برگی از تأریخ تقدیم به: تجمع سراسری معلمان، در روز پنج شنبه ، ۲۳ دیماه ۱۴۰۰.

شمس الدین  امانتی

 بعد از سه دهه زبان بریدن، قلم شکستن و صرف هزینه هاى کلان، «الحسینى» معاون اسبق حقوقی وزارت آموزش و پرورش رژیم جمهورى اسلامى، در مصاحبه با خبرگزارى مهر در شهریور سال ۱۳۸۲میگوید «تغییرات مداوم نظام آموزشی موجب نگرانی افکار عمومی شده است، این تغییرات مداوم نظام آموزشی، کمکی به ارتقا و پیشرفت آن نمی کند. در ضمن طرحهای اجرایی آنقدر باید از پشتوانه علمی و کارشناسی دقیق برخوردار باشد که دانش آموزان و خانواده هایشان احساس نکنند دائما مورد آزمایش قرار می گیرند.

وی ادامه داد چرا که از یک سو، معلمان و دست اندرکاران اجرایی در این زمینه توجیه نبوده اند و نتوانستند به طور کامل خود را با تغییرات تطبیق دهند و از سوی دیگر در همه این سیستمها محتوا و روشهای تغیر نکرده. الحسینى این کارشناس رژیم بعد از ٣٠ سال حاکمیت سیاه اربابانش تازه متوجه شده که نتوانسته اند تغییر از آن نوعى را که مد نظرشان بود ایجاد کنند. بنا به گفتۀ این مأمور رژیم، «نتیجه این تغییرات همگی منفی بوده و آموزش تغییری پیدا نکرده است.» 

«مهندس هاشم خواستار ۶٨ ساله، دبیر بازنشسته و عضو کانون صنفی معلمان مشهد که در زندان وکیل آباد این شهر دوران محکومیت ٢ ساله خود را میگذراند, به علت بیمارى به بیمارستان امام رضای این شهر منتقل و سپس دست و پاى ایشان را قبل و بعد از عمل جراحى با زنجیر به تخت بسته اند تا فرار نکند!؟ لازم به یاد آورى است که «جرم» ایشان عضویت در کانون معلمان مشهد است.

ایشان نخواستند با تغییر مورد نظر این مأمور رژیم (الحسینى) در سال ۹۸ خود را تطبیق دهند.

محمود صالحى نیز سال گذشته قبل و بعد از«مداوا»در بیمارستان با رشته دیگر ی از همین زنجیرها ى بسته شده به پاى اقاى هاشمى، دست و پایش را به تخت بیمارستان بستند.

«جرم» ایشان عضویت در تشکلى کارگرى و خواسته اش دفاع از حقوق پایمال شده کارگران بود.

اما علیرغم دستگری، اخراج، زندان و اعدام معلمان مبارز و انقلابی، در تجمع اعتراضی روز پنج شنبه ۲۳ دیماه ۱۴۰۰. در مخالفت با تمامیت رژیم جمهوری اسلامی، با طرح مجدد مطالبات و خواسته های خود با بالابردن قلم‌های خود شعار سر میدادند که «قلم سلاح من است» و « قلم بر تفنگ غالب است.»

برایتان آرزوی سعادت و پیروزی دارم. ۱۳ / ۱ / ۲۰۲۲