سرکوب وحشیانۀ انتقاد از اسرائیل در آمریکا
Eric Alterman برگردان رويا شريفيان

به بهانه مبارزه با یهودستیزی

سرکوب وحشیانۀ انتقاد از اسرائیل در آمریکا، نویسنده Eric ALTERMAN برگردان رويا شريفيان

رئیس جمهور آمریکا با این فرض که نهاد های فرهنگی آمریکایی نسبت به او خصومت دارند و نفرت از اسرائیل و غرب را آموزش می دهند، تصمیم به پاکسازی این نهاد ها گرفت. با اخراج محققان خارجیِ منتقد سیاستهای آمریکایی، قطع بودجه دانشگاه‌های سرکش و یکسان دانستن اعتراضات همبستگی با فلسطین با یهود ستیزی، میتوان اذعان داشت که در حال حاضر ترس بر خشم غلبه دارد.

نویسنده Eric ALTERMAN برگردان رويا شريفيان

با دور دوم ریاست جمهوری آقای ترامپ بلافاصله عصر جدیدی از سرکوب آزادی بیان آغاز شد. به بهانه یهود ستیزی به ماموران دولتی اجازه داده شد که با چهره پوشیده، شهروندانی که دارای اقامت قانونی هستند را در خیابان باز داشت کنند و به مکانی مخفی منتقل کنند، فقط به این دلیل که متنی را در یک روزنامه دانشجویی منتشر کرده اند.

پر سرو صداترین مورد، دستگیری آقای محمود خلیل بود. اداره مهاجرت و حفاظت مرز آمریکا (Immigration and Customs Enforcement,ICE)، این فعال حامی فلسطین را در خانه‌اش در کلمبیا پیش از اعزام به لوئیزیانا بازداشت کرد، در حالیکه او دارای کارت اقامت دائم است و با یک شهروند آمریکایی ازدواج کرده است.در تاریخ ۱۰ مارس گذشته آقای ترامپ این بازداشت را در شبکه اجتماعی خود بعنوان « اولین» مورد از یک سری طولانی از دستگیری های آینده جشن گرفت. از میان دستگیری های انجام شده،میتوان به دستگیری خانم اومیزا اوزترک، دانشجوی دکترای دانشگاه تافتز (Tufts) در مِتفورد که تبعه ترکیه است اشاره کرد که در نزدیکی خانه‌اش در سامرویل توسط ماموران ICE با چهره‌های پوشیده بازداشت شد و همانند آقای خلیل به لوئیزیانا فرستاده شد. جرم او انتشار یک سر مقاله انتقادی در باره اسرائیل در روزنامه دانشگاه بود. وزیر امور خارجه، روبیو ، حتی به خود دردسر این را نداد که اعلام کند یکی از ایندو قانونی را نقض کرده است،و با افتخار در یک نشستِ کابینه در کاخ سفید اعلام کرد : « هر بار که یکی از این افراد را شناسایی کنیم، ویزای او را لغو می کنیم.»

به بهانه مبارزه با یهود ستیزی، آقای ترامپ بتازگی کارزاری را آغاز کرده است که هدف آن پایمال کردن استقلال دانشگاههای بزرگ آمریکاست. وی آن‌ها را متهم می کندکه موجبات سلطه مارکسیسم و ستیز علیه تمدن غرب را فرام کرده اند. حملات یهود ستیزانه در برخی دانشگاه‌ها رخ داده است. معترضان حامی فلسطین گاهی اوقات اموال را تخریب کرده، کلاس‌ها را مختل کرده یا دانشجویان یهودی را آزار داده‌اند ولی بر عکس این موارد نیز صادق است، دانشجویان یهودی رفتار خشونت آمیز علیه حامیان آرمان فلسطین داشته اند.

در حال حاضر استفاده ابزاری از یهود ستیزی به ندرت با تهدیداتی که متوجه یهودیان است مرتبط می‌باشد. هدف این حمله گسترده در درجه اول خاموش کردن منتقدان اسرائیل است. در میان سازمان های یهودی و حامیان ثروتمند دانشگاه‌ها که در این امر دخیل هستند، تعداد کمی از آن‌ها نگران هستند که آقای ترامپ با یهود ستیزان سر شناس در مار-آ-لاگو [ اقامتگاه شخصی ترامپ در فلوریدا -مترجم] ملاقات و شام خورده باشد. کارزار ترامپ که از حمایت جناح راست مسیحی سفید پوست ناسیونالیست طرفدار صهیونیست برخوردار است، نه تنها دانشگاه‌های نخبه را هدف قرار داده است بلکه نقض قانون اساسی ایالات متحده است که ماده اول آن، با هر گونه قانونی که «آزادی بیان و مطبوعات » را محدود میکند، مخالف است.

حمله آمریکا علیه «خطر یهود ستیزی» زمانی آغاز شد که دولت اسرائیل باچرخش به سمت منطق مرگبار در غزه، حملات خود علیه فلسطینی ها را تشدید کرده است (۱). هدف اصلی عملیاتی که کاخ سفید آغاز کرد، دانشگاه کلمبیا در نیویورک است. شاید حامیان فلسطین در این دانشگاه بیشتر از جاهای دیگر تظاهرات کردند ، ولی این دانشگاه بویژه مدت‌ها میزبان روشنفکر فلسطینی ادوارد سعید بود که در سال ۲۰۰۳ در گذشت. وی مشهورترین سخنگوی آرمان ملت خود در ایالات متحده محسوب می شد(۲).این دانشگاه یکی از معتبر ترین دانشگاه‌های آیوی لیگ(Ivy League) است که بیشترین تعداد دانشجوی یهودی( نزدیک به ۲۳% در سیکل اول) را دارد و علاوه بر آن در قلب شهری واقع شده است که پس از تل آویو و اورشلیم دومین جمعیت یهودی جهان را در خود جای داده است.

وقتی شاگردان پیشین ادوارد سعید، برای توضیح این در گیری، بجای روایت صهیونیستی « مردم بی سرزمین برای سرزمینی بی مردم» بر واقعه نکبه تأکید کردند، باعث خشم شدند، خشم برخی دانشجویان یهودی، والدین و پدر بزرگها و مادر بزرگهایشان یا نسل های قبل تر فارغ التحصیلان دانشگاه کلمبیا و همچنین خشم رهبران سیاسی نیویورک چه جمهوری خواه چه دمکرات و بسیاری از سر مقاله نویسان روزنامه ها. از کلاسهای برخی از استادان فیلمبرداری شد تا ویدیو ها نشان دهند که چگونه جوانان آمریکایی تحت شستشوی مغزی ضد اسرائیلی قرار میگیرند.

گسترش جنبش «بایکوت، عدم سرمایه‌گذاری، تحریم» (BDS) موج جدیدی از وحشت را بدنبال داشت.سال گذشته، ۳۸ ایالت از ۵۰ ایالت آمریکا، از قوانینی یا دستورالعمل هایی پیروی میکنند که به موجب آن‌، اجازه ندارند با شرکتها یا افرادی که خواستار تحریم اسرائیل هستند، همکاری کنند. از میان این ۳۸ ایالت، ۱۷ ایالت خواستار تحریم امضاء کنندگان دادخواست تحریم شهرک نشینان کرانه باختری شدند. شهرک هایی که حتی خود ایالات متحده آنرا بعنوان بخشی از خاک اسرائیل به رسمیت نمی شناسد.

بدلیل کاهش محبوبیت اسرائیل در میان جوانان آمریکایی بویژه در میان جمهوری خواهان و یهودیان، سازمانهای یهودی محافظه کار آمریکایی و متحدان سیاسی آن‌ها بسیج شده‌اند. در یک نظر سنجی که در سال ۲۰۲۱ صورت گرفت ۳۴% از یهودیان آمریکایی شرکت کننده معتقد بودند که رفتار اسرائیل با فلسطینی ها مشابه نژاد پرستی در آمریکاست . این نظر سنجی در همانزمان واکنش‌های زیادی برانگیخت. همچنین ۳۸% از افراد زیر ۴۰ سال باور داشتند که اسرائیل کشوری است که در آن آپارتاید وجود دارد. از آنزمان تا کنون دیدگاه‌های منفی نسبت به اسرائیل در میان مردم آمریکا افزایش یافته و از ۴۲% به ۵۳% در ماه مارس گذشته رسیده است (۳).

شدت خشونت طرفداران آمریکایی بنیامین نتانیاهو بیشتر می‌شود بویژه واکنش سازمان مبارزه با ضد یهودیت ADL (Anti Deafamation League).کمی قبل از اکتبر ۲۰۲۳، دانشگاه پنسیلوانیا مکانهایی را به سازمان دهندگان فستیوال « فلسطین مینویسد»( Palestine Writes) اجاره داده بود. این فستیوال برای بزرگداشت و ترویج فرهنگ فلسطینی و فلسطینی ها طراحی شده است ، مردمی تحت ستم که امکان دسترسی به وطن خود را از طریق موسیقی،هنر و ادبیات ندارند. این رویداد باعث هیاهو و خشم یک گروه پشتیبانان مالی دانشگاه شد بخصوص میلیاردر مک رووان، عضو تأثیر گذار فدراسیون یهودیان بزرگ فیلادلفیا و سازمان مبارزه با یهود ستیزی. ADL مدیر ADL جاناتان گرین بلات چنین گفت : « ضدیت با صهیونیسم ضدیت با یهودیت است و بس». آقای رووان اعتصاب پشتیبانان مالی را ترتیب داد تا موجبات استعفای خانم الیزابت مک گیل و گروهش را فراهم کند. ADL هم تحت این عنوان که ارتقاء فرهنگ فلسطینی با ارزشهای این نهاد مغایرت دارد به این اعتصاب پیوست.

پشتیبانان مالی موفق به برکناری خانم مک گیل و سه تن دیگر از روسای دانشگاه‌های آیوی لیگ (Ivy League) یعنی کلمبیا، کورنل و هاروارد شدند. چند هفته قبل تر، در جریان یک سری جلسات ممیزی پر سر و صدا، با حضور جمع کثیری از طرفداران سر سخت سیاستهای اسرائیل، از روسای همین مؤسسات انتقاد شده بود که اجازه برگزاری تظاهرات طرفداران فلسطین را داده اند.

برای تحت فشار قراردادن دانشگاه‌های آمریکایی، دولت فقط به دستگیری و بازداشتها متوسل نمی شود. دولت موفق شد با تهدید به حذف اعتبار ۴۰۰ میلیون دلاری دانشگاه کلمبیا در صورت عدم تسلیم این دانشگاه در مقابل خواسته‌های کاخ سفید، اعتباری که بخش عمده آن به تحقیقات زیست پزشکی اختصاص داشت، رئیس موقت خانم کاترینا آرمسترانگ را وادار به تخطی از مسئولیتهای بنیادین خود کند و سپس، وی مانند سلف خود استعفا داد. دانشگاه کلمبیا، به امید حفظ بودجه فدرال، موافقت کرد که قوانین خود را در زمینه تظاهرات سخت تر کند و تدابیر امنیتی را در محوطه دانشگاه افزایش دهد. در عین حال سازماندهی دپارتمان های دانشگاه،مدیریت اعضاء هیئت علمی و نحوه ارائه دروس را نیز تغییر دهد.

یک مؤسسه آموزشی با بودجه ۱۵ میلیارد دلاری در برابر تهدید ها تسلیم شد و باعث شد تا موسساتی که منابع کمتری در اختیار دارند با احتیاط بیشتری رفتار کنند. اندکی پس از تسلیم دانشگاه کلمبیا، دانشگاه نیویورک یک روز قبل از برگزاری یک کنفرانس عمومی که قرار بود توسط رئیس سابق پزشکان بدون مرز در مورد بحران های انسانی جهانی ارائه شود، لغو شد. سخنران خانم جُوان لیو، که از مونترال سفر کرده بود پیشنهاد داده بود تا اسلاید هایی که قصد داشت در مورد غزه و اسرائیل استفاده کند را تغییر دهد. اما دانشگاه نگران بود که سخنرانی خانم لیو، ضد یهودی تلقی شود. تا حدی مانند عمل رئیس سابق دانشگاه هاروارد، لری سامرز، وزیر سابق خزانه داری رئیس جمهور ویلیام کلینتون، با برگزاری یک میز گرد در مورد جنگ اسرائیل و لبنان به دلایل مشابه یعنی ضد یهودی بودن، مخالفت کرد. اینگونه خود سانسوری های پیشگیرانه، موجب افزایش حملات جدید خواهد شد. حملات نه تنها علیه کلمبیا و هاروارد بلکه علیه براون،کورنل، نورث وسترن و پرینستون نیز بود. تا کنون تنها پرینستون و هاروارد از تسلیم شدن امتناع کرده اند.

دانشگاه ها تنها قربانیان این جو تعصب و سانسور نیستند. از ۷ اکتبر، سرکوب هر کسی که جرأت کند مرزهایی که قبلاً در مورد اسرائیل و فلسطین قابل قبول را نقض کند، فرا گیر شده است. ممکن است در بعضی مؤسسات فرهنگی و یا مجله های متمایل به چپ، یک نویسنده یا سخنران که به اندازه کافی نسبت به « صهیونیزم» مواضع خصمانه نداشته باشد، سخنرانی اش حذف شود، ولی قدرت نفوذ طرفداران فلسطین در مقابل طرفداران اسرائیل در آمریکا ناچیز است.

«یهودا و سامره» به جای «کرانه باختری»

در ماه ژوییه گذشته، شرکت متا اعلام کرد که نظارت بر اخبار جعلی را که نژاد پرستی و اشکال دیگر بر چسب زدن را ترویج می‌کند کاهش می یابد اما همچنان به نظارت بر محتوای هدفمند بر علیه صهیونیزم ادامه خواهد داد. با اینحال بر اساس گزارشی از سازمان دیده بان حقوق بشر،از ۱۰۵۰ پُستی که در فیسبوک یا اینستاگرام پس از ۷ اکتبر حذف یا پاک شده است، ۱۰۴۹ پُست دارای محتوای صلح آمیز به نفع فلسطین بود و تنها یک پست از اسرائیل دفاع می‌کرد (۴).

اخراج ها بدلیل سخنان نامناسب نیز در حال افزایش است. شرکت میکروسافت دو کارمند خود را که علیه استفاده ارتش اسرائیل از هوش مصنوعی این شرکت موضع گرفتند اخراج کرد. خانم ماها داکیل، مدیر سینمایی فعال در هالیوود که در میان مشتریان خود سوپر استار هایی مانند تام کروز، ناتالی پورتمن و ریز ویدرسپون را دارد،از هیئت مدیره شرکتش بدلیل ارسال پیامی که در آن اسرائیل را به نسل کشی متهم کرد حذف شد. وی پس از این واقعه، بطور علنی عذر خواهی کرد. آقای داوید ولاسکو، سر دبیر مجله آرت فوروم به دلیل انتشارنامه ای سر گشاده که خواستار آتش بس بود و اسرائیل را مسئول شروع یک نسل کشی معرفی کرد، توسط ناشر خود پنسک مدیا اخراج شد. مایکل اِسِن به دلیل باز نشر یک مقاله طنز آمیز انتقاد از اسرائیل، از سمت سر دبیری مجله علمی E-Life بر کنار شد. خانمی که بمدت ۱۷ سال در کالج امرسون واقع در شهر بوستون کار می‌کرد و برنامه‌ریزی سینمایی آنجا را در ۱۲ سال اخیر بر عهده داشت، به دلیل اکران مستندی بنام Isrealism که توسط دو سینماگر جوان یهودی و چرخش آن‌ها بسمت مواضع ضد صهیونستی بود ، شغل خود را از دست داد.

تلاش دیگری برای سانسور در نهایت عاقبت خوشی داشت. شهردار میامی بیچ آقای استیون مینِر، سعی کرد قرار داد اجاره یک سینمای هنریِ محلی را فسخ کرده و تأمین مالی آنرا که فیلم فلسطینی-اسرائیلی No Other Land را نمایش داده بود و برنده اسکار بهترین مستند شده بود اما هنوز توزیع کننده ای در سطح ملی نداشت را متوقف کند. وقتی بیش از ۷۰۰ علاقه‌مند به سینما نامه‌ای امضاء کردند تا از این حمله به آزادی بیان، حق هنرمند در روایت داستانهای خود ونقض متمم اول قانون اساسی شکایت کنند، شهردار تسلیم شد(۵).

واضح است که کنگره به زیاده رویهای خود ادامه میدهد.رئیس کمیسیون امور خارجه مجلس نمایندگان آقای برایان ماست( فلوریدا)، که یک سرباز سابق ارتش اسرائیل است به همکارانش دستور داده است که از لفظ کرانه باختری استفاده نکنند و کلمه یهودا و سامره را بکار ببرند. وی و رئیس کمیسیون امور خارجه مجلس سنا جیم ریچ که او نیز جمهوری خواه است، به دبیر کل سازمان ملل متحد آنتونیو گوترش در مورد انجام هر گونه تحقیقات دقیق کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان(HCR) در مورد عملیات اسرائیل در غزه هشدار داده اند و تأکید کردند که در کمیساریای عالی، یهود ستیزی و آمریکا ستیزی رشد کرده است و آنها از باز خواست از کسانی که مرتکب نقض آشکار حقوق بشر شده‌اند یعنی حماس طفره می‌روند. آقای ماست به دلایل مشابه با احراز پست گزارشگر ویژه توسط فرانچسکا آلبانز مخالفت کرد و وی را « مبارز ضد اسرائیلی دیرینه ای می داندکه همیشه تحت فرمان تروریستهای حماس بوده، کسانی که حملات نفرت انگیز ۷ اکتبر را مرتکب شدند»(۶).

تقریباً تعجب‌آور است که متن « قانون افزایش آگاهی عمومی در باره یهود ستیزی» هنوز نه توسط این کنگره و نه توسط کنگره قبلی تصویب نشده است.در حالیکه این متن از حمایت دموکراتها و جمهوری خواهان و ۴۰ همکار در سنا برخوردار است. هدف آن چیست ؟ تأیید تعریف « ضد یهودیت و اتحاد بین المللی برای حفظ خاطره هولوکاست» که شامل برخی انتقادات به اسرائیل نیز می شود. اما اگر این متن هنوز به رأی گذاشته نشده به این دلیل نیست که نمایندگان موفق به صیانت از آزادی بیان شده اند. مانع اصلی در‌واقع از سوی جمهوری خواهان فوق محافظه کار است که به جریانات انجیلی نزدیک هستند، آن‌ها با قانونی که کشته شدن مسیح بدست یهودیان را ممنوع میکند، مخالف هستند(۷).

۱- مقاله « یهودیان آمریکائی، اسرائیل و سیاستِ ایالات متحده آمریکا »، لوموند دیپلماتیک، فوریه ۲۰۲۴ https://ir.mondediplo.com/2024/02/article4741.html

۲- رجوع به دو مقاله لوموند دیپلماتیک : « چگونه خطر تسلیم دائمی به دولت اسرائیل را دفع کنیم» نوامبر ۱۹۹۳ و « فلسطین محو نشده است» مه ۱۹۹۸

۳-

Enquête du Pew Research Center conduite entre le 24 et le 30 mars 2025

۴-

Meta : censure systématique de contenus propalestiniens », Human Rights Watch, 21 décembre 2023, www.hrw.org

۵-

Bethy Squires, « Documentarians, mayor of Miami Beach clash Over No Other Land 18 mars 2025, www.vulture.com

۶-

Chairman Mast leads GOP in demanding UN reject Francesca Albanese’s reappointment », Commission des affaires étrangères de la Chambre des représentants des États-Unis, 31 mars 2025, https://foreignaffairs.house.gov

۷-

Andrew Stanton, « Republicans voting for Bill that could make “Bible Illegal” Outrages MAGA” », Newsweek, 2 mai 2024.

Eric ALTERMAN

روزنامه نگار و نویسنده کتاب Who speaks for America ?

لوموند دیپلماتیک

حرفه من، سانسورچی اسرائیل Sam Biddle / برگردان رويا شريفيان