《تعرض به زبان و لباس کوردی توسط رضاخان 》

تاریخ باید ورق زد و- ناگفتنی ها آن را باید نوشت!!

*جنایتاتی را تصور می کنم، که تلخ است 

برگرفته از ورقهای کهنه‌ی تاریخ بر باد رفته و پر درد  مردم در کردستان- ایران.

بزرگ مردان قدرت که فکر می کردند و می کنند با تعرض به جان و مال و _زبان یک ملت  می توانند غرور انسانی  آنها را بشکنند خاروندن خفیف سازند و  مورد تحقیر قرار دهند، فراموش می کنند که روزی چون گرگ پیر پا سوخته سرنوشتی غم‌انگیز خواهند داشت.

《ما می بینیم که چگونه در دام زوال  بر باد شدند. 

 مسببین حجاب اجباری در ایران….》

*زبان کوردی  با آمدن رضاخان تحت نام دولت مدرن  زیر ذره‌بین رفت و ممنوع شد.

البته تنها زبان کوردی نبود که مورد هجوم  و به اجبار، به کنج خانه‌ها رانده شد.

در کردستان -،ایران به دستور رضاخان لباس کوردی ممنوع شد و مردم باید  لباس مدرن《 کت وشلوار》می پوشیدند به همین دلیل در سنندج  پلیس به کسانی که شلوار کردی پوشید بودند حمله می کرد و خشتک آنها را قیچی می کردند، 

کاری زشت ونفرت‌انگیز، کاملا غیر انسانی که تابه امروز این زخمها التیام نیافته است.

* دوران رضاخان

روابط و مناسبات تولید در ایران،  فئودالی بود، ارباب  و رعیتی بود. تصور  رعیتی که دسترنجش توسط ارباب مصادره می شد، دارای زندگی سخت و طاقت فرسای بود 

فقط یک شلوار داشت آن هم با ده ها  وصله،   

وقتیکه بر اساس ضرورت‌های زندگی  از اطراف《حومه》وارد شهر می شد مورد تعرض و تحقیر  پلیس رضاخانی قرار می گرفت وخشتک او را  قیچه می کردند، 

متاسفانه این حرکت ضد انسانی  و شرم آور را

بعنوان یک گرایش لمپنی در جامعه شهری جا باز کرد و تبدیل به فرهنگ  ضد روستایی《دهاتی》 شد.که تا انقلاب ۵۷ ادامه داشت.

*تقليد رضاخان از آتاترک  تنها به  قیچی کردن خشتک شلوارختم نشد  هر مدرسه یا مکتب خانه ی  که زبان کوردی را تدریس می کرد به حکم او بسته می شد.

تنها در کردستان نبود که چنین اتفاقی افتاد  بلکه در سراسر ایران  همه زبانها و گویش‌های متنوع  زیر ضرب چوب حماقت رضاخانی قرار گرفت ضعيف  و حاشيه‌ی شدند یا اینکه از بین رفتند 

اما برعکس ملیتهای دیگر در ایران،در کردستان تبدیل به یک جنبش  اعتراضی و مقاومت شد.

زبان و لباس کوردی  بعنوان لباس مقاومت،  و رقص کوردی بعنوان یک حرکت اعتراضی،  باعث شکست  رضاخان که جاهلانه دنیای مدرن  را در ظاهر می دید و  روستایان را مورد تحقیر قرار می داد.شد.

و بازتابي بر عکس داشت.

*خواندن و نوشتن به زبان کوردی  رونق بیشتری یافت  که امروز اکثریت اعظیمی از مردم  در کردستان به این زبان مسلطند  زبانی که تبدیل  به زبان امروزی و تکامل یافته، هم‌اکنون  در کردستان- ایران  یک زبان رایج است.

و امروز ما شاهد صدها روزنامه و رسانه به زبان کوردی هستیم

*لباس کوردی هم  لباس  اعتراضی شد و  پوشیدن شلوار کوردی یک نوع لباس غرور و دهن‌کجی به دولت بود،  

و ما می ببینیم که لباس کورد در شهر و بازار  مناطق کردنشین مورد استفاده قرار می گیرد.

*ضدیت رضاخان  با رقص کوردی،  نه تنها به کنج خانه رانده نشد  و هر کجا فرصتی دست می داد  در کوچه و بازار شهر،  جوانان بساط آن راه می انداختند و تا به امروز ادامه دارد

رضاخان  شکست خورد و بعد هم  توسط ارباب با یک تلگراف  در یک جمله از پادشاهی در ایران برکنار شد  تا آنجا که این قهرمان دروغین ملی توان کوچکترین  اعتراضی در برابر دولت انگليس را نداشت و به شکل تحقیر آمیزی به آفریقا تبعید شد.

زبان مادری، خق طبیعی انسانهاست  و دولتها مواظبند نه تنها  آن را برسمیت بشناند بلکه امکانات آمورش آن را قراهم کنند..

۲۲ فوریه ۳۰۲۳ میلادی “شمی صلواتی”