درآستانه‌ی روزپرستارهستیم،سالروزی که حتی تعیین ونام‌گذاری آن برای پرستاران بیگانه است و برای گرامی‌داشت پرستاران وروزشان،آقایان درخواست دارند که بوق بزنید!  درخواستی که استهزاوریشخندپرستاران رابه‌دنبال داشت: بوق زدن برای تکریم پرستاران! اماپرستاران می‌گویند بوق نزنید پرستاران خسته‌اند،می‌گویندبه احترام دست‌کم۱۲۰کشته‌ی پرستار براثرکرونا،۵۰۰۰۰پرستارمبتلابه کروناوبیش ازیک سال کابوس مرگ وزندگی،لطفافقط دقیقه‌ای سکوت کنید.

پرستاران می‌گوینددراعتراض به حقوق ومطالبات عقب مانده‌ی پرستاران که گاه تایک سال به تاخیرافتاده است،دراعتراض به قراردادهای بردگی۸۹روزه‌ی پرستاری به‌رغم نیاز شدیدبه نیروی کاروسلطه‌ی شرکت‌های خصوصی برحوزه‌ی بهداشت ودرمان،دراعتراض به بی‌عدالتی درحق پرستاران درحاکمیتِ سیستمی پزشک‌سالار،دراعتراض به پایین بودن دستمزدپرستاران زیرخط فقر،دراعتراض به سرکوب معترضین پرستاری وتوبیخ،تنبیه واخراج آنان فریادبزنید.

پرستاران می‌گوینددراعتراض به اجبارمادران پرستار باردار و شیرده به کاردربخش کووید،دراعتراض به عدم اجرای قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری که سال‌هاست درانتظارتصویب خاک می‌خورد،دراعتراض به مدیران انتصابی وفرمایشی پرستاری که مطیع اوامر بالاهستند،دراعتراض به پایین بودن فاجعه‌باراستانداردهای جاری نسبتِ تعدادپرستاربه بیمار و بیگاری پرستاران،دراعتراض به کمبودوسایل ایمنی فردی ماننددستکش،ماسک،گانبرای پرستاران فریادبزنید. ‌

پرستاران می‌گوینددرحمایت ازپرستارانی که بسیاری ازکارهای خارج ازشرح وظایف خودرامجبورندانجام دهند،پرستارانی که درشرایط بحرانی کرونا کنار نکشیدندوبا شجاعت وصبورانه تلاش کردندوازجان خودمایه گذاشتند،درحمایت ازپرستارانی که باتجمعات خودمطالبات شان راطلب می‌کنندوخواهان برخورداری ازحداقل تامین ومعیشت هستند به خیابان‌هابریزید.

پرستاران نه فرشتگان آسمانی‌اندونه اسطوره‌های ایثار وفداکاری،انسان‌های زمینی‌اندکه درازای کارسخت ومسئولیت سنگینی که بردوش آنان گذاشته شده بایدازرفاه وآسایش برخوردار باشند تابتواننداین باررابه‌دوش بکشندواگراز کرونا جان سالم بدربردند حداقل دغدغه‌ی گذران زندگی خودرانداشته باشند.

به مناسبت روز نه‌چندان مبارک پرستاری

زنان آرزم (آورد رهایی زنان و مردان)

۲۹ آذرماه ١٣٩٩