برگی از تأریخ تقدیم به:

زهرا محمدی، مدرس زبان کُردی و عضو انجمن فرهنگی – اجتماعی “نوژین“

شمس الدین  امانتی

طى مدتى که حاکمیت مردم و نیروهاى انقلابى در شهر بوکان برقرار بود و مدارس جنبش مقاومت توسط معلمان آگاه و مبارز اداره میشد، قید نمرات درکارنامه به همان سبک سراسرى در ایران بود. آنچه که ظاهر این کارنامه را از کارنامه هاى دیگر در سایر شهرهاى ایران متمایز میکرد و براى اولین بار در طول تأریخ مبارزات مردم کردستان جلب توجه میکرد قید جمله اى بود بر روى این کارنامه ها تحت عنوان «پیروز باد جنبش مقاومت خلق کرد» و همچنین در ردیف نمرات دروس این کارنامه قید نمره به زبان کردى نیز جلب توجه میکرد. اما جنبه آموزش انقلابى در مدارسى که این نوع از کارنامه ها را صادر میکرد مهمترین حادثه اى است که در طول تأریخ مبارزات مردم کردستان تا آنجاییکه به دوران رژیم شاه ایران و جانشین خلف آن جمهورى اسلامى مربوط است نیز براى اولین بار توسط عده اى از معلمان چپ انقلابى و کمونیست در تشکیلات کومه له تدریس میشد که توضیح مفصل آن در این نوشته مختصر به استناد به مجموعه اى از نوشته هاى «جمعیت مستقل معلمان مبارز کردستان ایران» که حاوى تصمیماتى انقلابى همگام با مبارزات مشترک دانش آموزان و معلمان آنها، احساس مسئولیت و فداکارى والدین دانش آموزان، کمک و همیارى مردم انقلابى کردستان و سازمان هاى انقلابى فعال در منطقه میسر شد.

شوراى معلمان و دانش آموزان مدارس یکى از مظاهر ارزشمند این جنبه هاى انقلابى از آموزشى است که بر گرفته از سنت حاکمیت کوتاه مدت شورایى در کردستان بود. این کارنامه در ضمن جوابى انقلابى و غرور آمیز به سیاست ارعاب و وحشت جمهورى اسلامى در کردستان و مرتجعین محلى است. در شهر کاملآ محاصره شده بوکان که به دستور رژیم مدارس آن منحل شده بود ٢ هزار دانش آموز جهت ادامۀ تحصیل در مدارس «جنبش مقاومت خلق کرد» ثبت نام کردند و در فضایى صمیمى و آزاد، به دور از ارعاب و وحشت، به مدرسه رفتند، درس خواندند، آموزش سیاسى و انقلابى را آموختند، آزادانه در مورد مسائل سیاسى بحث کردند، به زبان مادرى در مدارس خود نوشتند و خواندند و به همراه معلمین خود کار آماده سازى مدارس را بر عهده گرفتند.

در مدارس شهر بوکان نه تنها به اعتقادات شخصى کسى توهین نشد بلکه در مقایسه با سایر دانش آموزان شهرهاى همجوار بوکان نمراتشان در دروسى که به زبان فارسى امتحان داده بودند به مراتب عالى تر بود. در ضمن نه بسیجى شدند، نه گول ملاها را خوردند و نه در جبهۀ جنگ ایران و عراق بر روى مین رفتند.

این اتحاد و همبستگى داوطلبانه حاصل فداکارى تعدادى از معلمان کمونیست و انقلابى به رهبرى کومه له میسر شده بود که قبل و بعد از تدریس در این مدارس در عرصه هاى مختلفى از مبارزه بر علیه رژیم جمهورى اسلامى، متأسفانه جانباختند. (برگفته از خبرنامه کومه له)  

۹ / ۱ / ۲۰۲۲