Comments

نگاهی به مناسبترین استراتژی نیروی چپ <br> فرامرز دادور — 4 دیدگاه

  1. وقتی مردم آگاهی کمونیستی آنارشیستی ندارند مشکل این است که اپوزیسیون هوادار کمونیست و آنارشیست کارش را درست انجام نداده نه اینکه حالا این اپوزیسیون باید از افکاری که مرتجعین در ذهن توده ها کاشته اند دفاع کند. راه درست تبلیغ و ترویج آنارشیسم کمونیستی است تا توده ها به حقایق پی برده و آگاهانه شورش کنند. این کار هم اساسا باید مستقیم انجام شود یعنی باید در میان توده ها بود. کار خارج کشوری نیست. باید در محل کار و زندگی حضور داشت. وقتی حضور ندارید چرا شعار سرنگونی میدهید و توده ها را بخطر می اندازید؟
    البته همه میدانیم که توده ها از این مسائل اپوزیسیون خارج کشور دور هستند و بیشتر به رسانه های امپریالیستهای غربی توجه دارند چون به آنها دسترسی دارند. ۹۹ درصد جر و بحثهای کمونیستی و آنارشیستی بدون تاثیر بر توده های داخل کشور است. چرا چنین قضاوتی میتوان کرد؟
    موضعگیری ها و شعارهای شورشها.

  2. مطالبی مهم:
    ۱ – سلطنت طلبان ارتجاع امپریالیستی غربی را از در جلو وارد میکنند، سوسیال دموکراتها و بورژوا لیبرالهای اپوزیسیون از در عقب. وقتی این گروه دوم ‌قدرت سیاسی پیدا کنند میشوند مثل اصلاح طلبان. میگویند اقتصاد ضعیف است نمیتوانیم بدون ورود سرمایه از غرب مملکت را بجایی برسانیم. غرب هم هم با سرمایه می آید و هم با پول رای و دموکراسی چون میگوید وقتی سرمایه گذاشته ایم حق انتخاب سیاسی هم داریم که دروغ هم نمی گویند.
    ۲ – باید سئوال کرد که بورژوا لیبرالهای ایران و سوسیال دموکراتها بر اساس کدام الگو در ایران دموکراسی میخواهند؟
    آمریکا؟
    فرانسه؟
    آلمان؟
    اینها که همگی استعمارگر و استثمارگر هستند و دائم مرتکب جنایت علیه بشریت میشوند.
    ببینم، هیچ سیستم سالم تری سراغ ندارید؟ چرا میخواهید آشغال بخورد توده ها بدهید؟

  3. اگر الان از ایشون بپرسیم که ۹۹ درصد رای دهندگان کشور امریکا یا به بورژوهایی مثل هریس و یا ترامپ رای میدهند و مذهبیون مسیحی نفوذ فراوانی در انتخابات دارند و کمونیسم هیچ جذابیتی برای زنان و کارگران ندارد، نتیجه میگیرد که در آمریکا هم باید انقلاب بورژوا دموکراتیک کرد و احتمالا به هریس رای داد چون ترامپ فاشیست است.
    درد ناعلاج ماتریالیسم تاریخی به دموکراتیک و یا دیکتاتوری بودن یک کشور ربطی ندارد، درد ضد کمونیستی و ضد آنارشیستی اربابی کردن بر کارگران است.درد سوسیالیستی دیدن سرمایه داری دولتی است.
    این آقایون باید قاعدتا فهمیده باشند که دموکراسی غربیها همیشه استعماری و دیکتاتوری بر کارگران بوده است و بدتر در حقیقت فاشیسم و مرتکب جنایت علیه بشریت آشکار در فلسطین.
    واقعا درد ناعلاج دارند.

  4. اینکه بگوئیم انقلاب کمونیستی برای زنان و کارگران ایران جذابیت ندارد بسیار شیادی است چون کمونیستها سیاست درستی در آگاه کردن کارگران نداشته اند و در خارج پشت میزها فقط شعار سرنگونی بی محتوا میداده اند. کارگران ایران در معرض تبلیغات رژیم و امپریالیستهای غربی بوده اند و قاعدتا از کمونیسم و آنارشیسم چیزی نمیدانند. حتی در آمریکا هم اکثریت زنان و کارگران به بدترین نوع نمایهده سرمایه دارن رای میدهند.
    توصیه نویسنده مبنی بر اینکه زنان و کارگران ایران از اربابان بورژوا دفاع کنند و رژیم سرنگون کنند تا سکولارها دولت دموکراتیک درست کنند تا میلیاردر شوند، خیانت مطلق به زنان و کارگران ایران است. انقلاب بورژوا دموکراتیک یعنی انقلاب برای میلیاردر کردن سرمایه داران، وگرنه میگفت انقلاب سوسیالیستی کارگران.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>