اعلامیه مشترک

کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران(راه کارگر)

۱۶آذر، نماد مقاومت در برابر استبداد و امپریالیسم

از اعتراض دانشجویی ۱۶ آذر ۱۳۳۲حالا ۷۱ سال می گذرد. این اعتراض دانشجویی علیه کودتای ننگین ۲۸ مرداد و سفر نیکسون به تهران پس از کودتا بود. کودتای امپریالیستی مرداد ۱۳۳۲ با هماهنگی  دولت های انگلیس و آمریکا دولت محمد مصدق را سرنگون  کرد  و با باز گرداندن محمد رضا شاه،  فصل تاریکی از استبدادی خشن و نفس گیر را برای یک ربع قرن بر ایران حاکم کرد.

قبل ازانقلاب بهمن پنجاه وهفت، تاریخ معاصر ایران شاهد دو نقطه عطف بزرگ در سرکوب مبارزات آزادیخواهانه مردم ایران است.اولی با کودتای انگلیسی روی کار آوردن رضا شاه در ۳ اسفند ۱۲۹۹ شروع میشود که هدف آن امحاء همه  دست آوردهای دمکراتیک انقلاب مشروطیت بود و دومی با کودتای سیاه ۲۸ مرداد ۱۳۳۲علیه جبهه ملی و دولت مصدق آغاز میشود  که مبارزات آزادی خواهانه مردم ایران را زیر ضربات استبدادی اختناقی فرو برد و چهره خاورمیانه را به گونه ای دگرگون ساخت که امروز شاهد آن هستیم . سرکوب جنبش های آزادیخواهانه و تقویت اسلام گرایی به بهانه کمربند سبز علیه اتحاد شوروی، زمینه قدرت گیری بنیادگرایان اسلامی چه شیعه و چه سنی و چه یهودی را فراهم آورده که روی کار آمدن جمهوری اسلامی، نقطه آغازین و موتور محرکه آن است و خاورمیانه امروز را در چنگال خونین بنیادگرایی مذهبی گرفتار کرده است.

جنبش دانشجویی ایران از آغاز اعتراض خونین خود در ۱۶ آذر ۱۳۳۲ که با خون مصطفی بزرگ‌نیا، احمد قندچی و مهدی شریعت رضوی آبیاری شد، در تمامی هفتاد سال اخیر علیه استبداد سلطنتی و فقاهتی جنگیده است. دانشجویان مبارز ایران، پس از انقلاب علیه حاکمیت استبداد فاشیستی دینی که جای استبداد خشن پادشاهی را گرفته بود، دست از مبارزه بر نداشتند و در شرایطی که دیگر جنبش های اجتماعی زیر سرکوب، هنوز به شکل گسترده ای وارد میدان مبارزه نشده بودند، پرچم اعتراض علیه استبداد، ظلم، بی حقی و زیر پاگذاشتن کرامت انسانی را بر دوش کشیدند و چه رنج ها و مرارت ها که تحمل نکردند.  این جنبش اعتراضی پرافتخار برای حفظ سنگر آگاهی و آزادی در دانشگاه با قدرت تمام علیه حاکمیت فاشیسم مذهبی در دانشگاه ها جنگیده و اجازه نداده هدف شوم “اتحاد حوزه و دانشگاه” عملی شود.

جنبش دانشجویی مبارز و مترقی ایران در تمامی سال های حاکمیت فاشیسم اسلامی در کنار مبارزات مردم و همدوش و همراه و هم پیمان آنها بوده است. حضور این قشر آگاه و این فرزندان مردم و زحمتکشان ایران در مبارزات سال های ۷۸ ، ۸۸، ۹۶، ۹۸ و خیزش انقلابی «زن، زندگی، آزادی” همواره چشمگیر بوده و شمار دانشجویان در میان جان باختگان این خیزش ها بیانگر این حضور فعال است. شعار استراتژیک « اصلاح طلب، اصول گرا، تمام شد ماجرا» و خارج شدن جنبش دانشجوئی از زیر تاثیر اصلاح طلبان حکومتی و « دفتر تحکیم وحدت» ، از دست آوردهای غیر قابل بازگشت جنبش دانشجوئی بود.

 اما اکنون که خیزش انقلابی ژینا با رهبری زنان شجاع کشور پرچم مبارزه برای آزادی های بی قید و شرط سیاسی و نبرد علیه تبعیض های تو در توی فاشیسم مذهبی را برای برابرحقوقی همه شهروندان کشور فارغ از جنسیت، گرایش جنسی، ملیت، مذهب، فرهنگ و زبان بر دوش گرفته اند و اکنون که جنبش های مطالباتی ـ طبقاتی کارگران و زحمتکشان اهم از کارگران نفت، گاز، پتروشیمی و حمل و نقل، معلمان، پرستاران، بازنشستگان، کشاورزان و مدافعان زیست بوم  کشور با شعار «زندگی شایسته کرامت انسانی برای همه» پرچم مبارزات طبقاتی کارگران را برافراشته نگهداشته اند،  جنبش دانشجویی به مثابه قشر آگاه و جوان جامعه، همدوش پیکار برای نان و پیکار برای آزادی مبارزه می کند و گاه همچون نقطه اتصال این جنبش های رو به رشد عمل کرده و به تقویت عنصر آگاهی در این جنبش ها کمک می کند.

استبداد دینی و فاشیسم مذهبی با ترس از نقش آگاهی بخش و مبارزاتی جنبش دانشجویی ایران و جنبش  جوانان کشور به عنوان متحدان جنبش های آزادیخواهانه و عدالت طلبانه، سیاست خشن سرکوب این جنبش را در پیش گرفته است. این سرکوب خشن در تمامی دوران حاکمیت جمهوری اسلامی با شدت ادامه داشته است. اما شدت این سرکوب پس از  خیزش انقلابی ژینا با سرعت بالائی افزایش یافته است. مسئولان امنیتی رژیم نقش بسیار تاثیرگذار و فداکارانه دانشجویان مترقی و انقلابی را مشاهده کرده اند و از این رو به سرکوب خشن این جنبش که جزیی از جنبش جوانان و متحد جنبش مستقل و انقلابی زنان و جنبش طبقاتی کارگران است، روی آورده اند. موج گسترده اخراج ها، تعلیق ها، محرومیت های تحصیلی، تبعیدها، زندانی کردن ها و تنگ کردن عرصه بر فعالان دانشجویی در دو سال اخیر بیانگر این سیاست است.

 این سیاست نه تنها دامن جنبش دانشجویی و  دانشجویان فعال را گرفته که به شکل حیرت آوری به سرکوب استادان مترقی، دمکرات و مردمی گسترش یافته است. روشن است تلاش حاکمیت، پادگانی کردن دانشگاه است، اما جنبش انقلابی دانشجویی و همراهی استادان مردمی سد بزرگی در برابر این سیاست فاشیستی ایجاد کرده است. این آن سنتی است که جنبش اعتراضی  دانشجویی ۱۶ آذر ۱۳۳۲ علیه استبداد سلطنتی و سلطه امپریالیستی جرقه آن را زد و شعله های این جنبش علیه استبداد فاشیسم مذهبی نیز ادامه یافت و امروز به رودخانه خیزش انقلابی ژینا پیوسته است.  فرارسیدن  ۱۶ آذر ، روز دانشجو بر دانشجویان پرافتخار کشور مبارک باد.

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی

زنده باد انقلاب مردم ایران

زنده باد آزادی؛ دمکراسی و سوسیالیسم

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران

سه شنبه ۱۳ آذر ۱۴۰۳ برابر با   ۳ دسامبر ۲۰۲۴

اعلامیه مشترک؛ شماره ۹۱