اردشیر محصص و مرثیه برای بره های معصوم
“طرح‌های او برخلاف اصراری که در نام‌گذاری آن‌ها کرده‌اند، کاریکاتور نیست چرا که ریشخند نمی‌کند و با دیدی طنزآلود یا هوچی بر کاغذ نیامده است.
اگر آدمک‌های اردشیر مسخره‌اند، نه به‌خاطر آن است که منظور از نمایش آن‌ها مسخرگی بوده است، او لودگی نمی‌کند و به شرف انسان بودن معتقدتر از آن
است که به دست انداختن انسان وقت بگذراند یا هنرنمایی کند.
پژوهنده‌ای جدی و اندوهگین است که شوربختی‌ها را می‌کاود و در برابر تحمیل‌شدگان بر سرنوشت انسان می‌ایستد و به کندوکاو شخصیت‌شان می‌پردازد…
اردشیر کاریکاتوریست نیست، تشریح‌کننده‌ی تاریخ است.”
احمد شاملو
ادامه مطلب را در سایت شمالیها بخوانید
لطفا فرق بین هانیبال خالص و اردشیر محصص چه بود ؟
مرسی. تیله خ…ی.
آیا وی گرفتار خشونت و حماقت اداره ساواک هم شد ؟ یا اینکه چون آثارش آبستراکت و روشنفکربازی بودند و خودش وابسته به یکی از اقلیت های دینی یا قومی بود و تحصیل کرده خارج، با او کاری نداشتند ! ؟
در زمان او متاسفانه رسم بر این بود که هر روشنفکر و هنرمند مبارزی باید قربانی ساواک می شد تا وارد کلوپ خلقیون بگردد. شاید هم چون استاد دانشگاه بود از جنجال های انتحاری و معیارهایش به دور بود.
هنر در شرایط انقلابی باید قدری ساده باشد تا برای عوام قابل دسترسی باشد و نه اینکه فقط برای روشنفکران الیت قابل هورا بشود.
اکنون بعد از دهها سال می بینیم از او نه در میات تودهها و نه در میان دانشگاهیان مشهوریت عظیمی بجا نمانده ولی یقینن در کتب تاریخ هنر آری.
آنارشیسم یکنفره آرانی