدند و در سال ۹۸ مردان ۷۰ درصد خودکشی‌ها را شامل می‌شدند.»

۳۲ درصد موارد خودکشی در سال ۱۴۰۱ (از جمع ۶۹۱۸ جان باخته) کارگران بوده‌اند، ۱۹ درصد مربوط به دانش‌آموزان و دانشجویان، ۱۱ درصد مربوط به زنان خانه‌دار و ۱۱ درصد مربوط به مشاغل آزاد بوده است. (در نمودار مربوط به این گزارش نشان داده شد که ۱۱ درصد موارد مرگ بر اثر خودکشی در سال ۱۴۰۱ مربوط به افراد بدون شغل بوده است) در این سال ۷۶ درصد موارد خودکشی مربوط به افراد با تحصیلات کمتر از دیپلم است.

نرخ جهانی، یک مورد مرگ به ازای ۲۰ اقدام به خودکشی است ولی در ایران در سال ۱۴۰۱، این ضریب ۱۸.۳۵ است به این معنا که هر مورد مرگ بر اثر خودکشی باید در عدد ۱۸.۳۵ ضرب شود و بنابراین، در این سال در کل کشور به‌طور میانگین از هر ۱۸.۳۵ اقدام خودکشی، یک مورد منجر به مرگ شده است.