بی دار باش ِ بیداران!
شعر از خدامراد فولادی
خدامراد فولادی
بی دار باش ِ بیداران!
این بیدادگر
این نابه کار
شبانه روز بیداراست و
خواب ندارد
ز ِ بیم ِ بیداران
ز ِ خشم ِ هشیاران
زوزه های نا به هنگام اش
در توهم ِ جنگل
انعکاس ِ وحشت ِ مرگ است
در گرماگرم ِ
طلوع ِ صبحگاهان و
بامداد ِ خیزش ِ بسیاران
هی!
هشدار/ نا به کار!
بدان
مجازات ِ دار
در انتظار ِ توست و
این دار ِ آخرین
آخرین دار ِ
تمرین ِ بی داری و
محصول ِ
بیداری ِ تاریخی ِ ماست!