.

صور اسرافیل(میرزا جهانگیر خان شیرازى)

میرزا جهانگیرخان از خانواده اى تهیدست برخاسته , ادبیات و منطق و ریاضى را نزد استادان زمان در زادگاه خود شیراز فراگرفت و سپس به تهران آمده در دارالفنون و مدارس دیگر به تحصیل علوم و فنون جدید پرداخت. در آغاز نهضت آزادیخواهى به انجمن هاى سرى و مخفى راه یافت و به یکى از ارکان عمده جنبش آزادیخواهان بدل شد
سن او قریب سى و هشت سال بود که اعدام شد. از جوانهاى جدى با حرارت دوره اواخر بود و از مریدان مخصوص مرحوم حاجى شیخ هادى معروف نجم آبادى بود. در دوره اول مجلس شوراى ملى روزنامه ¨صور اسرافیل¨ را تاسیس کرد و علنا برضد حرکات محمد على میرزا شاه مخلوع مقاله هاى تند آتشین مىنوشت
بهمین جهت بود که خیلى محل توجه شاه مخلوع گردید و در میان احرار هم مقامى ارجمند پیدا نمود. زمانى که مجلس به فرمان محمدعلیشاه به توپ بسته شد او نیز به همراه بهبهانى,طباطبایى, خویى, حکیم الملک, مستشارالدوله, ممتازالدوله, بهاالواعظین, قاضى قزوینى, حاج میرزا ابراهیم آقا, داوودخان على آبادى, على اکبر ارداقى و ملک المتکلمین با سوراخ کردن دیوار مجلس خود را به پارک امین الدوله رساندند, محسن خان امین الدوله به بهبهانى و طباطبایى و چند تن پناه داد ولى میرزاجهانگیرخان صوراسرافیل و ملک المتکلمین و دوسه نفر دیگر را بیرون کرد, و سپس با تلفن به باغشاه زنگ زده آنها را لو داد و متعاقب آن سربازان سر رسیده دستگیرشان کردند. صور اسرافیل و ملک المتکلمین در باغشاه در حضور خود محمدعلیشاه به دار آویخته

قاسم صور اسرافیل

پسر میرزا حسن خان تبریزى, پیشکار امین حضرت تبریزى در دوره مظفرالدین شاه در امورات بناخانه بود. در دوره اول مشروطیت(۱۳۲۵) به سرمایه او روزنامه صور اسرافیل تاسیس و او هم جزو مشروطه طلبان گردید
پس از بستن مجلس (۱۳۲۶) به فرنگستان مسافرت کرد و در دوره سوم مجلس(۱۳۳۲) از طرف شهریار(بلوکى است در جنوب غربى تهران) وکیل گردید و در محرم ۱۳۳۳ که دسته اى از مشروطیون از تهران به طرف قم مهاجرت کردند او هم به قم آمد و ثانیا به تهران مراجعت کرد و باز در کاشان به مهاجرین رسید

فطن الملک(حاجى میرزا شمس الدین خان)

پسر حاجى میرزا على خان, آشتیانى الاصل ساکن تهران. سابقا در نزد حاجى رضاخان صدیق السلطان رئیس تحویل خانه خزانه نظام, پسر آقا محمد علىصراف مستخدم بود و بعد در نزد فتح الله خان سعید السلطنه پسر نظام العلما تبریزى در ریاست نظمیه تهران و حکومت کرمان بود
در اوقات مشروطیت جزو احرار و در دوره دوم مشروطیت مستخدم وزارت جنگ گردید و بواسطه عدم تحمل حرکات خائنانه سیف الملک امیر اعظم پسر آقا وجیه سپهسالار که در تاریخ ۱۳۱۹ معاون وزارت جنگ بود از خدمت مرجوعه خود استعفا داد و براى کارهاى ملى عازم فارس گردید و در آنجا بواسطه تحریکات مستبدین مجبورا از بوشهر خارج گردید و سفر مفصلى به اسلامبول و هندوستان کرد
در حدود سال ۱۳۳۱به تهران مراجعت کرد و داخل امورات تجارتى گردید و رئیس اداره ملکى ارباب جمشید پسر بهمن پارسى صراف معروف تهران گردید. در تاریخ ۱۳۳۴ با مهاجرین احرار از تهران مهاجرت کرد