دنيا کوچک است، نه برای تو که بايد آن را پاک کنی
طرفدار زندگي، قبل از تولد
طرفدارمرگ، بعد از تولد
” پيکر تو، ميدان جنگ توست”
” من خريد می کنم، پس هستم”
باربارا کروگر هنرمند آمريکايی با کلماتی که اندازه، رنگ و ترتيب قرارگرفتن شان به اندازه کافی چشم گير هستند، و در متن عکس ها و طرح هايی گويا قرار می گيرند،مخاطب خود را مستقيم مورد سوال قرار ميدهد و به داوری می طلبد.سوال هايی که در مقابل بيننده گذاشته می شود، مربوط به مسايلی است که بطور روزمره در گير آن هستيد، بسياری از آن ها از روزنامه های روز گرفته شده است، پس وقتی به کار او نگاه می کنيد نمی توانيد شانه بالا بيندازيد و بگوئيد: فمينيسم؟ جامعه مصرفي؟محيط زيست؟ فلسفه؟ اختلاف فقير و غني؟ جنگ؟ استقلال شخصيت انسان؟ اين ها مسايل من نيستند، من که فيلسوف يا سياست مدار نيستم. نقدگيرا، انديشه عميق و ظرافت هنری در آثار او ترکيبی مقاومت ناپذير فراهم آورده و طنز تهاجمی و نيشدار او را با فاصله ای بيکران از فکاهيات سطحی رايج جدا کرده است.

کروگر اگرچه طراح است، اما در کارهای او، بيشتر مفاهيم به نمايش گذاشته می شود تا تصاوير. در يکی از کارهای کروگر که در اين صفحه ديده می شود ودر آن زنی ذره بينی در دست دارد و عبارت جهان کوچک است روی آن نقش بسته، مفهوم قدرت مردسالار زير آن ذره بين با برجستگی هر چه تمام تر خود را به نمايش می گذارد- جهان کوچک است ولی نه وقتی که قرار باشد زنان آن را پاک کنند. زنی که تاريخا وظيفه رفت و روب کثافا ت بر دوش او گذاشته شده، ميداند اندازه خانه ای که بايد تميز کند، حتی اگر هم تنها يک اتاق داشته باشد، يا بهتر بگوئيم بويژه وقتی که خانواده تنها به اندازه يک اتاق سهم از نعمات جهان داشته باشند- برابر همه ی زندگی اوست.
و امروز جنبش زنان مستقيما روبروی اين واقعيت موحش قرار گرفته که تلاشش برای نجات از فشار ناعادلانه تبعيض جنسی – در اين دهکده کوچک جهانی ، به مقياسی که ذره بين ها و ميکروسکوپ ها هم از نشان دادن آن عاجزند با فشار يک پارچه قدرت ها ی مهيب روی زمين روبروست . به همين جهت درهر نوع آلودگی که از قدرت سلطه جو به وجود می آيد، از فشار بر محرومين گرفته تا جنگ، پناهندگي، بی بها کردن نيروی کار، بيکاری و تخريب محيط زيست، زن و حقوق اش در صدر ليست قربانيان قرار می گيرد.و فمينيسم حالا کوشش برای خلاصی از فشار طاقت فرسای تبعيض جنسی را با تلاش برای روبيدن زمين از آلودگی قدرت و زور در نظم موجود که در بطن خود پدرسالار است، گره زده است.
باربارا کروگر در کارهای خود با شفافيت نقش قدرت در روابط انسانی و تاثير آن را بر رفتار با زن و مسايل خانوادگی به نمايش می گذارد. کارهای او ساده است ، به مسايل مشخص و به اصطلاح تاريخ دار می پردازد و از پيچيدگی معمول در کارهای پست مدرن در آن ها نشانی نيست. همين يکی از علل مقبوليت کارهای او و به اصطلاح بازار پيدا کردن آن هاست.واز گالری ها و نمايشگاه های آثار کيفی در موزه ها و نشريات معتبر گرفته تا کلوب ها ی تفريحی و رسانه ها در سراسر جهان مشتاق نمايش آن هستند.
و قتی شخصيتي، اثري، واقعه ای که وجودش نقد و نفی قدرت مندان و نظم مورد علاقه آن هاست اعتبار عمومی پيدا کند، شگرد جاافتاده برای بی اثر کردن آن، ممنوع کردن اش نيست، بلکه استفاده از آن و در عين حال فاسد کردن مفهوم آن است. به همين جهت باربارا کروگر به بر خی از رسانه ها که درست آن ايده هايی را که او با آن ها در جنگ است تبليغ ميکنند، ودر عين حال از کارهای او سوء استفاده می کنند، اعتراض کرده است.
زهره سحرخيز
Comments
دنيا کوچک است، نه برای تو که بايد آن را پاک کنی — بدون دیدگاه
HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>