برگرفته از: خبرنامه کومه له.

شمس الدین – امانتی ۲۶ / ۱۲ / ۲۰۲۴

در تاریخ ۱۰ / ۷ / ۵۸، دیپلمه های بیکار شهر سنندج در استانداری متحصن شدند و سپس در اداره آموزش و پرورش که در اینجا نیز پاسداران در ۱۷ / ۷ / ۵۸، به آنها حمله کردند دو نفر را زخمی و چند نفر دیگر را دستگیر نموده و اداره آموزش و پرورش را بستند.

در روزهای ۹ ، ۱۲ و ۱۳ مهر ماه ۵۸، پیشمرگان کومه له در اطراف شهر مریوان با نیروهای رژیم جمهوری اسلامی درگیر شدند و ضربات سنگینی بر آنها وارد کردند.

در روز ۱۲ / ۷ / ۵۸، ۸۰۰ نفر از نظامیان رژیم اسلامی در پادگان شهر سنندج، بدین علت که مهلت مقرر برای برگشت آنها به شهر خودشان گذشته بود، در مسجد پادگان متحصن شدند و حاضر به فرمانبری از عده ای فریب خورده، مزدور و ضد خلق نشدند و به شهرهایشان بازگشتند.

در روز ۱۸ / ۷ / ۵۸، پیشمرگان کومه له به مناسبت چهلمین روز شهادت کاک فؤاد مصطفی سلطانی، در جاده سنندج – مریوان با نیروهای رژیم جمهوری اسلامی درگیر شدند.

در شهر سقز طی روزهای ۷ – ۸ – ۹ – ۲۴ – ۲۵ – ۲۷ و ۲۸ مهر ماه سال ۵۸، تظاهرات بزرگی بر علیه نیروها رژیم براه افتاد، در روز پنجشنبه ۲۶ /۷ / ۵۸، دسته «شهید محمد حسین کریمی» جادهٔ سقز – بوکان را به مدت دو ساعت کنترل کردند و یک خودرو ژاندارمری را مصادره کردند.

در تاریخ ۳ و ۷ / ۷ / ۵۸، پیشمرگان کومه له در «سه ر دوش»مریوان با نیروهای رژیم درگیر شدند.

در تظاهرات روز ۱۶ / ۷ / ۵۸، در شهر سقز چند دختر توسط پاسداران دستگیر شدند، یکی از این دختران به یکی از پاسداران حمله کرد و یکی از دختران اسیر شده را نجات داد.

در روز ۲۷ / ۷ / ۵۸، پاسگاه (کوخان) واقع در جاده بانه – سردشت مورد حمله پیشمرگان کومه له قرار گرفت.

در روز ۲۸ / ۷ / ۵۸، کارگران شهرداری سنندج در اعتراض به دستمزد ناچیز خود متحصن شدند و سپس دانش آموزان دبیرستان های سنندج به منظور پشتیبانی از کارگران متحصن و دیپلمه های بیکار در دبیرستانهای خود تحصن کردند.

در تاریخ ۲۹ / ۷ / ۵۸، پاسگاه (بوین) در بانه مورد حمله پیشمرگان کومه له قرار گرفت.

در تاریخ ۲۹ / ۷ / ۵۸، دانش آموزان شهر بانه به عنوان اعتراض به وجود پاسدارن و کشتار اخیر مردم سنندج به تظاهرات پرداختند.

در شهر بوکان نیز در روزهای، ۱۴- ۱۹- ۲۴ و ۲۷ مهر ماه ۵۸، پیشمرگان کومه له با نیروهای رژیم درگیر شدند و آنها را وادار به عقب نشینی کردند.

در سال ۱۳۵۸ در شهر تهران، کمیته ای برای پشتیبانی از خلق کُرد توسط گروه ها و افراد مترقی و مبارز ایران تشکیل شد، کار آنها کمک به خلق کُرد در زمینه مادی (مالی، داروئی، پوشاک و … ) و معنوی (تبلیغ بنفع جنبش مقاومت خلق کُرد و افشاگری هیئت حاکمه) است. این امر نشانگر این است که خلقهای ایران همواره یاور و پشتیبان یکدیگر بوده و هستند.

مرتجعین و طبقات ضد خلق همیشه در محاسبه نیروها اشتباه میکنند.

بعد از هجوم درنده خویان رژیم ضد انقلابی ایران به کُردستان، اعدامها و قتل عامهای بسیاری که از طرف این رژیم برای خلق کُرد به ارمغان آورده شده خلق کُرد قهرمانانه بپا خواستند، سر تعظیم فرود نیاورد و با اسلحه های کمی که از دشمن به غنیمت گرفته بود جنبش مقاومت مسلحانه را در مقابل مهاجمین آغاز نمود.

وقتی که هيئت حاکمه سرمست شده از قدرت ضد مردمی خود، فرمان هجوم تمام نیروهای ضد خلقی مسلحش به کُردستان را صادر نمود، هیچگاه تصور نمی کرد با مقاومت مردم مبارز و انقلابی روبرو شده و نیروهای نظامی پوشالی آنها ضربه های متقابل و نابود کننده ای از پیشمرگه های کُردستان دریافت دارند. هيئت حاکه ضد خلقی تصور نمی کرد که خلق و نیروهای انقلاب زنده خواهند ماند و از او در مورد جنایاتش بازخواست خواهند کرد و حکم عادلانه خود را که عبارت از مقاومت در عرصه های گوناگون تا نابودی اشغالگران است، صادر خواهند نمود.

خبرنامه کومه له بازگو کننده اخبار واقعی مربوط به جنبش مقاومت، وحشی گری ها و جلادیهای

رژیم کنونی است.

این اخبار نشان میدهد که مقاومت خلق کُرد به همه ی شیوه ها و در همه جا گسترده و از پشتیبانی اکثریت قاطع خلق کُرد برخوردار است. این روند از مبارزه نشان میدهد هنگامی که هيئت حاکمه فعلی دم از نابودی انقلابیون می زند، نیروهای خودش در معرض ضربات نابود کننده هستند.

هنگامی که دم از برادری و راه حل سیاسی مسئله کُردستان می زند، هلی کوپترها و فانتوم هایش شب و روز به بمباران و تیراندازی به سوی مردم مشغولند.

هيئت حاکمه فعلی در نظر داشت که بعد از سرکوب نیروهای مترقی و انقلابی در کُردستان تحت

عنوان عوام فریبانه دفاع از اسلام، همه جا را به اصطلاح تصفیه کند. یعنی به کشتار، زندان و تبعید انقلابیون تمام ایران در سطح وسیع تری از گذشته دست بزند.

اما مقاومت خلق کُرد این نقشه رژیم را نیز در عرصه های گوناگون برهم زد.

کُشتار ماهیگیران بندر انزلی در ۲۳مهرماه ۱۳۵۸، توسط نیروهای سپاه پاسداران در حالی که کارگران شعار میدادند، «انزلی – کُردستان پیوندتان مبارک» که منجر به کشته شدن ۱۸ نفر از ماهیگیران و مجروح شدن ۸۰ نفر شد، این کارگران اولین و آخرین قربانی این حکومت ضد مردمی نیستند.

اما در مقابل نیز خلقهای ایران دوباره به پا خواهند خواست و طومار زندگی سراپا ننگ خائنان به خلق و نوکران تازه بدوران رسیده امپریالیست ها را در هم خواهند پیچید.

رشد جنبش انقلابی در جریان تکامل خود شیوه های نوین و ظریفی را می آفریند، ناباوران را مطمئن می کند که خلق پیروز خواهد شد و اسلحه هائی را که در کنج خانه هایشان پنهان شده بودند از نو بر سر دستها قرار میگیرند.

هر جا برای حمله ای نسبتآ ساده اگر یک دسته ده نفری پیشمرگه حرکت می کند در مقصد بی گمان از ۵۰ نفر هم متجاوز خواهد شد و توده های مسلح با دل و جان از آنها حمایت می کنند.

این صفحه زرین تاریخ خلق کُرد نمونه بارزی است از تلفیق شیوه های مختلف مبارزه در شهر و روستا بین کارگران، دهقانان، روشنفکران، زنان، بازنشستگان، دانشجویان، معلمان، دانش آموزان و … که در هم می آمیزند و حماسه می آفرینند.

فشرده تر باد وحدت مبارزاتی خلق کُرد با دیگر خلقهای ایران.

پُرتوان باد بازوان افتخار آمیز پیشمرگان قهرمان کُردستان.

به امید روزهای درخشان تر.