عصر ایران؛ فرزانه احمدی ــ کشفرود تا پیش از این یکی از مهمترین رود‌های خراسان رضوی بود. رودی پرآب که حالا دیگر سال‌ها است  خشک شده. در آن، فاضلاب جای آب را گرفته. فاضلابی که از شهر مشهد و شهرک‌های صنعتی و چرمسازی‌های اطراف می‌آید، از ظاهر آب هم پیداست که فاضلاب، تصفیه نشده و فاجعه از اینجا شروع می‌شود که بخش زیادی از کشاورزی در آن منطقه با این آب انجام می‌شود

آب خطرناکی که فاضلاب بیمارستان هم در آن هست. گفته شده حداقل، فاضلاب دو بیمارستان در این رودخانه خالی می‌شود. پساب رود بوی بدی دارد و امان مردم روستاهای نزدیک به رود را بریده. فقط بوی بد فاضلاب نیست که آنها را آزار می‌دهد، سلامتی‌شان هم در خطر است. کمترین دردسرشان سالک است. هم سلامتی آنها در خطر است، هم جان کارگرانی که با این فاضلاب کشاورزی می‌کنند و هم جان مردمی که محصولات کشاورزی را می‌خرند. بیماری‌های واگیردار، مسمومیت و انواع سرطان‌ها در کمین این افراد است. 

با وجود این خطرها، کشاورزی حتی در سال‌های گذشته بیشتر شده. آنها که کشاورزی را گسترش دادند، احتمالا همان‌ها هستند جلوی ایجاد تصفیه‌خانه را برای شهر مشهد می‌گیرند. شهری که به دلیل زیارتی بودن آن گردش مالی خوبی دارد و بعید است که نتواند هزینه ایجاد یک تصفیه‌خانه را فراهم کند. 

در بعضی شهرهای دیگر تصفیه‌خانه به داد پساب‌ها رسید. خیلی جاهای کشور آب کم است، رودها خشکند اما زمین‌های کشاورزی زیاد شده‌اند، همین است که دولت فاضلاب تصفیه شده را در رودها رها می‌کند تا کشاورزها از آن استفاده کنند. با این حال فقط نیمی از جمعیت شهرها به شبکه فاضلاب وصلند. در روستاها وضع از این هم بدتر است. کمتر از یک درصد روستاها شبکه فاضلاب دارند. حالا تصور کنید اگر در روستاها از پساب برای کشاورزی استفاده شود مواد غذایی کشور چه وضعیتی دارد.