حکم اعدام فقط سرکوب آزادی و آزادیخواهی نیست، اذعان به شکست است!

شریفه محمدی یک زن است! زنی جوان، زنده، باهوش، با روحیه‌ی عدم تسلیم، با صدای بلند آزادگی، انسانی آگاه، مبارز و پیشرو با رویاهایی انسانی. همین رویاها برای حکومتی سرکوبگر، ضد زن و ضد کارگر  تهدید محسوب می‌شود. جمهوری اسلامی برای بقای حاکمیت نکبت‌بار خود، زنان و مردانی را سرکوب می‌کند که سکوت نمی‌کنند، می‌ایستند و زندگی و عدالت را فریاد می‌زنند. این ساختار از زنانی که بپامی‌خیزند بیش از هر ارتشی می‌هراسد. حکم اعدام شریفه پیامی روشن دارد: حاکمیتی که از زن معترض می‌ترسد، حاکمیتی که از اعتراض و مطالبه‌گری می‌ترسد، حاکمیتی که بنیانش بر انحصارطلبی و دیکتاتوری است، جز با خشونت و قتل سیاسی دوام نمی‌آورد.  همانطور که در دهه‌ی ۶۰ چند هزار جوان آزاده و عدالت‌خواه را به بند کشید و اعدام کرد، با این قصد که آزادی و عدالت را به مسلخ بَرَد، غافل از آنکه نه تنها مبارزات خاموش نشد، بلکه جنبش دادخواهی به وسعت ایران – و جهان- از پی آن سر برآورد و پس از آن  جنبش‌هایی دیگر…. آن دهه لکه‌ی سیاهی در تاریخ ننگین جمهوری اسلامی به جای گذاشت که اکنون بعد از گذشت سه دهه هیچ‌یک از جانیان از ترس مردم، آن را به گردن نمی‌گیرند.

اعدام پایان یک روند قضایی عادلانه نیست، آغاز یک زخم عمیق اجتماعی است که اعتماد عمومی به عدالت و قانون را نابود می‌کند.  اعدام قتل سیاسیِ عامدانه، برنامه‌ریزی شده برای خفه کردن صدای زنان و مردان، صدای آزادی، صدای زندگی، صدای مقاومت و صدای مطالبه‌گری است. جنایتی سیاسی در لباس قانون. اما بهتر است بدانید ما همچنان و همچون گذشته نام آزادگانی همچون شریفه  و دیگران عزیزان دربند را تکرار می‌کنیم و تا جایی که در توانمان است مانع حذف آنان از صحنه‌ی مبارزه خواهیم شد. سکوت نخواهیم کرد چرا که سکوت همدستی با این احکام وحشیانه است. می‌خواهیم  جهانیان بدانند شما چطور آزادی و آزادگی را به بند می‌کشید. اعدام مبارزان نشانگرِ ترس حاکمیت از آینده‌ای است که در آن جایی ندارد. اعدام ابزار حکومت‌های وحشت‌زده و شکست خورده است.

لغو فوری اعدام، با هر بهانه‌ای، و آزادی تمامی زندانیان سیاسی بدون قید و شرط، خواسته‌ای انسانی و ضرورتی سیاسی است.

#لغو_فوری_حکم_اعدام

#آزادی بدون قیدوشرط تمامی زندانیان سیاسی

#زن_زندگی_آزادی

#اعدام_نکنید

#صدای_او_باش

                                                                                                                                                                        ۳۰ مرداد ۱۴۰۴

                                                                                                                                                                        جمعی از زنان فعال داخل کشور

                                                                                                                                                                        جمعی از زنان تهران و کرج