Comments

نظم بین المللی جدید: فرصت طلبی در دیپلماسی<br>برگردان سعید جواد زاده امینی  — 4 دیدگاه

  1. نکته شاید آخر در این صفحه،
    مبارزه با اقتدار امپریالیستی یعنی اینها:
    ۱ – دعوت از زنان و کارگران آنارشیست و کمونیست کشورهای امپریالیستی به مبارزه با اربابان خودشان.
    ۲ – نشان دادن این واقعیت که بین ارباب خودی و امپریالیستی تفاوتی وجود ندارد.
    ۳ – کار کمونیستی-آنارشیستی علیه اربابان خودی و خارجی.
    آنارشیست

  2. برای درک انسان و جامعه نمیتوانیم به مطالبی مراجعه کنیم و یا به مدارسی برویم که از اقتدارگرایان است.
    آنارشیست

  3. اقتباس نگرش کمونیستی-انارشیستی (کمونیسم ضد اقتدارگرایی) تنها راه درست عقلی و عملی علیه ارتجاع حاکم بر ایران، ارتجاع موجود در اپوزیسیون و ارتجاع دیکتاتور و دموکرات جهان است. علاوه بر این، این نگرش به هر فرد آرامش روحی و قوه زندگی میدهد. باید بیاموزیم. اولین قدم یادگیری علمی، کنار گذاشتن اتوریته هاست.
    آنارشیست

  4. فکر کنم روشنگری دارد از من در مورد انواع مرتجعین “نظر خواهی” میکند چون تقریبا تمام مقالات ستون اصلی روشنگری ارتجاعی هستند. اشکالی ندارد، برای فرموله کردن نظراتم مفید هستند.
    .
    میخوانیم:
    .
    “البته جهان قبل از این نیز توسط منافع قابل درک دولت ها رهبری می شد”
    غلط.
    تقریبا ۹۹ درصد دولتها منافع ندارند، ‌دولتها بخشی از نظام اقتدارگرایان یک کشور هستند که کارشان خدمت به آنهاست. جهان توسط منافع اقتدارگرایان کشورها اداره می شود و دولت بخش ارگانیک این منافع است نه تمام آن.
    .
    این مقاله در خدمت بخش در حال رهایی اربابان سرمایه دار تحت کنترل امپریالیستهای غربی نوشته شده.
    .
    در اینجا باید به سه واقعیت اشاره کرد.
    ۱ – سرمایه داری همیشه گانگستری بوده است و خواهد بود. در حقیقت، تمام نظامهای اقتدارگرای سرمایه داری و ماقبل سرمایه داری گانگستری بوده اند. حقوق و عدل و عدالت آنها فقط تا آنجایی معتبر است که یک یا گروهی از آنها قدرت جنایت و آدم کشی بیشتری دارند.
    ۲ – تضادهای مابین اقتدارگرایان بر توده های زن و مرد برده (زن و یا برده مزدی ) تاثیر منفی دارد و زندگی اکثر آنها را تباه میکند. برای همین است که اکثر دولتهای مقاوم در مقابل دموکراسی های امپریالیستی غرب دیکتاتوری هستند.
    3 – تضاد میان اربابان سرمایه دار غربی و شرقی و جنوبی و شمالی در شرایط آگاهی کمونیستی-آنارشیستی قربانیان آنها، به وحدت کامل تبدیل می شود.
    پس،
    منافع زنان و کارگران زحمتکش ایران و جهان در این است که با هم علیه اربابان سرمایه دار (در هر قطبی) در جهان متحد شوند. هر گونه ورود و جبهه گیری در تضادهای مابین این اربابان نه بنغع زنان و کارگران ، بلکه بیان فریب خوردگی است.
    .
    یک واقعیت دیگر هم وجود دارد:
    ۴ – همیشه بخشی از قربانیان اقتدار نوکری حاکمیت آنها را می پذیرند و بخشی دیگر منفعل می ماند. این فرصت طلبی است. جنبش انقلابی باید نوکرها و منفعلین را ایزوله کنند تا بتوانند صف مستقلی داشته باشند. اهمیت این کار به اندازه اهمیت خود انقلاب است چون بدون چنین کاری، انقلابی در کار نخواهد بود.
    .
    آنارشیست

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>