علیه زندان، شکنجه، کشتار و اعدام متحد و متشکل بپاخیزیم!

“اعدام یعنی سلب حق حیات هر انسان توسط طبقه حاکم”!

حکم اعدام پخشان عزیزی، بهروز احسانی و مهدی حسنی در دیوان عالی کشور تائید شد!

روز دوشنبه ۱۷ دی اسامی ۵۴ زندانی محکوم به اعدام منتشر شد؛

پخشان عزیزی، وریشه مرادی، ابوالحسن منتظر، وحید بنی‌عامریان، پویا قبادی بیستونی، بابک علی‌پور، سید محمد تقوی سنگ‌دهی، اکبر دانشورکار، محمدامین مهدوی شایسته، سامان محمدی خیاره، علی عبیداوی، مالک داورشناس، مالک علی فدایی‌نسب، تاج‌محمد خرمالی، عبدالحکیم عظیم گرگیج، عبدالرحمان گرگیج، عیسی عیدمحمدی، فرهاد شاکری، حبیب دریس، سالم موسوی، عدنان غبیشاوی، معین خنفری، محمدرضا مقدم، علی مجدم، محمدمهدی سلیمانی (محمدمهدی-س)، یوسف احمدی، احمدرضا جلالی، عباس دریس، محمدجواد وفایی ثانی، ادهم نارویی، محمد زین‌الدینی، فرشید حسن زهی، شهریار بیات، شاهین وصاف، ناصر بکرزاده، محراب (مهران) عبدالله‌زاده، حاتم ازدمیر، حمید حسین‌نژاد حیدرانلو، مهدی حسنی، بهروز احسانی، رسول احمد محمد، آزاد شجاعی، ادریس آلی، علیرضا برمرزپورناک، حسین نعمتی، نوید نجاران، امیرمحمد خوش‌اقبال، علیرضا کفایی، میلاد آرمون، سلیمان شه‌بخش، عبدالرحیم قنبر زهی، گرگیج عبدالغنی شه‌بخش، عیدو شه‌بخش و عباس کورکوری (مجاهد کورکور).

تداوم و شدت دستگیریها، زندان، شکنجه و اعدامها از طرف جمهوری اسلامی تمامی ندارد، جامعه را با فضایی از رعب و وحشت مواجه نموده تا بتواند چندی بیشتر در قدرت باقی بماند. زندانیانی را که به زندان یا اعدام محکوم می کنند، اعترافات اجباری با شکنجه صورت می گیرد. در دادگاه های فرمایشی به دفاعیات زندانیان و در صورت داشتن وکیل به دفاعیات وکیل نیز توجهی نمی کنند.

مبارزات در درون و بیرون زندان، در داخل و خارج ایران بی وقفه علیه زندان، شکنجه و اعدام در جریان است، وحشیگری این دژخیمان سرمایه داری در ایران ناموفق به سکوت کشاندن اعتراضات شده است. در این شرایط رژیم حاکم در ایران برای حفظ خود به هر ابزاری دست میزند، با طرح قانون ارتجاعی عفاف و حجاب و سرکوب زنان و کوبیدن طبل جنگ و کمک به سازمانهای اسلامی و تروریستی در لبنان، یمن ، سوریه و عراق همواره کوشد تا بتواند در معاملات و مذاکرات با دیگر دول سرمایه داری جایی برای حفظ خود داشته باشد. اما اکثریت جامعه، کارگران، معلمان، پرستاران، بازنشستگان، زنان و جوانان کلیت این نظام گندیده سرمایه داری اسلامی را نه تنها به زیر سوال برده اند بلکه تغییر پایه ای برای هردرجه از پیشروی و کسب یک زندگی انسانی را خواهانند.  

اعدام ریشه و گذشته های دور و تاریک در زندگی و حیات انسانها را دارد، اما در شرایط کنونی، ایران یکی از کشورهای سیاهی است که ارقام اعدامش حتی صدای اعتراض بخشی از دولتها و نیزدم و دستگاه های مختلف جهانی وحقوق بشری را در آورده است. این ننگ انسانیت است که کماکان دولتهایی موجودند که از ابزار سرکوب، زندان، شکنجه، مجازات مرگ و اعدام استفاده میکنند. 

با گذشت بیش از چهار دهه از عمر ننگین رژیم جمهوری اسلامی، کارگران و اکثریت مردم تحت ستم نه تنها تغییری در بهبود زندگی فلاکت بارشان ایجاد نشده است، بلکه تحت حاکمیت استثمار و سرکوب، فقر و گرسنگی به بالاترین حد خود رسیده است، طوری که حد فاصل بین طبقات، عمیقتر شده، هر روزه توده های کارگر و زحمتکش را به کام نیستی و فلاکت بیشتری سوق می دهد. کارگران و مزدبگیران که با دستمزدهای  چند برابر زیر خط فقر و یا بیکار سازیهای وسیع دست و پنجه نرم می کنند، زنانی که شدیدترین بی حقوقی ها و ستم مضاعف تحت حاکمیت رژیم اسلامی را با پوست و استخوان خود احساس میکنند، جوانانی که ابتدایی ترین حقوق انسانی از آنان سلب شده است و قربانیان اصلی معضلات اجتماعی همانند، بیکاری، اعتیاد هستند، تجارت دختران جوان و فحشاء و خشونت های گوناگون که در نهایت بازتاب آن به سرکوب، زندان، شکنجه و محرومیت ختم میشود. همه اینها از معضلات واقعی جامعه ایران است که میلیونها انسان با آن دست بگریبانند.

تورم و گرانی سر سام آور فقر و تیره روزی، بی خانمانی، فقدان ابتدایی ترین حقوق و آزادی ها، بی عدالتی، بیکاری، بی مسکنی و اختناق و سرکوب، عرصه زندگی را بر اکثریت جامعه هر روز تنگتر نموده و بطور ناخواسته آنها را بسوی یک زندگی مرگبار و غیر انسانی سوق می دهد.

نهادهای چپ و دمکراتیک، وظیفه خود را مقابله پیگیرانه علیه حکم جنایتکارانه اعدام دانسته و برای ایجاد یک حرکت وسیع عمومی در کنار تمامی مخالفین اعدام گام خواهد برداشت.

نهادهای چپ و دمکراتیک فعالتر از همیشه برای جلب حمایت و همبستگی با مبارزات مردم در ایران در ارتباط با تشکل های کارگری و مترقی در خارج از ایران میکوشد.

نهادهای چپ و دمکراتیک، همگان را فرامیخواند که برای مبارزه علیه دستگیری، زندان و اعدامٍ، وسیعترو فعالتر بپا خاسته، متحد و متشکل در مقابل طبقه حاکم در ایران به ایستیم!

نه به طناب دار، نه به طناب گرسنگی!

نابود باد بندگی، زنده باد زندگی!

نه به اعدام، نه به جمهوری اسلامی!

زنده باد آزادی و برابری!

هیئت هماهنگی نهادهای چپ و دمکراتیک

دی 1403 – ژانویه 2025