کانون کنشگران دمکرات و سوسیالیست هانوفر : در همبستگی با اعتصاب غذای زندانیان زندان قزل حصارکرج علیه  اعدام و سرکوب

صدای اعتراض خود را بلند می‌کنیم

در همبستگی بااعتصاب غذای زندانیان زندان قزل حصارکرج علیه  اعدام و سرکوب 

سه شنبه 21 اکتبر ساعت 17 Ernst-Augustplatz هانوفر

گزارش‌های متعدد حاکی از آن است که از دوشنبه ۲۱ مهر ۱۴۰۴(۱۷ اکتبر۲۰۲۵) بیش از۱۵۰۰ نفراز زندانیان سیاسی و عادی در اعتراض به موج اعدام‌ها، دست به اعتصاب غذا و تحصن زده‌اند. این اعتراضات با خشونت شدید مأموران زندان مواجه شده و زندانیان مورد ضرب و شتم قرار گرفته‌اند.

برای اولین‌بار در تاریخ ایران زندانیان غیرسیاسی به چنین شکل گسترده‌ای علیه اعدام مبارزه می‌کنند و حق خود را فریاد می‌زنند، برای نجات خود فراخوان تجمع می‌دهند و به مردم  و حاکمیت ستمگر و سرکوبگرشان این پیام را مخابره می‌کنند که «ما وجود داریم، ما تبدیل به آمار و ارقام نخواهیم شد، حتی اگر ما را بکشید، فریادمان را به گوش جهانیان خواهیم رساند.»

اکنون هفتمین روز است که زندانیان در اعتصاب غذا هستند، ده‌ها زندانی جهت اجرای احکام اعدام به انفرادی منتقل شدند، چندین زندانی با وضعیت وخیم و بی‌هوشی به مکانی نامعلوم منتقل شدند، محوطه‌ی داخلی زندان توسط نیروی سرکوب محاصره شده و سیگنال‌های مخابراتی در داخل زندان قطع شده‌است. 
متاسفانه افکار عمومی و بسیاری از فعالان، «نه به اعدام!» را منحصر و مختص زندانیان سیاسی می‌دانند؛ گویی اگر کسی به‌خاطر جرایم متفاوت حکم اعدام گرفته باشد، مرگش اهمیتی ندارد. حال‌آنکه بسیاری از احکام مواد مخدر برای سرکوب فقرا و حاشیه‌نشینان که خود رژیم اسلامی مسبب آن است صادر می‌شود، ریشه‌ی دزدی عموماً در فقر و نداری است، و قتل و دعوا بر اثر فرهنگ و آموزش پایین مناطق فقیرنشین رخ می‌دهد، اعدام وسیله‌ای‌ است برای کنترل و سلطه. حتی اگر متهم واقعاً و به‌دلایل غیرمعیشتی نیز مرتکب جرم سنگین شده باشد، «قتل عمد دولتی» هرگز موجه نیست. 

 بیش از۹۰ هفته است که زندانیان سیاسی در روزهای سه شنبه دربیش از۵۲ زندان کشور با اعتصاب  یک روزه علیه اعدامها  دست به اعتراض می‌زنند. اعتراضات جسورانه کنونی زندانیان زندان قزل حصار کرج همراه با پیوستن زندانیان سیاسی به آنها و همبستگی بسیاری  از خانواده‌ها در بیرون از زندان نقطه‌عطفی است  در تاریخ  مبارزات مردم ایران که همه آنها با تمام توان سرنگونی رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی و دادخواهی  را فریاد میزنند. فریاد آنها برای  متوقف کردن ماشین مرگ حکومتی است که میخواهد با “اعدام” به عمر ننگین خود ادامه دهد. در شرایط کنونی وضعیت آماری موج اعدام‌ها در ایران را  که جدیدا منتشر شده و میتواند پشت هر انسان آزاده و وجدان بیداری را بلرزاند اینگونه بیان میکند: فقط در شش ماه  اول امسال۸۵۲ نفر اعدام شده‌اند، یعنی تقریبا هر سه ساعت یک اعدام.  از میان آنها ۲۹ زن، ۵ کودک، ۱۲ زندانی سیاسی و بیش از صد زندانی بلوچ….نیمی از کل اعدام‌ها مربوط به پرونده مواد مخدر است. اعدامها نسبت به سه سال قبل بیش از دو برابر شده‌اند. 
 روند رو به رشد تعداد اعدام‌ها، شکنجه شدن زندانیان و نقض آشکار حقوق انسانی آنها، نماد بارز سرکوب سیستماتیک است. ما این اقدامات غیرانسانی توسط حکومت کودک کش اسلامی را محکوم می‌کنیم و خواستار توقف فوری اعدام‌ها هستیم. سکوت در برابر این جنایات، همراهی با جنایتکاران است. جامعه جهانی باید به این همه جنایت آشکار رژیم اسلامی  واکنش نشان دهد و رژیم اسلامی را به پاسخگویی وادارد. ما در آکسیون خود، صدای زندانیان به گوش جهانیان  خواهیم رساند. زندگی حق هر انسان است و حکومت‌ها نمی‌توانند آن را سلب کنند.»

زندانی سیاسی آزاد باید گردد
نه به اعدام 
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
زن زندگی آزادی
زنده باد آزادی و برابری

کانون کنشگران دموکرات و سوسیالیست هانوفر