عضو فراکسیون زنان مجلس: محرومیت‌های اجتماعی برای بی‌حجابان، اوضاع را بهبود می‌بخشد

به گزارش سایت دیده‌بان ایران؛ به نظر می‌رسد لایحه عفاف و حجاب پس از کش‌وقوس‌های فراوان در حال تبدیل‌شدن به قانون است. چند روز پیش، شنیده شد که هیات عالی نظارت، مصوبه اصلاحی مجلس شورای اسلامی در خصوص «لایحه حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب را مغایر با سیاست‌های کلی نظام ندانست» و پس از ایراد بار اول شورای نگهبان و ارجاع آن به مجلس، حال شورای نگهبان می‌باید نظر نهایی خود را اعلام کند. در همین خصوص، فاطمه رحمانی، نماینده مشهد و عضو فراکسیون زنان مجلس گفت‌وگو کرده است که در ادامه می‌توانید مهم‌ترین بخش‌های این مصاحبه را بخوانید:

*‌ اگر بخواهم به موضوع عفاف و حجاب بپردازم باید بگویم دو سال پیش و حتی قبل از آن، با قوانینی که در این رابطه داشتیم، می‌توانستیم با این چالش مقابله کنیم و امکان مدیریت جامعه را داشتیم. ما حتی این موضوع را از زبان آقای رئیسی و آقای اژه‌ای هم شنیده بودیم. 

*‌ به هر حال، با وجود قوانینی که داشتیم و قابل قبول هم بود، در اجرا و مدیریت ضعیف عمل شد و در ادامه گفتند می‌باید قوانینی جدیدی در این رابطه وضع کنیم. پس از اینکه لایحه عفاف و حجاب به مجلس آمد، دیدیم که لایحه بیشتر موادش، سلبی است و در مجلس آن را تکمیل کردیم و مواد ایجابی، آموزشی و فرهنگی هم به آن اضافه کردیم و باید منتظر باشیم و ببینیم پس از رفت و برگشت‌هایی که بین مجلس و شورای نگهبان صورت گرفت، موضوع به کجا خواهد رسید.

*‌ به دولت انتقاد دارم چون دولت به واسطه همان قانون قبلی، می‌توانست اوضاع و احوال را مدیریت کند. باید بدانیم که این قانون احتمالی، کمک‌کننده به دولت و قوه قضاییه است. اصرار دارم بگویم اگر با همان قانونی که داشتیم و داریم، کار به خوبی مدیریتی می‌شد، اصلاً به این نقطه نمی‌رسیدیم. در شورای عالی انقلاب فرهنگی در این خصوص مصوبه داشته‌ایم و در قانون مدنی خود هم برای این موضوع، تصمیم‌گیری شده بود، ولی در میدان عمل به خوبی روی به اجرای قوانین نیاورده شد.

*‌ نمی‌توانم بگویم قانون حجاب در گذشته، نقص نداشته است. مجریان امر هستند که این خلاء‌ها را متوجه می‌شوند، ولی صحبت من این است که چرا این‌قدر در ارائه لایحه به مجلس، تاخیر کردند؟ به باور من، فشار افکار عمومی و متدینین، در موضوع تدوین و ارائه لایحه از سوی دولت به مجلس تاثیر داشت.

*‌ اینکه قانون جدید چقدر بتواند در موضوع کشف حجاب بازدارندگی داشته باشد، به خالص مواد تاییدی لایحه دارد. یعنی باید دید این رفت و برگشت‌ها، نهایتاً به چه قانونی منتج می‌شود. در عین حال، قانون هرچه باشد، حتماً در موضوع نظم و نسق‌دادن به عفاف و حجاب جامعه، موثر خواهد بود و قطعاً به دولت و قوه قضاییه کمک خواهد کرد که با دست بازتری، مدیریت بر این چالش داشته باشند. در قانون جدید، برخی محرومیت‌های اجتماعی برای متخلفان تعریف شده است که حتماً در بهبود اوضاع تاثیر خواهد داشت.

*‌ موضوع نفوذ بر حوزه فرهنگی کشور، خیلی سال قبل توسط دشمن صورت گرفته است. وضع موجود، نشان‌دهنده عملکرد یکی، دو سال اخیر نیست. معارضان جمهوری اسلامی، سال‌ها سرمایه‌گذاری کردند تا بر مهم‌ترین موضوع فرهنگی کشور کهحیا و عفت زنان است، تاثیر منفی بگذارند. پیش از فوت خانم مهسا امینی، دشمن روی این موضوع کار کرده بود، اما پس از آن ماجرا، شرایطی را پیش آوردند که کارشان بیشتر دیده شود.

*‌ به نظر من، شاید بهتر باشد موضوع حجاب را از بحث اعتقادی‌مان کنار بگذاریم و بر قانون کشورمان بیشتر اتکا کنیم. ما جمهوری اسلامی هستیم و در قانون رعایت حجاب را داریم. رعایت قانون باید برای همه محترم شمرده شود. حال هرکسی قانون را رعایت نکرد، باید منتظر بازتاب و انعکاس کار خود باشد. نظام ما، اسلامی است و ما در این خصوص حکم داریم. رعایت حجاب، علاوه بر موضوع قانونی‌اش، شرعی هم هست. حال اگر کسی اعتقاد به حجاب ندارد، باید به قانون کشور که رعایت آن است، احترام بگذارد. حتماً باید در برابر کسانی که حجاب را رعایت نمی‌کنند و روی به هنجارشکنی می‌آورند، ایستاد و با آن‌ها براساس قانون برخورد کرد.

********************

دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی: باید با زنانی که با وضعی اسفبار در خیابان‌ها جولان دهند با شدیدترین شکل ممکن برخورد کرد

به گزارش سایت دیده بان ایران؛  حجت‌الاسلام عبدالحسین خسروپناه، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی با روزنامه کیهان درباره حجاب، علوم انسانی گفت:

درخصوص لایحه حجاب و عفاف، یک وجه آن مربوط به شئون امنیتی و قضائی بود. یعنی آن باندهای مزدوری که از خارج از کشور گماشته شده بودند که با وضعی اسفبار در خیابان‌ها جولان دهند. خب این‌ها را باید گرفت و به شدیدترین شکل ممکن برخورد کرد.

وجه دیگر مرتبط با افرادی است که از مشکلات فکری و فرهنگی رنج می‌برند. در برخورد با این دسته، جرایمی با بازدارندگی لازم پیش‌بینی شد که اتفاقاً معقول هم بود اما پس از اینکه لایحه 15 ماده‌ای تنظیم شد، ناگهان عده‌ای شروع به نقد و برپایی تجمعات اعتراضی کردند و متاسفانه با منطق ارسطویی معتقد بودند که یا آنچه ما می‌گوییم باشد یا اینکه کلاً نباشد! با این وجود آن‌قدر زمان بُرد و تاخیر به وجود آمد تا نهایتاً لایحه 71 ماده‌ای تنظیم شد که این لایحه جدید هم در گرداب اتلاف وقت افتاده است.

وجه سوم مسئله حجاب، به تذکر لسانی با روش عقلایی باز می‌گردد. یعنی به عبارت بهتر، امر به معروف و نهی از منکر عقلایی. همین الان عده‌ای با استفاده از فناوری نرم، در میدان انقلاب و چهارراه ولی‌عصر و میدان شهدا در حال پیاده‌سازی این روش هستند و اتفاقاً جواب هم گرفته‌اند. این حرکات هم نه به شکل خودجوش بلکه با محوریت قرارگاه عفاف و حجاب شورای عالی و با هماهنگی وزارت کشور است.

وجه چهارمی هم می‌توان برشمرد و آن ساماندهی اقدامات ایجابی در حوزه عفاف و حجاب است. مثلاً در موضوع تولید چادر مشکی، این نوع از پوشش، یا در بازار نبود یا با نرخ‌های بسیار گران عرضه می‌شد. بحمدالله با اقدامات شورای عالی، اکنون نه تنها تولید چادر داخلی به دو برابر ظرفیت رسیده است بلکه قیمت‌ها هم به نحو قابل ملاحظه‌ای کاهش پیدا کرد.