سخنرانی روح الله خمينی بمناسبت سالگرد تولد محمد در سال ۱۹۸۲

يوم الله واقعی روزی است که اميرالمومنين عليه سلام شمشيرش را کشيد و خوارج را از اول تا به آخر درو کرد و تا به آخر کشت. ايام الله روزهايی است که خداوند تبارک و تعالی يک زلزله ای وارد ميکند، يک سيلی را وارد ميکند، يک طوفانی وارد ميکند، به اين مردم شلاق ميزند که آدم بشويد. اميرالمومنين اگر بنا بود مسامحه کند شمشير نميکشيد تا ۷۰۰ نفر را يکدفعه بکشد. در حبسهای ما هم بيشتر اين اشخاص هستند که مفسدند. اگر ما اينها را نکشيم هر يکيشان که بيرون برود آدم ميکشد. اصلاً آدم نميشوند اينها….

شما آقايان علما چرا فقط سراغ احکام نماز و روزه ميرويد؟ چرا هی آيات رحمت را در قرآن ميخوانيد و آيات قتال را نميخوانيد؟ قرآن ميگويد بکشيد، بزنيد و حبس کنيد. چرا فقط شما همانطرفش را گرفته ايد که صحبت از رحمت ميکند؟ رحمت مخالفت با خدا است… محراب يعنی محل حرب يعنی مکان جنگ. از محرابها بايد جنگ پيدا شود. چنانکه بيشتر جنگهای اسلام از محرابها پيدا می شد. پيغمبر شمشير داشت تا آدم بکشد. ائمه ما همگی چندی نظامی بودند. همگی جنگی بودند. شمشير ميکشيدند آدم می کشتند… ما خليفه ميخواهيم که دست ببرد و حد بزند و رجم کند.

همانطور که رسول الله دست ميبريد، حد ميبريد، رجم ميکرد و همانطور که يهود نی قريظه را چون جماعتی ناراضی بودند قتل عام کرد. اگر رسول الله فرمان داد که فلان محل را بگيريد، فلان خانه را آتش بزنيد، فلان طايفه را از بين ببريد، حکم به عدل نموده است… زندگی بشر را با قصاص تامين کرد، زيرا حيات توده زير اين قتل قصاصی خوابيده است. با چند سال زندان کار درست نميشود. اين عواطف کودکانه را کنار بگذاريد.