روشنگری/ تا سال جديد راهی دراز نمانده است. بهار بر در می کوبد و سال نو فرا می رسد. آخرين چهارشنبه سال مثل هر سال و بر مدار سنت درخشان نوروزی زردی خود به آتش دادیم و از خوشه های گلگون آتش سرخی برگرفتیم . نوروز، روز نو، نماد نو شوندگی و نزديک شدن دل ها و جان هاست با آرزوهايی برای آينده ای بهتر و انسانی تر. چرا که سالی که واپسين نفس هايش را می گذراند، سالی است که تنها فهرست آرزوهايمان را بلندتر کرده است. آرزو واقعيت نيست و محکوم است که نباشد، اما اگر عصاره خواستن و بايستنی شايسته باشد، از اين قدرت شگرف برخوردار است که شوری در رگ های واقعيت جاری کند.
دسته بندی آرزوها به شدنی و ناشدنی هميشه تلخ است، مثل حقيقت که در ملتقای عمل و واقعيت زاده می شود تا آرزوها را از عرش ناموجود به فرش موجود فرود آورد. ولی راهی جز اين نداريم که با فيلتر ضرورت آرزوهايمان را فصل بندی کنيم و اکنون که خودکامکان و دژخيمان بر ما فرمان می رانند و جان و هستی ما را گروگان منافع پليد و اهداف ضد مردمی خود کرده اند، از سبد آرزوهايمان در اين آستانه سال نو، آن دسته را ارجح داريم که به ما و تلاش و فعاليت و انديشه و نگرش خودمان برمی گردد. آرزوهايی از اين دست که در سال جديد هيچ انسانی به خاطر عقيده اش اعدام نشود، هيچ زحمتکشی برای حقوقش شلاق نخورد، فقر و شوربختی مردم ايران ريشه کن شود، زندان ها و شکنجه گاهها از سرزمين مان برچيده شوند، و زندگی بر مرگ، شادی بر عزا، عشق بر نفرت، حکومت کند؛ آرزوهايی است شريف و انسانی، اما تا زمانی که در اسارت آخوندها و پاسداران دست و پا می زنيم، اين آرزوهای شريف دست نيافتی اند، چرا که حاکمان تنها با اعدام و شلاق و شکنجه و زندان و کاروان های مرگ و عزا، و رواج کين و نفرت و تعصب و جاهليت می توانند به حيات ننگ آلودشان ادامه دهند. انتظار نيش نزدن از عقرب خلاف عقل است، چنان که انتظار شور نبودن نمک و مرطوب نبودن آب.

پس تحقق اين دسته از آرزوها منوط است به اين که چگونه بساط حکومت اعدام و شلاق و شکنجه را برچينيم و لذا منوط است به اين که چگونه از شکست ها و ناکامی ها و ضعف هايمان درس بگيريم. از تکرار خطاهای آزمون شده بپرهيزيم و از راهی برويم که شکستن شيشه عمر اين رژيم با رهايی مردم درآميزد.

بر اين مدار در صدر عرصه آرزوهای ارحج سالی که در راه است، پايبندی استوار به مردم ايران شايسته تاکيد است. در نبرد با ارتجاع سياه حاکم و گزمه گانش، جز ساماندهی قدرت و اراده مردم هر تکيه گاهی سراب است و دامچاله ای تازه. آزادی اين مردم را تنها با اراده و همت خود آنان می توان بدست آورد و حفظ کرد. قدرت های سلطه گر جهانی با دريای خونی که در همين خاورميانه براه انداخته اند، هرگز نمی توانند و نخواهند توانست مبشر آزادی و رهايی مردم ايران باشند و ارمغان شان جز اسارت و فلاکت اين مردم چيز ديگری نيست.

سازماندهی اراده و همت مردم ايران، اما به نوبه خويش در گرو درک بغرنجی ها و دشواری های آن است. ساده انگار خواهيم بود اگر گمان بريم که بدون رويارويی و مصاف واقعی با اين بغرنجی ها؛ بدون درک عميق سطح ادراک، داوری ها، پيش داوری ها، مقاصد، نيازهای آنی، روياها، تعصبات، کنش ها و توانايی های اين مردم می توانيم گامی حقيقی در مسير ساماندهی شان عليه ارتجاع حاکم برداريم.

در برابر دژخيمی که سراپای جامعه را در چنگال خونين خود به محاصره گرفته است، هم تبليغات مهم است، هم پيکار علنی نشان شجاعت می تواند باشد، هم کنشگری و برآشفتن سکوت گورستانی مطلوب ارتجاع بشدت حياتی و الزامی است، اما ناگفته روشن است که تکيه وافر بر تبليغات دنيای مجازی، افراط در علنيت و غفلت از مبارزه مخفی و کنشگرايی نامنطبق بر توازن واقعی قوا که حاصلی جز هزينه های جبران ناپذير و رواج سرخوردگی و آغاز دوباره راه تا نيمه رفته ندارد، فرصت سوزی نابخشودنی است.

رژيم اعدام و شکنجه و زندان را با بنا کردن عرصه واقعی پيکار در ميان توده اعماق و نقب زدن به درون لايه های زحمتکش و تهی دست جامعه ايرانی است که می توان درهم شکست و اين جنگی است پيچيده و سنگر به سنگر که پيشروی در آن به آسانی به دست نمی آيد؛ به صرف تبليغات مجازی حاصل نمی شود، اغلب ميدان ازدحام چشمگير نام آشنايان نيست؛ کار گل است و زمين شوره زار که گل های آزادی و رهايی در آن با رنج و تعب بسيار می رويد؛ بنايی است که همزمان از جوانب مختلف آجر به آجر می تواند ساخته شود. ولی برآمد همين بنای شکوهمند است که می تواند بازتوليد يک صد ساله استبداد در پس هر زمين لرزه سياسی در جامعه ايران را از حلقه اصلی آن درهم بشکند.

با آرزوی اين که سال جديد برای مبارزان راه آزادی و عدالت اجتماعی، سال رويکرد و خانه تکانی فکری در جهت تقويت پيوندهای استوار مبارزاتی و بنای دژ استوار آزادی در جامعه ما باشد، نوروز 1403 را به همگان تبريک می گوييم و سالی پربار و سرشار از خوشی و شادکامی برای ايرانيان سراسر جهان آرزومنديم.