اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر) به مناسبت دهم اکتبر روز جهانی مبارزه با اعدام

اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

به مناسبت دهم اکتبر

روز جهانی مبارزه با اعدام

مبارزه برای  دفاع از حق حیات همۀ انسان ها

مبارزه ای است برای ایجاد جامعه ای انسانی

بنگرید، تأمل کنید و بیاندیشید! آیا گمان دارید درس عبرت است اعدام؟ چرا؟ به خاطر آنچه می آموزد؟ مگر چه می‌آموزید با این درس عبرت؟ این را که نباید کشت؟ نباید کشت را چگونه می‌آموزید ؟ با کشتن؟ من در تأثیر مستقیم یا غیرمستقیم مجازات مرگ تأمل کرده‌ام. چیست معنایش؟ هیچ، جز عملی نفرت انگیز و بیهوده، هیچ، جز خشونتی خونبار که اگر به دست فرد باشد جنایتش می گویند و دردا و دریغا اگر جامعه مرتکب شود، عدالت نام می گیرد! قانون‌گذار یا قاضی و یا هر کسی که هستید بدانید آنچه برای فرد جنایت است برای جامعه نیز جنایت خواهد بود.

«ویکتور هوگو»

ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی، در تمامی دوران حاکمیت فاشیسم دینی،  به کشور چوبه های دار و تیرهای خلاص تبدیل شده است. در دهه اول حاکمیت رژیم اسلامی، در تابستان خونین ۱۳۶۷، در دوران قتل های زنجیره ای، در مرگ های خاموش زندانیان سیاسی در شکنجه گاه ها و زندان ها، در کشتارهای ددمنشانه و اعدام های جنایتکارانه در پی شورش ها و خیزش های توده ای دی ۹۶، آبان ۹۸، نیمه دوم ۱۴۰۱ و تداوم جنبش انقلابی ژینا و حالا پس از تهاجم و تجاوز اسرائیلی ـ آمریکایی در جنگ دوازده روزه، اعدام و چوبه های دار اساسی ترین ابزار رژیم اسلامی برای مقابله با نارضایی ها و اعتراضات مردمی بوده است.  ترس حاکمیت از خیزش های مردمی و جلوگیری از پیشروی های جنبش انقلابی، علت اصلی افزایش چشمگیر اعدام‌ها توسط حاکمیت جمهوری اسلامی است. نگاهی به آمار اعدام شدگان یک سال اخیر این حقیقت را به شکل آشکاری نشان می دهد. در فاصله ۱۰ اکتبر ۲۰۲۴ تا ۸ اکتبر ۲۰۲۵ ماشین کشتار جمهوری اسلامی ۱۵۳۷ نفر را اعدام کرده است. این آمار نسبت به دوره پیشین از رشد ۸۶ درصدی خبر می دهد که بالاترین رقم ثبت‌شده در دهه گذشته محسوب می‌شود. توجه داشته باشیم که جمهوری اسلامی همواره در صدر دولت هایی قرار داشته و دارد که بیشترین تعداد اعدام نسبت به جمعیت کشور را انجام می دهد. از این رو “رژیم اعدام”، بیان دقیق حاکمیت جمهوری اسلامی است.

حاکمیت جمهوری اسلامی، هم به عنوان دولت استبدادی سرکوبگر، هم دولت دینی مجری قانون قصاص فقهی و هم دولت فاشیستی متکی به پایه سرسپردگان تاریک اندیش، از مجازات ضد انسانی اعدام با تمام قدرت دفاع می کند و آن را ددمنشانه به کار می بندد. اعلام علنی و بیشرمانه  قربانیان اعدام های جنایتکارانه در دهه اول انقلاب یا اجرای برخی از موارد اعدام در ملاء عام به خوبی نشان می دهد که حاکمیت اسلامی از مجازات اعدام برای وحشت آفرینی و ایجاد رعب و هراس در میان مردم کشور استفاده می کند. بنابراین مجازات اعدام تلاشی است برای جلوگیری از پیشروی جنبش های مردمی، ابزاری است برای سرپوش نهادن بر ناتوانی های حاکمیت در جلوگیری از رشد و گسترش آسیب های اجتماعی و تلاشی است برای ایجاد آرامش در دل پایه های حمایتی رژیم، بویژه در شرایطی که زمین زیر پای حاکمیت لرزان است.

در ایران امروز، جنبش مبارزه برای لغو مجازات ضد انسانی اعدام، جنبشی است که بخش های گوناگون جنبش های اجتماعی را همگرا تر کرده است. مبارزه علیه مجازات اعدام در ایران امروز، مبارزه ای است علیه خصلت سرکوبگر رژیم  و برای دفاع از آزادی های بی قید و شرط سیاسی؛  مبارزه ای است علیه حاکمیت دین بر دولت و برای ایجاد جامعه ای سکولار و گسترش دمکراسی در جامعه؛ مبارزه ای است برای دفاع از جان قربانیان آسیب های اجتماعی و نبرد برای ایجاد تامین اجتماعی فراگیر و همگانی  در راستای ریشه کن کردن بنیان های جرم و جنایت و بلاخص مبارزه ای است برای حفظ حرمت جان انسان ها. از این زاویه مبارزه برای لغو مجازات اعدام، مبارزه ای است اجتماعی که تنها یک وجه حقوقی صرف ندارد، بلکه مبارزه ای است سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و مدنی که  تنها در پیوند با همدیگر می توانند فضایی در جامعه ایجاد نمایند تا بتوان به این مجازات غیرانسانی مُهر پایان زد.

ایران امروز، در بطن انقلاب فرهنگی و مدنی ستایش برانگیز با شعار زیبای «زن، زندگی، آزادی»، با تمام قدرت برای حفظ کرامت انسانی تک تک مردمان این مرز و بوم مبارزه می کند. تداوم کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در هفته‌ی هشتاد ونهم در ۵۲ زندان، در آستانه‌ی روز جهانی علیه مجازات اعدام، بیان مقاومت درخشان زندانیان سیاسی سراسر کشور است. این مبارزات غرور انگیز زندانیان سیاسی در پیوند با مبارزات خانواده های دادخواه عملا مسئله مبارزه برای لغو مجازات اعدام را به یک شعار روز جنبش های مردمی سراسر ایران تبدیل کرده است. طرح شعار «زندانی سیاسی آزاد باید گردد» و «مجازات اعدام ملغی باید گردد» در شعارهای بازنشستگان و دیگر بخش های جنبش های اجتماعی، بیانگر رشد آگاهی عمومی از ضرورت مبارزه علیه این مجازات ضدانسانی است.

سازمان ما به عنوان یک جریان مدافع حرمت انسانی و مخالف حکم ضد انسانی اعدام، حمایت همه جانبه خود را از مبارزات زندانیان سیاسی در «سه شنبه های نه به اعدام» و پشتیبانی خود را از اقدامات تشکل های  دمکراتیک و چپ در خارج از کشور  که به مناسبت ۱۰ اکتبر، روز جهانی مبارزه برای لغو مجازات اعدام در کشورهای گوناگون سازمان داده اند،  اعلام می کند و همگام با آنها  از همه مردم آزاده و انسان دوست می خواهد از این حرکت های اعتراضی، در هر کجا که هستند، حمایت کنند.

سرنگون باد جمهوری اسلامی

زنده باد آزادی، دمکراسی و سوسیالیسم

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

پنجشنبه ۱۷ مهر ۱۴۰۴ برابر با  ۰۹ اکتبر ۲۰۲۵