اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

آهو دریایی،

نماد خشم، عصیان و شجاعت زن ایرانی

 آهودریایی، دختر علوم تحقیقات، سی ساله، دانشجوی ترم هفتم زبان فرانسه، زن جوان صاحب دو کودک که از همسرش جدا شده و او نیز بر پایه قوانین مردسالارانه جمهوری اسلامی اجازه‌ی دیدن کودکانش را از او سلب کرده، پس از آنکه مورد تعرض ماموران حراست دانشگاه قرار گرفت و لباس هایش پاره شد، پیرهن درید و با بدنی عریان و سرافراز، تمام خشم و عصیان خود و زنان ایران را بر صورت کریه حاکمیت اسلامی، قوانین شرع و مردسالاری نهادینه شده “تف” کرد و “قوانین” قرون وسطایی و آپارتاید تو در توی شان را زیر پاهای استوارش له کرد.

 آهو دریایی، ماراتن مبارزات زنان ایران را با در دست گرفتن پرچم طاهره قره العین، ندا آقا سلطان، ویدا موحد و دختران خیابان انقلاب،  سحر خدایاری “دختر آبی” ، نیکا شاکرمی، آرمیتا گراوند، راه اعتراض زنان ایران را پی گرفت و در جلو چشمان از حدقه درآمده و تحسین برانگیز مردم و دانشجویان نظاره گر و ماموران وقیح و مزدور حراست با بدنی عریان و استوار راه خود را ادامه داد. ماموران اطلاعات سپاه به شکلی بیشرمانه او را دستگیر کردند و خبر آمد که در بیمارستان روانی بستری کرده اند. مدافعان مردسالاری نهادینه شده  با لباس قانون اسلامی، به او انگ روانی زده‌اند همان‌گونه که پیشتر به دختر تبریزی، رویا ذاکری، بهنام محجوبی و سامان یاسین به دلیل اعتراض، چنین انگی زده بودند. به قول یک زن زندانی: ” زنی که برهنه شده را تحت آزمایش‌های روانی قرار داده‌اند، اما به‌جای او باید آمران و عاملان  پدیده‌ی ننگین “حجاب اجباری” تحت آزمایش روانی قرار گیرند که در هر مکان و زمانی، بدن زن را ابزار خشونت علیه او قرار می‌دهند.”

جنبش زنان ایران تنها جنبشی برای دفاع از حق زن بر بدن خود و جنبشی برای مبارزه علیه حجاب اجباری نیست. مبارزات مطالباتی زنان ایران در شرایط زنانه شدن فقر، یکی از ستون های استوار انقلاب مردم ایران است. درست در شرایطی که آهو دریایی هم چون تیری آرش وار از کمان خشم زنان ایران بر قلب حاکمیت اسلامی شلیک شد، پرستاران ایران در بسیاری از شهرها برای احقاق حقوق خود در کنار دیگر کادر درمان دست به اعتراضات گسترده ای زده اند. زنان معلم نیز ستون استوار دیگری از جنبش مطالباتی طبقه کارگر ایران هستند. در کنار پرستاران و زنان معلم، دختران دانشجو نیز یکی از نیروهای اعتراضی و یکی از ستون های آگاهی بخش در میان جوانان کشور محسوب می شوند. از این رو اقدام انقلابی آهو دریایی را نباید اقدامی منفرد و جرقه ای در آسمان بی ابر در نظر گرفت. این حرکت درخشان بر متن یک جنبش گسترده زنان کشور اتفاق افتاده است. این نکته ای است که نباید از آن غافل ماند.

واقعیت این است که اقدام شجاعانه آهو دریایی، اقدامی است از سر خشم، از سر عصیان و نمادی است از شجاعت، از بی پروایی و از عزمی استوار برای پایان دادن به برخوردهای تحقیرآمیز و مردسالارانه علیه زنان و بدن زن. این خشم مقدس و این اقدام شجاعانه جلوه ای از رزم زنان ایران است که “بدن” خود را به سلاحی بی همتا و آتشباری سهمگین علیه قانون شرع، قانون حکومت اسلامی و مردسالاری نهادینه شده و آپارتاید چند لایه و زن ستیز تبدیل کرده اند. اینجا نیازی به کلاشینکف و هفت تیر و مسلسل نیست، این جا جنگ اراده هاست. در جنگ اراده ها، زنان ایران بازی را برده اند. خیابان، مدرسه، دانشگاه، کافه، رستوان، پارک و ادارات را از حاکمیت پس گرفته اند. این انقلاب شکوهمند فرهنگی، در دو سال گذشته، چهره شهرها، مباحث خانواده ها، نگاه مردها و مناسبات اجتماعی را دگرگون کرده است. همین دستاوردهاست که جهانیان را به تحسین واداشته و جنبش های زنان منطقه را به همگرایی علیه تاریک اندیشی مذهبی، تحجر قرون وسطایی و مردسالاری بیشرم در کل غرب آسیا فراخوانده است.

حاکمیت اسلامی، نهادهای امنیتی و سایبری های مزدور تلاش خواهند کرد این اقدام شجاعانه و بی باکانه آهودریایی را نشانه ای از تمایل به “لخت شدن” و توطئه ای خارجی برای منحرف کردن افکار عمومی و راه اندازی “انقلاب مخملی” تلقی کنند. نگاهی به پست های این جماعت در شبکه های اجتماعی این قصد را به شکل آشکاری عیان ساخته است. حاکمیت اسلامی که با سیاست های بشدت ضدمردمی اش ایران را تا آستانه یک جنگ ویرانگر به پیش برده و چهره خیابان ها را با بنرهای جنگ طلبانه پر کرده، در تلاش است از این فرصت برای سرکوب جنبش انقلابی «زن ، زندگی، آزادی» بهره جوید. درست در این شرایط جنگی، سختگیری های حراست دانشگاه ها به شکل بسیار خشنی گسترش یافته است. آنها تصور می کنند می توانند از فضای جنگی برای کنترل و مهار “بدن” دختران ایران زمین بهره جویند. صف های طویل کنترل “حجاب” دختران در جلو دانشگاه ها موید این سیاست ضدمردمی است. اما اقدام شجاعانه و جسورانه آهودریایی با از خودگذشتگی ستایش برانگیزش تمامی این تلاش های مذبوحانه را به یکباره نقش بر آب کرد. 

 سازمان ما بر این باور است که دفاع از آهودریایی و تلاش برای حفظ جان او از وظایف انسانی، انقلابی و همگانی ماست. موج حمایت های چند روز گذشته نشان داد که جوهر اقدام انقلابی او را بسیاری دریافته اند و آن را تحسین کرده اند. این همبستگی و هم آوایی باید به حمایتی آشکار و مستحکم بدل شود تا هزینه اقدامات ایذایی حاکمیت آنچنان بالا رود که توان آسیب رسانی به این زن شجاع را نداشته باشد. او ژاندارک ماست. او یک بار دیگر نشان داد که “کاوه” امروز ایران یک زن است. زنان قهرمان ایران پرچم شکوهمند انقلاب «زن، زندگی، آزادی» را شجاعانه بر دوش گرفته اند.

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی

زنده باد انقلاب مردم ایران

زنده باد آزادی؛ دمکراسی و سوسیالیسم

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

سه-شنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۳ برابر با  ۰۵ نوامبر ۲۰۲۴