دو استاد دیگر از دانشگاه اخراج شدند. احمد شکرچی، استاد جامعه‌شناسی دانشگاه شهید بهشتی، با انتشار نامه‌ای از عدم تمدید قرارداد و اخراج خود در تاریخ یازدهم بهمن ماه ۱۴۰۲ از سوی هیئت اجرایی دانشگاه خبر داد، محسن خلیلی، استاد دانشگاه فردوسی نیز نهم بهمن ماه جاری، از اخراج خود بعد از ۱۸ سال تدریس در دانشگاه خبر داد. همزمان خبرآنلاین با انتشار فهرستی، از اخراج ۲۶ استاد فقط از دانشگاه تهران طی ۲ سال خبر داده است.

▫️به گزارش کانال دانشجویان متحد، جمعی از دانشجویان و دانش‌آموختگان علوم اجتماعی دانشگاه شهید بهشتی در بیانیه‌ای ضمن هشدار درباره «حذف و سرکوب دانشجویان و اساتید و تهی‌کردن دانشگاه که محل تلاقی آدم‌هایی‌ست که با دغدغه‌مندی در ‌این فضا فعالیت می‌کنند» خواسته‌اند که «با شفافیت کامل، درباره این قطع همکاری‌های ناعادلانه پاسخ محکمه‌پسندی به ما داده شود». آنها تاکید کرده‌اند که «برای باز پس گرفتن حق خود از تحصیل در یک محیط همگانی، پویا و علمی باز نخواهیم نشست».

*********

تمدید ممنوعیت تلفن و ‌‌ملاقات نرگس محمدی

اتهام: ارسال نامه به دبیرکل سازمان ملل

▪️خانواده نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و برنده زندانی جایزه صلح نوبل خبر داده‌اند که ممنوعیت تلفن و ‌‌ملاقات او به علت «ارسال نامه به دبیرکل سازمان ملل متحد» تمدید شده است.

نرگس محمدی روز هفتم بهمن‌ماه جاری در نامه‌ای به آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل از «تبعیض جنسیتی علیه زنان» صحبت کرده و از سازمان ملل خواسته بود آپارتاید جنسی و جنسیتی را همانند «آپارتاید نژادی» به‌ عنوان «یکی از مصادیق جنایت علیه بشریت» شناخته و در اسناد بین‌المللی جرم‌انگاری کنند.

بنابر این گزارش، از تاریخ ۸ آذرماه ۱۴۰۲ تلفن و ملاقات نرگس محمدی به دستور مقامات امنیتی و به بهانه فعالیت در داخل زندان و ارسال مطالب و نوشته‌ها به خارج زندان قطع شده است. قرار بود از ۱۵ بهمن ۱۴۰۲ تلفن و ملاقات نرگس محمدی برقرار شود، که رئیس بند زنان اوین محرومیت جدیدی را به او ابلاغ کرده است.

نرگس محمدی در نامه خود به آنتونیو گوترش نوشته بود که «زیست زنان ایران در سایه حکومت جمهوری‌اسلامی دهه‌ها است که با انواع تبعیض‌های جنسی و جنسیتی روبه‌رو است.» او در نامه خود به چند نمونه از این قوانین جاری اشاره کرده و آنها را مصداق «تبعیض علیه زنان» در ایران دانسته بود.

برنده جایزه نوبل صلح در این نامه تصریح کرده است که «حکومت‌های جمهوری‌ اسلامی و طالبان، سلطه بر زن را به‌ عنوان اهرمی برای بسط استبداد و سیطره و سرکوب بر کل جامعه روا داشته‌اند و از دین به عنوان پوششی برای استبداد و سلطه‌گری بهره می‌گیرند.»

🔹🔹🔹
🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران