بولتن بین‌المللی حزب کمونیست مارکسیست-لنینیست (ترکیه)

ترجمه فارسی مطلبی که در روشنگری با  لینک زیرگذاشته شده است:

International Bulletin (Turkey/Kurdistan MLKP)

International Bulletin (Turkey/Kurdistan MLKP)

بولتن بین‌المللی حزب کمونیست مارکسیست-لنینیست (ترکیه)

۱۰ سال پس از سوروچ: مبارزه برای عدالت ادامه دارد

پس از دفاع قهرمانانه از کوبانی و پیروزی نیروهای انقلابی در روژاوا، دفاع از انقلاب روژاوا و بازسازی منطقه جنگ‌زده بسیار مهم بود. با انگیزه این اهمیت، جوانان انقلابی از ترکیه و باکور (کردستان شمالی) کمپینی را با شعار «با هم از آن دفاع کردیم، با هم آن را بازسازی خواهیم کرد» آغاز کردند تا پلی بین مبارزه انقلابی در ترکیه و انقلاب روژاوا بسازند. پس از هفته‌ها آماده‌سازی فشرده، صدها نفر برای تکمیل موفقیت‌آمیز این کمپین سیاسی مهم، راهی روژاوا شدند.

در ۲۰ ژوئیه ۲۰۱۵، قرار بود یک کنفرانس مطبوعاتی در شهر سوروچ، تنها چند کیلومتری مرز کوبانی، برگزار شود. با این حال، در جریان این بیانیه، حمله داعش ۳۳ نفر را کشت. این قتل عام نتیجه همکاری هدفمند بین سرویس‌های اطلاعاتی ترکیه و داعش است. تا به امروز، خانواده‌ها و رفقای شهدا، که در «ابتکار خانواده‌های سوروچ» متحد شده‌اند، برای حقیقت و عدالت مبارزه می‌کنند. در دهمین سالگرد این قتل عام، جوانان سوسیالیست و سوسیالیست‌های انقلابی در ترکیه، کردستان و اروپا کمپین‌هایی را با درخواست پاسخگویی و عدالت برگزار کردند. منحصر به فرد بودن این کمپین سالانه در پیوند آن با خواسته‌های مختلف برای عدالت نهفته است. از زن‌کشی و قتل‌های کارگری گرفته تا قتل عام‌های دولتی، فراخوان عدالت و یادبود به عنوان بخش اساسی مبارزه علیه فاشیسم به طور کلی مطرح می‌شود.

در طول ماه ژوئیه در ترکیه و باکور، اقدامات متعددی برای حفظ یاد ۳۳ شهید انجام شد، در حالی که همچنین یک مطالبه قوی سیاسی و وحدت‌بخش برای عدالت را ارائه می‌داد. تحت شعار «در ردپای سوروچ، در جستجوی عدالت»، رویدادهای یادبود و اقدامات جمعی سیاسی برگزار شد. در ۲۰ ژوئیه، دهمین سالگرد این قتل عام، اقدامات مختلفی در سراسر کشور، از اعتراضات خیابانی مسلحانه گرفته تا بزرگداشت بر مزار کشته‌شدگان، برگزار شد. در میان همه اینها، جوانان سوسیالیست با شعار «در ردپای سوروچ، جوانان برمی‌خیزند» نیروی محرکه بودند.

در ۱۷ ژوئیه، اولین بخش برجسته این کمپین در استانبول با یک مراسم یادبود بزرگ برگزار شد که در آن نمایندگانی از جنبش‌های اجتماعی مختلف و اعضای خانواده‌های کشته‌شدگان، خواسته‌های خود را برای عدالت بیان کردند. در میان شرکت‌کنندگان، والدین برکین الوان، علی اسماعیل کورکماز و ادهم ساریسولوک، که در جریان قیام گزی جاودانه شدند، و همچنین خانواده‌های قربانیان علوی قتل عام سیواس-مادیماک، حضور داشتند. پس از یک دقیقه سکوت، یاسمین بویراز، دختر بهار بویراز، که در قتل عام سوروچ به قتل رسید، به نمایندگی از «ابتکار خانواده‌های سوروچ» سخنرانی افتتاحیه را ایراد کرد. او تأکید کرد که مبارزه برای عدالت، یک مقاومت جمعی است و خواستار ادامه پیگیری برای روشن شدن این قتل عام شد: «امروز، ۱۰ سال گذشته است، اما ما فراموش نکرده‌ایم، نبخشیده‌ایم، سر تعظیم فرود نیاورده‌ایم.»

در ۲۰ ژوئیه، تظاهرات قدرتمندی در منطقه کادیکوی استانبول، به مناسب دهمین سالگرد قتل عام سوروچ، برگزار شد. با وجود سرکوب و دستگیری‌های مکرر پلیس در سال‌های گذشته، سازمان‌های مختلف جوانان به راهپیمایی اعتراضی خود ادامه دادند و تظاهراتی را ترتیب دادند.

در بسیاری از شهرهای ترکیه و باکور، مردم ساعت ۱۱:۵۰، زمان حمله، بر سر مزار ۳۳ کشته شده جمع شدند تا یاد آنها را گرامی بدارند. دویگو تونا، جمیل یلدیز و عصمت شکر، سه نفر از «۳۳ پیرو رویا»، در گورستان غازی گرامی داشته شدند. در مراسم یادبود، بنری با نوشته «هیچ رویایی ناتمام نخواهد ماند» حمل شد و عکس‌هایی از ۳۳ کشته شده و میخک‌های قرمز به نمایش گذاشته شد. پس از آن، میخک ها بر سر قبر آنها و همچنین بر سر قبر سزگین داغ که در سوروچ مجروح شد و در تبعید جان باخت، قرار دادند.

سایر مکان‌ها در استانبول نیز یادبودهایی را برای 33 نفر برگزار کردند: Nazegül Boyraz در گورستان Kuçukyalı، Vatan Budak در قبرستان Gaziosmanpaşa Karlıtepe، Büşra Mete در گورستان Şeyhli، Ece Dinç در قبرستان Karacaahmet، Polen Ünlünlü Sametery Eziceyh. در شهرها و مناطق دیگر، مردم بر سر قبور کشته شدگان گرد آمدند: فردانه و نارتان کیلیچ در بورسا، اوکان پیرینچ در آنتاکیا، اوغور اوزکان در شیرناک سیزر، چاغداش آیدین در درسیم اواجیک، یونوس امره شن در وان، سلیمان آکسو در هاککواصل و یوکوازی، سلیمان آکسو در هاکوکاوزلی و یوکوازی. Akyürek در Amed (دیاربکر)، Murat Yurtgül و Emrullah Akhamur در Mardin Kızıltepe.

Cebrail Günebakan، یکی از اعضای کمیته مرکزی سازمان جوانان کمونیست KGÖ، بر سر مزار خود در الازیغ، کاراکوچان به یادگار ماند. راهپیمایی یادبود به آمارا در سوروچ یک لحظه نمادین ویژه در کمپین بود.

برای اولین بار، صدها نفر از مرکز شهر به سمت باغ آمارا راهپیمایی کردند. تظاهرکنندگان با صدای بلند شعاری را که در جریان قتل عام نیز سر داده شده بود، سر دادند: «از آرین تا سیبل، به سوی پیروزی راهپیمایی می‌کنیم.»
بسیاری در مقابل دفتر منطقه‌ای حزب DEM جمع شدند تا با هم مراسم یادبود را برگزار کنند. در حالی که در سال‌های گذشته، پلیس مرتباً مانع راهپیمایی می‌شد، امسال این مراسم بدون مانع برگزار شد.

در محلی که درختی پس از حمله در آتش سوخت و اکنون دوباره کاشته شده است، شرکت‌کنندگان عکس‌هایی از ۳۳ کشته شده را به نمایش گذاشتند و آنها را با میخک‌های قرمز تزئین کردند. مراسم یادبود مرکزی در باغ مرکز فرهنگی آمارا، مکانی که ۳۳ پیرو رویا جاودانه شدند، برگزار شد.

در ازمیر، تجمع ماهانه برگزار شد که در آن بنری با عکس‌های ۳۳ کشته شده و شعار «هیچ رویایی ناتمام نخواهد ماند» حمل می‌شد و پس از آن تظاهراتی برگزار شد. در آدانا، در جریان یک تجمع، حمله‌ای فاشیستی رخ داد که در آن یک فرد تحریک‌کننده با «سلام گرگ» فاشیستی به جمعیت دوید و پلیس به شرکت‌کنندگان حمله کرد. با وجود این حملات، مراسم یادبودی باشکوه برگزار شد. در اسکی‌شهر، سازمان‌های جوانان یک راهپیمایی اعتراضی ترتیب دادند و تأکید کردند که سوروچ را نمی‌توان از حافظه آنها پاک کرد. اقدامات یادبود بیشتری در وان، ادرمیت، درسیم، مرسین، بورسا، آنتالیا، سامسون، دنیزلی و ریزه برگزار شد. در آنکارا، سازمان‌های جوانان با شعار «عدالت برای سوروچ، عدالت برای همه» از میدان کیزیلای تا گوون پارک راهپیمایی کردند، جایی که پلیس محل تجمع را محاصره کرد و ۴۰ نفر موقتاً دستگیر شدند.

در روژاوا، اقدامات متعددی نیز به یاد ۳۳ کشته در قتل عام سوروچ برگزار شد. یکی از رویدادهای اصلی، تظاهراتی بود که توسط جوانان کمونیست انقلابی (CKŞ) و جنبش انقلابی کمونیستی (TKŞ) در کوبانی سازماندهی شده بود و با یک مراسم یادبود به پایان رسید. تظاهرات از میدان آزادی تا پارک شهید پیرسوس ادامه داشت. کمونیست‌ها بنرهایی با تصاویر کشته‌شدگان سوروچ و شعارهایی در بزرگداشت مبارزه جاودانه کشته‌شدگان حمل می‌کردند. مراسم یادبودی نیز در قامیشلو و حسکه برگزار شد. در طول این کمپین، جشنواره‌های کودکان، مسابقات فوتبال و بازدید از نهادهای جوانان انقلاب برگزار شد. شبه‌نظامیان جمیل-یلدیز، شبه‌نظامیان جبرائیل-گونباکان و شبه‌نظامیان MLKP/KKÖ-Büşra-Mete اقدامات عملاً مشروع مختلفی را در استانبول و کوجاایلی انجام دادند. آنها با نقاشی‌های دیواری، بنرها و شعارها، خواستار عدالت در مناطق کارگری و محله‌های مرکزی شدند و از کارگران، زحمتکشان و جوانان خواستند تا به این مبارزه بپیوندند. گروه‌های شبه‌نظامی کمونیست از قیام ۱۹ مارس به رهبری جوانان استقبال کردند و تأکید کردند که جوانان نیروی تعیین‌کننده‌ای در مبارزه انقلابی هستند و آنها را به صفوف انقلابی دعوت کردند و اظهار داشتند که دهمین سالگرد قتل عام نه تنها باید به عنوان یک خاطره، بلکه به عنوان نقطه شروعی برای تشدید حمله علیه فاشیسم، فقر و ناامیدی باشد.

در اروپا، دهمین سالگرد قتل عام سوروچ در شهرهای متعددی گرامی داشته شد و خواستار عدالت برای ۳۳ قربانی شدند. در ۳۳ شهر، اقدامات مختلفی انجام شد که یادبود شهدای جاویدان را با یک پیام سیاسی روشن پیوند می‌داد: مطالبه پاسخگویی و ادامه مبارزه آنها. در آلمان، فرانسه، اتریش، هلند، اسکاتلند، سوئیس، بلژیک و انگلستان، قتل عام سوروچ به طرق مختلف گرامی داشته شد. در تمام اقدامات در اروپا، بر اهمیت مبارزه متحد و بین‌المللی تأکید شد. این کمپین مرحله‌ای مهم و پر جنب و جوش از یادآوری، اقدام متحد جوانان و مبارزه علیه فاشیسم بود.

سوریه و مداخله ایالات متحده

همکاری بین اردوگاه امپریالیستی ایالات متحده و بریتانیا با هیئت تحریر الشام (HTS)، به رهبری الجولانی، یکی از اعضای سابق داعش و القاعده، آغاز یک مرحله سیاسی جدید را رقم زده است. هیئت تحریر الشام نمایانگر یک ساختار فاشیستی سیاسی اسلام‌گرا متشکل از بقایای داعش و القاعده، به همراه سایر گروه‌های جهادی است که در قالب یک ائتلاف متحد شده‌اند. هدف آنها ایجاد یک دیکتاتوری فاشیستی سنی-اسلامی است. در طرح امپریالیستی برای سوریه جدید تحت رهبری الجولانی، اسرائیل، ترکیه، امارات متحده عربی، قطر و عربستان سعودی نیز دخیل هستند. درگیری‌های مداوم بین اسرائیل و هیئت تحریر الشام/الجولانی، و همچنین اشغال بلندی‌های جولان و حملات اسرائیل به نیروهای نظامی و زیرساخت‌های سوریه، نباید کسی را گمراه کند. اسرائیل، هیئت تحریر الشام را علی‌رغم برنامه‌های فعلی ایالات متحده برای سوریه، یک مزاحم بلندمدت می‌داند. مداخلات نظامی اخیر اسرائیل با هدف جلوگیری از ثبات سوریه و گسترش اشغال صهیونیستی در منطقه انجام می‌شود. آنها با عوام‌فریبی بی‌حد و حصر، به بهانه تضمین امنیت مردم، به ایجاد هرج و مرج ادامه می‌دهند. دولت اشغالگر صهیونیستی همچنان یکی از بزرگترین تهدیدها برای مردم منطقه است، با این حال درگیری‌های آنها با هیئت تحریر الشام در حال حاضر تابع منافع امپریالیستی است. نباید فراموش کرد که هیئت تحریر الشام یک گروه همگن نیست، بلکه از جناح‌های مختلف اسلام‌گرای سیاسی با گرایش‌های مختلف تشکیل شده است. امپریالیست‌ها تلاش می‌کنند جناح‌ها و گروه‌های مختلف را در داخل و خارج از هیئت تحریر الشام مطابق با منافع خود همسو کنند.


امپریالیست‌ها تلاش می‌کنند جناح‌ها و گروه‌های مختلف درون و بیرون هیئت تحریر الشام را بر اساس منافع خود متحد کنند و روند فروش کشور را هدایت کنند.

هدف استراتژیک امپریالیست آمریکا و بلوک ناتو در سوریه روشن است: آن‌ها می‌خواهند مسیر ایران را به مدیترانه و غرب مسدود کنند، دولت‌ها و نیروهای متحد ایران را خلع سلاح و نابود کنند و نفوذ روسیه و چین را در خاورمیانه محدود کنند تا سلطه منطقه‌ای خود را تضمین کنند. هیئت تحریر الشام وسیله‌ای برای رسیدن به هدف است، زیرا امپریالیست‌ها در حال حاضر جایگزین بهتری ندارند. بنابراین، خواسته‌های دموکراتیک و جمعی کردها، علوی‌ها، دروزی‌ها، مسیحیان، زنان و نیروهای سکولار در سوریه توسط امپریالیست‌ها نادیده گرفته می‌شود. اعدام‌های بدون محاکمه، قتل عام‌ها، یورش‌ها و تجاوزها توسط شبه‌نظامیان هیئت تحریر الشام تحمل می‌شود. قتل عام‌ها و اشغال مناطق علوی در امتداد ساحل به موازات حراج بنادر سوریه به شرکت‌های بین‌المللی با قراردادهای میلیون دلاری انجام می‌شود که رضایت خاموش امپریالیست‌ها را توضیح می‌دهد. بلوک امپریالیستی غرب به یک ساختار قدرت متمرکز در سوریه نیاز دارد. این بلوک به نوکران خود نیاز دارد تا منافع خود را نمایندگی کنند. زندگی مردم و خواسته‌های دموکراتیک آنها بخشی از برنامه‌های امپریالیستی نیست. اظهارات تام باراک، سفیر ایالات متحده در ترکیه و فرماندار استعماری ایالات متحده، مبنی بر اینکه فقط یک ملت، یک ارتش و یک دولت متمرکز در سوریه می‌تواند وجود داشته باشد، باید در چارچوب این طرح امپریالیستی درک شود. هر بخش مردمی و اجتماعی باید تسلیم اقتدار مرکزی الجولانی شود. حکومت متمرکز در سوریه در چارچوب اقتصاد جهانی جهانی شده، بهترین فرصت را برای آنها جهت پیشبرد استثمار انحصاری جهان فراهم می‌کند. تأکید بر اینکه هیچ فدراسیون یا خودمختاری در سوریه امکان‌پذیر نیست، در جهت اعمال فشار بر نیروهای دموکراتیک سوریه برای انحلال و ادغام در هیئت تحریر الشام است. در همین حال، دولت استعماری ترکیه از هیئت تحریر الشام برای تضعیف و از بین بردن دستاوردهای کردها حمایت می‌کند. یاشار گولر، وزیر جنگ و اشغال اردوغان، هیئت تحریر الشام را به سمت درگیری آشکار با اداره خودمختار دموکراتیک شمال و شرق سوریه هدایت می‌کند. به بهانه «حمایت علیه اسرائیل»، روابط بین TSK (نیروهای مسلح ترکیه) و MIT (سازمان اطلاعات ترکیه) با هیئت تحریر الشام در تمام سطوح نظامی و سیاسی ادامه دارد. هم نتانیاهو و هم اردوغان نمایانگر نسل‌کشی و اشغال در سوریه و کل منطقه هستند.

با این حال، علیرغم همه حمایت‌ها، هیئت تحریر الشام قادر به ایجاد یک ساختار قدرت متمرکز در سوریه نیست. وقتی الجولانی به دمشق نقل مکان کرد، او و پایگاه اجتماعی‌اش از نظر نظامی قادر به تشکیل یک قدرت دولتی در سوریه نبودند و هنوز هم هستند. اما نیروهای امپریالیستی و ترکیه در حال حاضر او را در قدرت نگه داشته‌اند. تحولات اخیر در مناطق دروزی‌نشین در جنوب غربی سوریه، در اطراف شهر سویدا، خطرات ناشی از هیئت تحریر الشام را برجسته می‌کند. وضعیت دروزی‌ها نشان می‌دهد که دفاع مشروع مردم از خود تنها راه برای تعیین سرنوشت و حق موجودیت آنهاست. اکنون الجولانی دروزی‌ها را به «پیروی از بازی‌های قدرت‌های خارجی» متهم می‌کند، در حالی که خودش یک قانون اساسی دیکته شده از خارج را بر کشور تحمیل می‌کند.

مقاومت مناطق دروزی‌نشین اطراف سویدا نشان می‌دهد که مردم این منطقه قادر به اتحاد، سازماندهی و تقویت دفاع از خود هستند. این مقاومت، نیاز به یک جبهه متحد علیه نیروهای امپریالیستی و فاشیستی را بیان می‌کند. استراتژی صحیح دفاع متحد و واکنش سازمان‌یافته علیه نقشه‌های امپریالیستی و صهیونیستی برای دستیابی به یک زندگی با عزت، آزادی و برابری در سوریه بسیار مهم است. آینده دموکراتیک سوریه در مبارزه متحد مردم علیه فاشیسم اسلامی، اشغالگران امپریالیست و صهیونیسم نهفته است.

همبستگی با حزب کمونیست هند مائوئیست و شهدای انقلاب هند!

حزب کمونیست هند مائوئیست، رهبری یک مقاومت بی‌نظیر و فداکارانه علیه رژیم فاشیستی مودی در هند را بر عهده دارد. در بحبوحه این مبارزه، در 21 مه خبر درگذشت رفیق باساواراج، به همراه 27 رفیق دیگر، در جریان یک محاصره نظامی را دریافت کردیم. او به عنوان دبیرکل حزب کمونیست هند مائوئیست، خود را کاملاً وقف آرمان انقلابی کرد و حزب خود را در سخت‌ترین دوران رهبری کرد. این فقدان نه تنها ضربه سنگینی به جنبش انقلابی هند، بلکه به نیروهای انقلابی در سراسر جهان است. از سال ۲۰۲۴، آخرین حمله ضدانقلابی، به نام «عملیات کاگار»، علیه مائوئیست‌های حزب کمونیست هند و مردم آدیواسی آغاز شده است. در این عملیات نظامی وحشیانه، تاکنون بیش از ۴۰۰ نفر، از جمله ۲۷ کادر مائوئیست حزب کمونیست هند، کشته شده‌اند. رژیم مودی به دنبال نابودی کامل مائوئیست‌های حزب کمونیست هند و ارتش چریکی آزادی‌بخش خلق (PLGA) است تا جنبش ضد فاشیستی و قدرت انقلابی در کشور را در هم بشکند. در عین حال، مردم بومی آدیواسی نیز توسط رژیم فاشیستی مودی هدف قرار گرفته‌اند. یک سوم کشته‌شدگان توسط نیروهای فاشیستی، آدیواسی هستند و تقریباً نیمی از آنها زن هستند. آدیواسی‌ها نه تنها حامی جنبش انقلابی هستند، بلکه مدافعان فعال سرزمین‌های خود نیز می‌باشند.

با احترام و تحسین فراوان برای میراث به جا مانده از شهدا، یاد آنها را گرامی می‌داریم و قول می‌دهیم که با همان عزم راسخ، مبارزه برای سوسیالیسم و رهایی بشریت را ادامه دهیم و پرچم آنها را تا پیروزی حمل کنیم.

ما از همه انقلابیون و انترناسیونالیست‌ها می‌خواهیم که به هفته همبستگی با شهدای حزب کمونیست هند مائوئیست که از ۲۸ ژوئیه تا ۳ اوت اعلام شده است، بپیوندند. ما همچنین خواستار آزادی همه زندانیان سیاسی در هند هستیم. دفتر منطقه‌ای شرقی حزب کمونیست هند مائوئیست، خواستار “باند” (تعطیلی) سراسری در اعتراض به عملیات کاگار شده است. این فراخوان، نشانه محکمی از مقاومت و همبستگی برای مبارزه متحد در چندین ایالت هند است. علاوه بر این، ERB برای رفقای جان باخته، از جمله رفیق باساواراج و رفیق ویوک، عضو دفتر سیاسی، آگهی ترحیمی منتشر کرد. این یک فراخوان مستقیم از حزب کمونیست هند مائوئیست برای ادامه مبارزه انقلابی با همان عزم راسخ است. در مواجهه با سرکوب فزاینده جهانی و بحران وجودی سرمایه‌داری که بشریت را در سطوح مختلف به سوی بربریت سوق می‌دهد، ما از همه می‌خواهیم که از زندگی شهیدان الهام بگیرند و خود را در مسیری مصمم‌تر و فداکارانه‌تر قرار دهند. مبارزه علیه امپریالیسم و فاشیسم نیازمند این فداکاری و خشونت انقلابی برای غلبه بر شرایط حاکم است. بیایید روحیه خود را با روحیه انترناسیونالیسم انقلابی تقویت کنیم. همبستگی ما هیچ مرزی نمی‌شناسد: نه تنها در هند جنگی ناعادلانه علیه مردم در جریان است، بلکه در فلسطین نیز، قدرت اشغالگر صهیونیستی جنگی برای نابودی مردم غزه به راه انداخته است. همبستگی ما با همه کسانی است که در برابر فاشیسم، امپریالیسم و استعمار مقاومت می‌کنند و جبهه ضدانقلابی حاکمان را در هم می‌شکنند.

پایان ترجمه متن