بنا بر اطلاع سازمان حقوق بشر ایران، براساس حکمی که در تاریخ ۳۱ مرداد سال ۱۴۰۲ در شعبه ۵ دادگاه کیفری یک تهران صادر شده، یک زن و مرد به اتهام داشتن رابطه جنسی خارج از ازدواج «زنای محصنه» به اعدام با چوبه دار محکوم شده‌اند. به این دو زندانی که هویتشان لیلا خلقی سکاچایی و ابوالفضل برات وکیلی احراز شده، ۲۰ روز فرصت داده شده تا به این حکم اعتراض کنند.

براساس حکمی که دراختیار سازمان حقوق بشر ایران قرار گرفته، مستنداتی که برای محکومیت لیلا خلقی و ابوالفضل برات وکیلی استفاده شده، تصاویر ویدیویی بوده که بدون اطلاع وی و به‌صورت مخفیانه فیلمبرداری شده است. 

در بخشی از این حکم آمده: «به مواد ۲، ۱۲، ۱۴، ۱۵، ۱۴۰، ۱۴۱، ۱۶۰، ۱۶۲، ۲۱۱، ۲۲۱، ۲۲۵ و ۲۲۶ از قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲/۰۲/۰۱ متهمین خانم لیلا سکاچایی را از حیث ارتکاب بزه زنای محصنه و آقای ابوالفضل برات وکیلی را از حیث ارتکاب بزه زنای محصن به مجازات اعدام با چوبه دار محکوم می‌نماید».

علاوه بر لیلا خلقی، وبسایت روزنامه ایران گزارش داده که شعبه ۱۲ دادگاه کیفری یک استان تهران نیز برای یک زن دیگر به‌نام میترا در پرونده‌ای مشابه، حکم اعدام صادر کرده و برای هم‌پرونده‌ی او که خسرو نام دارد، مجازات شلاق در نظر گرفته است.

در این پرونده نیز شاکی همسر میترا است که با استفاده از دوربین‌های مداربسته، رابطه همسرش با مردان دیگر را ثابت کرده است.

طبق قانون مجازات اسلامی، مجازات زنای محصنه سنگسار (رجم) و در مواردی شلاق است، اما به‌دلیل حساسیت جامعه جهانی روی مجازات سنگسار، بجای آن مجازات اعدام صادر می‌شود. 

سنگسار یک نوع مجازات مرگ است که از طریق پرتاب سنگ (که به صورت گروهی انجام می‌شود) به طرف مجرم صورت می‌گیرد. جامعه بین‌المللی اعدام از طریق سنگسار را «عملی وحشیانه و سبعانه» تلقی می‌کند.

ایران یکی از شش کشوری است که سنگسار را در قوانین جزائی خود گنجانده است و قانون مجازات اسلامی در ایران، مجازات زنای محصنه را سنگسار دانسته است.

بر اساس این قانون «با پیشنهاد قاضی و موافقت رییس قوه قضاییه، اگر زنا با چهار شاهد یا چهار بار اقرار ثابت شده باشد، مجازات سنگسار می‌تواند به اعدام تبدیل شود. در مواردی نیز که زنا با علم قاضی ثابت شده باشد، مجازات سنگسار می‌تواند به ۱۰۰ ضربه شلاق تبدیل شود.»