“لاله خواهم شد”
مهران
.
به لطفِ گوهرِ ژاله
دوباره سبز خواهم شد
بسان ِ ساقهِ لاله
در این دشتِ پر از ناله
ز دست ِ فقه و رجاله
برآرم بر تنم برگی
به هر شکلی، به هر قدی، به هر رنگی
نشانی از جوان مرگی
و یا دردی چو دلتنگی
گذارم جامِ گلگون بر سر خویش
که رنگش هم نشان با هر دلِ ریش
به گلبرگش کِشم بس نقشِ خوبان
ز سهراب و ندا، از این و از آن
بسازم جوهری از شامِ یلدا
سپس طرحی زنم از قلبِ شیدا
که از جامم شود سوگم هویدا
Comments
“لاله خواهم شد”<br>مهران — بدون دیدگاه
HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>