عصر ایران؛ فرزانه احمدی _ رود اترک پیش از این، پنجمین رود بزرگ ایران بود. از کوه‌های هزار مسجد در خراسان رضوی می‌آمد، قوچان، فاروج، شیروان و بجنورد را طی می‌کرد. جایی نزدیک به اینچه‌برون به مرز ترکمنستان می‌رسید و به این کشور می‌رفت تا در آخر به دریای خزر بریزد. حالا نزدیک به 20 سال است که دیگر بیشتر وقت‌ها تا قوچان هم نمی‌رسد، یعنی به اولین شهری که سر راهش قرار دارد.

سد تبارک ۲۰ کیلومتر قبل از قوچان در سال ۱۳۷۴ بر روی اترک زده شد. اگر همه شرایط نرمال باشد، اترک سالانه باید 250 میلیون مترمکعب اب داشته باشد. مخزن سد تبارک 60 میلیون مترمکعب است، پس اگر رود پر باشد این سد باید سرریز کند. تا خرداد ماه امسال حجم سد به 14 درصد رسیده بود. با این حال خشکسالی یکی از دلایل خشکی این رود است.

رشد کشاورزی هم در این سال‌ها به بحران خشکی این رود دامن زده است. رودی که طبق توافق قبلی، ۵۰ درصد از حجم آن حقابه ترکمنستان است اما حالا بیشتر اوقات تا مرز ایران هم نمی‌رسد.